เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง เคลื่อนบินจอดลงตรงสนามบิน ลุคส์จูงมือลูกออกจากสนามบินโดยมีเธอเดินเคียงข้างไม่ห่าง รถยนต์มาจอดรับด้านหน้าเขารีบขึ้นไปนั่ง เมื่อเรียบร้อยรถจึงเคลื่อนออกทันที
เทเรซ่ายืนรอใจจดใจจ่อวันนี้เธอจะได้เห็นหน้าหลาน และยังได้เห็นเหลนเล็กๆ อีกคนหนึ่งเสียด้วย ทันทีที่รถของชายหนุ่มเข้ามาจอดเธอรีบเดินเข้ามาหาหลานชายที่กำลังลงจากรถ เทราซ่าลากลุคส์เข้ามาใกล้แล้วพรมจูบไปทั่วใบหน้า
“มาหาน้าได้สักทีนะ คิดถึงหลานมากเลย”เทราซ่าบอกแล้วยิ้มออกมา
“น้าครับอย่าทำแบบนี้เลย”
“ทำไมล่ะ น้าทำแบบนี้กับหลานน้าบ่อยๆ ไม่ต้องเขินน้าหรอกนะพ่อหนุ่มน้อยของน้า”
ชายหนุ่มพูดไม่ออก เหลือบมองไปทางหญิงสาวที่กำลังยืนอมยิ้มอยู่ใกล้ๆ เขา อาย... อาการนี้ เพิ่งรู้สึกก็ตอนที่น้ามาทำกับเขาแบบเมื่อกี้ ไม่ว่านานแค่ไหนน้าเทเรซ่าก็ไม่เคยเห็นว่าเขาโตสักที
สายตาของหญิงวัยกลางคนหันไปสบกับหญิงสาวหน้าตาสะสวย เธอยิ้มกว้างออ
