บทนำ นายใหญ่แห่ง Veronica
1283 คำ
แสงไฟสลัวบวกกับเสียงเพลงจากนักดนตรีชื่อดัง ที่กำลังบรรเลงเสียงอันไพเราะ ภายในร้านแออัดไปด้วยผู้คนที่เข้ามาสนุกและผ่อนคลาย นายใหญ่แห่ง Veronica ยืนอยู่ริมระเบียงชั้นบนสุดของโซน VIP ในมือถือแก้วไวน์จ้องมองบรรยากาศภายในร้านด้วยใบหน้าอิ่มเอมไปด้วยความสุข การที่ได้เห็นลูกค้าเนืองแน่นอยู่เต็มร้าน ทำให้เขารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
"นายใหญ่ครับ"
"ว่าไง"
เขาเอ่ยออกมาโดยที่สายตายังจ้องมองลงไปเบื้องล่าง สาวสวยทั้งหลายขยับท่วงท่าดูสวยงามน่ามองสุดๆ เขาเองชอบผู้หญิงสวย เซ็กซี่ โดยเฉพาะคนที่เข้ามาในร้านเขาแต่ละคนสวยงามน่ามองทั้งนั้น เหมือนการเปิดร้านที่นี่เป็นการสนองตัณหาตัวเองล้วนๆ
"ไอ้คัลเลอร์มันไม่มีเงินใช้หนี้นายครับ เลยเอาน้องมาขัดดอก ตอนนี้รออยู่ข้างล่างครับ นายจะเอายังไง"
"เอาน้องมาขัดดอกเนี่ยนะ มันคิดอะไรอยู่วะ ฉันก็ไม่ใช่พวกเอาไม่เลือกสักหน่อย บอกมันเอาน้องมันไปไกลๆ แล้วก็รีบหาเงินมาคืนกู"
"นายจะไม่ลงไปดูหน่อยนะครับ ท่าทางน้องคนนั้นจะเป็นสเปคของนายนะ"
ลูคัสหันไปมองอเล็กซ์ลูกน้องคนสนิทในทันที ท่าลองมันได้พูดแบบนี้แล้ว แสดงว่าเด็กคนนั้นคงจะสวยไม่น้อยเลย
"งานดีเหรอวะ งั้นเดี๋ยวขอลงไปดูหน่อยแล้วกัน"
เขาเอ่ยออกมาเสียงเรียบ ก่อนจะส่งแก้วไวน์ไปให้ลูกน้อง และหันหลังรีบเดินลงไปชั้นล่าง เพื่อดูใบหน้าของน้องสาวไอ้คัลเลอร์ เผื่อว่าถูกใจจะได้ลดต้นลดดอกให้สักหน่อย
และเมื่อมาถึงเขาก็เห็นมันนั่งอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตาดีเลยแหละแถมเซ็กซี่มากๆ ด้วย และเมื่อเห็นดังนั้นเขาก็รู้สึกว่าอยากลองสักครั้ง จึงขยับเข้าไปยืนตรงหน้า สายตาจ้องมองเธอไม่หยุด ใบหน้าเล็กก้มหน้าลงต่ำ เพราะรู้สึกเขินกับสายตาของชายตรงหน้า
"ถามน้องหรือยัง ว่ายินยอมที่จะขัดดอกให้แกหรือเปล่า ฉันไม่ชอบมีอะไรกับผู้หญิงที่ไม่สมยอม มันไม่สนุก"
"มันยอมอยู่แล้ว แต่ถ้าเกิดว่านายใหญ่จะเอ็นดูมันก็รับไปเลี้ยงดูได้เลยนะครับ"
"ไม่เอาอ่ะฉันไม่ชอบเลี้ยงเด็ก กินเสร็จฉันก็ปล่อยไปแล้วไม่กลับไปกินต่อหรอก ถ้างั้นก็ได้ส่งน้องแกมาแล้วก็ออกไปซะ พรุ่งนี้ฉันจะให้อเล็กซ์พาไปส่งที่บ้านเอง"
และเมื่อจบคำพูดของนายใหญ่แห่ง Veronica คัลเลอร์ก็รีบดันตัวน้องสาวส่งไปให้เขาทันที หอมเตยเงยหน้ามองสบตากับเขาก่อนจะสะดุ้งเล็กน้อย ใบหน้าดูตื่นกลัวทว่ายังทำใจดีสู้เสือ เพราะพี่ชายบอกว่าถ้าเกิดว่าเขาเอ็นดู และอยากจะรับเลี้ยง เธอเองจะสบายไปทั้งชาติ
"ตามมาสิ"
ชายหนุ่มยิ้มมุมปากก็ไม่อยากเจ้าเล่ห์ จากนั้นก็พาหญิงสาวให้เดินตามเข้าไปข้างใน และเมื่ออยู่ในจุดที่ไม่มีใครเห็น ชายหนุ่มก็ค่อยๆโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ ใช้นิ้วเรียวเกลี่ยแก้มนวลเพื่อลองสัมผัส
"นึกยังไงเอาตัวเองมาขัดดอกแทนพี่ตัวเอง"
"หนูไม่มีทางเลือกค่ะ คุณช่วยเอ็นดูหนูหน่อยได้ไหมคะ"
"หึ... "
และก่อนที่จะได้ทำอะไรเขาก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา ชายหนุ่มสบถออกมาอย่างหัวเสียเมื่อถูกขัดจังหวะ
"ใครมันโทรมาขัดจังหวะวะ"
ชายหนุ่มผละออกจากหญิงสาว จ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ เป็นเบอร์ของคุณพ่อโทรเข้ามา ซึ่งโดยปกติท่านจะไม่จู้จี้วุ่นวายกับเขา และการที่พ่อโทรมาแสดงว่าต้องมีเรื่องด่วนอะไรบางอย่าง
"มีอะไรครับป๊า"
(แกอยู่ที่ไหนกลับมาเดี๋ยวนี้ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วยให้เวลาชั่วโมงเดียวนะ)
คุณท่านแห่ง Veronica เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงทรงพลัง และเขาที่เป็นลูกชายเมื่อได้ยินน้ำเสียงแบบนี้ โปรดจงรู้ไว้เลยว่าเขาไม่ได้อ้อนวอนขอร้อง แต่มันคือประโยคคำสั่ง และต้องทำตามในเวลาเดียวนี้
"ผมทำงานอยู่ มีอะไรค่อยคุยได้ไหม พรุ่งนี้แล้วกันเจอกันตอนเช้าๆอะ"
(ทำงานบ้านแกสิ ยืนนัวเนียผู้หญิงอยู่แกคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ อย่ามั่วให้มันมากนักเดี๋ยวจะเป็นโรคตายซะก่อน ออกมาเดี๋ยวนี้นี่เป็นคำสั่ง)
"โธ่เว้ย...! อะไรนักหนาวะ"
เขาสบถออกมาจากหัวเสีย กดปิดหน้าจอโทรศัพท์เก็บใส่กระเป๋ากางเกงตามเดิม จ้องมองใบหน้าของผู้หญิงคนนั้น ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ ให้ทำตอนนี้ก็คงไม่ทำแล้ว เพราะว่าเขาเองก็รู้สึกหมดอารมณ์แล้วเช่นกัน เมื่อได้ยินเสียงของผู้เป็นพ่อโทรมากดดันขนาดนั้น
"อเล็กซ์พาผู้หญิงคนนี้กลับบ้าน ให้เงินไปด้วย"
(เอ่อ... แล้วหนูไม่ต้องขัดดอกอะไรแล้วเหรอคะ)
"ไม่ต้องละฉันไม่มีอารมณ์ พาไปส่งที่บ้านได้แล้วฉันจะกลับบ้านก่อน ไม่รู้ว่าป๊าเรียกมีธุระอะไรด่วนหรือเปล่า"
พูดจบเขาก็เดินออกไปจากตรงนั้นทันที ถ้าคนเป็นพ่อออกคำสั่งเขาเองก็ไม่สามารถขัดขืนได้ และต้องรีบกลับไปหาให้เร็วที่สุด
ชายหนุ่มเดินทางมากับลูกน้องอีกคน ใช้เวลาเดินทางกลับมาถึงคฤหาสน์เกือบ 40 นาที โชคดีที่มาทันเวลาก็เลยไม่ต้องปะทะฝีปากกับคนเป็นพ่อ
"ตรงต่อเวลาดีนี่ แกนี่มันก็ใช้ได้เหมือนกันนะ นั่งลงก่อนสิ"
และเมื่อเขาลงจากรถก็รีบเข้ามาในห้องรับแขก ซึ่งเจอคุณพ่อนั่งอยู่ในนั้นพอดี แถมยังดูพอใจที่เขามาตรงเวลาตามที่สั่ง ลูคัสพ่นลมหายใจใส่ขยับตัวไปนั่งลงตรงโซฟา จากนั้นก็หันไปมองด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยคำถาม
"มีอะไรก็ว่ามาครับ ชีวิตผมมีค่าไม่ได้มีเวลามาพูดเรื่องไร้สาระกับป๊า"
"เรื่องที่ฉันจะยกเกาะ Veronica ให้แก มันเป็นเรื่องไร้สาระหรือเปล่า"
และเมื่อจบประโยคนั้นเขาก็ยิ้มออกมาทันที เกาะ Veronica คือเกาะส่วนตัวที่ครอบคลุมไปด้วยสิ่งบันเทิงหลากหลาย มีทั้งกาสิโน ผับบาร์ อาบอบนวด ไหนจะโรงแรมริมชายหาด บอกเลยว่าเป็นสวรรค์ของใครหลายๆคน เป็นธุรกิจของพ่อที่ทำเงินได้เยอะมากที่สุด เขาเองเปิดผับหลากหลายสาขา ปีหนึ่งก็ทำเงินให้หลายพันล้าน แต่ทว่าถ้าได้เกาะของพ่อมาครอบครอง รับรองว่าทำเงินหลักแสนล้าน แทบไม่ต้องทำอะไรกินนอนใช้ชีวิตเหมือนราชา แล้วก็รอเงินเข้าบัญชีแบบสบายใจ
"เซ็นเลยสิครับ ผมสัญญาเลยนะว่าจะดูแลเกาะให้ป๊าอย่างดีที่สุด อายุอานามก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว ไปพักผ่อนเถอะเที่ยวรอบโลกก็ได้ป่ะ พาแม่ไปด้วยไม่ต้องคิดอะไรเยอะ ผมจะโอนเงินให้เรื่อยๆ แบบนี้ดีไหมครับ"
เขากระซิบกระซาบคุณพ่อด้วยใบหน้าที่ดูตื่นเต้นจนออกนอกหน้า เล็งธุรกิจของท่านมานานมากแล้ว สงสัยถึงเวลาเขาจะได้เป็นเจ้าของสักที
"มีเงื่อนไขนิดหน่อยถ้ารับได้ก็เอาไปเลย"
"เงื่อนไขอะไรครับ"
- ผู้เขียน
