๑๔
พ่อของลูก
“แกอยู่ไหน” เสียงจากทางไกลเอ่ยถามออกมา ชายหนุ่มหลุบตามองคนตัวเล็กที่นอนอยู่ในรถเข็นเด็กพลางตอบ
“ผมอยู่ต่างจังหวัด บอกลุงไปแล้วนี่ ว่าจะขอลางานสามเดือน” เขาเตือนความจำผู้เป็นลุง
“ลุงรู้ แต่พอดีว่ามีเรื่องน่ะสิ พอจะมีเวลาสักสองสามวันหรือเปล่า”
ชายหนุ่มขมวดคิ้ว ก่อนเอ่ยถามออกไป
“เรื่องด่วนเหรอครับ”
“ด่วนสิ ก็เรื่องแม่ดาราสาวอะไรของแกนั่นแหละ”
คำตอบจากปากลุงทำให้ชายหนุ่มนึกแปลกใจเสียไม่ได้ เขากับวาสิตาเลิกติดต่อกันมาตั้งหลายเดือนแล้ว ทำไมจู่ๆ ลุงจึงพูดขึ้นมาได้
“น้ำหวานทำไมครับ”
“แกไม่ได้ข่าวเลยหรือไง”
ชายหนุ่มหันไปมองตีรณาที่กำลังลำเลียงอาหารเย็นออกมาวางบนโต๊ะ ก่อนจะหันกลับมาที่ลูกชายแล้วตอบ
“ช่วงนี้ผมไม่ได้ตามข่าวเลยครับ ลุงก็รู้ว่าเวลาผมลาพักร้อนผมจะไม่ติดตามข่าวอะไรทั้งนั้น”
เสียงถอนใจยาวดังมาจากทางไกลอีกครั้ง พร้อมคำตอบจากปากของท่าน
“แม่น้ำหวานอะไรนั่นกินยาเกิน
