ณ กระโจมโรงหมอประจำค่ายทหาร
ในช่วงบ่ายทั้งหลิวซีและหวันฮวายังยุ่งกับการรักษาทหารได้รับบาดเจ็บ ในกระโจมใหญ่เต็มไปด้วยผู้ป่วย ในระหว่างที่กำลังตรวจจับชีพจรของทหารที่ได้บาดเจ็บจากทวนแทงเข้าที่ชายโครง มีอาการไข้ขึ้นจากพิษบาดแผล
หลิวซีก้มหน้าเขียนเทียบยา ได้ยินเสียงเอะอะ ดังขึ้นมาทางด้านหน้ากระโจม
“คนงานใหม่ของค่ายทหารรึ เพิ่งรู้ว่าสวรรค์ประทานเทพธิดาให้ข้า หน้าตางดงามถูกใจนัก สนใจมาปรนนิบัติรับใช้ข้าหรือไม่”
เสียงแหบห้าวไม่หวั่นเกรงใคร คำพูดเต็มไปด้วยถ้อยคำแทะโลม ส่อนิสัยเลวทรามต่ำช้า
“เจ้าคนชั่วช้า ไร้มารยาท รนหาที่ตาย รู้ไหมว่าคุณหนูข้าเป็นใคร อย่าริอ่านทำกิริยาหยาบคาย ไม่เช่นนั้นข้าจะไปฟ้องท่านแม่ทัพใหญ่ให้ลงโทษเจ้าแน่”
เสียงแม่นมถิงเกรี้ยวกราดโมโหถึงสุดขีด ร้องตวาดดังลั่น แววตาแสดงถึงความรังเกียจเดียดฉันท์
พร้อมยกมือชี้หน้าชายร่างสูงใหญ่บึกบึน สีหน้าแววตากะลิ้มกะเหลี่ย แลบลิ้นเลีย
