เนรเทศไม่เป็นไร ข้าเกิดใหม่พร้อมคลังเสบียง!

บทที่ 5 เตรียมพร้อม

บทที่ 5

เตรียมพร้อม

ณ เวลานั้น

ภายในตำหนักของหวงกุ้ยเฟย สตรีงดงามวัยสามสิบกว่าๆ ผู้หนึ่งยืนมองท้องฟ้าด้วยความเงียบสงบ แววตาว่างเปล่า ข้างกายของนางคือขันทีหลิ่วกับนางกำนัลแซ่เหอ ทั้งสองคนเป็นคนสนิทของหวงกุ้ยเฟย

มือขาวซีดของหวงกุ้ยเฟยถือลูกบอลผ้าประดับด้วยกระพรวนเล็กๆ กับตุ๊กตาผ้าเก่าๆ ที่ถูกซ่อมแซมหลายจุด สองสิ่งนี้เป็นของที่ลูกๆ ของนางเคยเล่นและติดมันมาก ตอนที่รีบเร่งเก็บของให้กับองค์หญิงเซี่ยหยู่ เอาไว้เป็นต้นทุนในการเดินทาง ครั้นพอเปิดกล่องสมบัติเล็กๆ ของเด็กทั้งสอง หวงกุ้ยเฟยกลับไม่อาจตัดใจนำของทั้งสองชิ้นนี้ใส่ลงไปในห่อผ้าได้

ก่อนที่จะมีราชโองการส่งเซี่ยหยู่กับเซี่ยอวี้ออกจากวัง หวงกุ้ยเฟยก็ถูกขังให้อยู่แค่ในตำหนักแล้ว จึงไม่รู้ถึงแผนชั่วๆ นี้เลย คิดเพียงว่าตนคงทำเรื่องไม่ถูกใจฮ่องเต้

หากทว่า...หลังจากที่ทราบข่าวราชโองการ หวงกุ้ยเฟยก็ร้อนรนหนัก พยายามออกจากตำหนักเพื่อขอความเมตตาจากฮ่องเต้ แต่ตำหนักนี้ถูกควบคุมอย่างแน่นหนา ไม่อาจออกไปได้จริงๆ

คิดพลางน้ำตาหยดหนึ่งก็ร่วงลงบนแก้มเนียน

องค์หญิงเซี่ยหยู่เพิ่งพ้นวัยปักปิ่น ส่วนองค์ชายน้อยอายุเพียง 5 ขวบ ยังร้องให้แม่นมจื่อฮวาคอยกล่อมทุกคืนอยู่เลย แล้วเด็กทั้งสองจะทนความทุกข์อยู่ในดินแดนที่ไร้ญาติขาดมิตรแบบนั้นได้อย่างไร

ไม่ต้องพูดถึงเลยว่า ทางใต้ตอนนี้ประสบภัยแล้ง ขาดแคลนน้ำและอาหารอย่างหนักจนต้องกินกันเอง หากลูกๆ ของนางถูกชาวบ้านหิวโหยพวกนั้นจับไปละก็...

หวงกุ้ยเฟยไม่กล้าคิดต่อ ความวิตกกังวลต่างๆ นานาผุดขึ้นเต็มอก อดไม่ได้ที่จะหลั่งน้ำตาอีกครั้ง หากแต่การร้องไห้ของนางกลับไร้เสียงสะอื้น ไร้การคร่ำครวญ มีเพียงความเจ็บปวดที่อยู่ในอก

“ฝ่าบาท...ความหวาดระแวงของพระองค์เกินทางเยียวยาแล้วหรือ?”

น้ำเสียงของนางเต็มไปด้วยความเศร้าสร้อย ยิ่งนึกถึงราชโองการที่ฮ่องเต้ส่งเด็กทั้งสองไปทางใต้ที่กำลังประสบภัยแล้งความหม่นหมองในนัยน์ตากลับถูกความแข็งกร้าวเข้าแทนที่

ไม่ได้ เศร้าโศกเช่นนี้ก็ไม่ได้ช่วยอะไร

คาดหวังจากฮ่องเต้...ยิ่งเป็นไปไม่ได้

ในฐานะแม่ นางต้องเข้มแข็งและหาวิธีปกป้องลูกน้อยทั้งสอง

คิดจบ หวงกุ้ยเฟยหันไปหาขันทีหลิ่ว

“ส่งข่าวถึงท่านโหว จัดหาคนคุ้มกันองค์ชายกับองค์หญิงอย่างลับๆ”

“รับทราบพ่ะย่ะค่ะ”

ได้ยินว่าบุตรชายคนโตของตระกูลไป๋ถูกแต่งตั้งให้เป็นแม่ทัพคุ้มกันขบวนรถม้า แต่ในยามนี้ ไม่ว่าใครก็อาจลงมือลอบสังหารเด็กทั้งสองได้ ฉะนั้นคนที่หวงกุ้ยเฟยไว้ใจจึงมีเพียงทหารของตระกูลซินเท่านั้น

หวงกุ้ยเฟยหลับตาลง และเมื่อเปิดเปลือกตาขึ้นอีกครั้ง ความเจ็บปวดบนใบหน้าของนางแปรเปลี่ยนเป็นความเย็นชา คราวนี้ไม่มีน้ำตาแล้ว มีเพียงความนิ่งสงบที่น่าเกรงขาม

..

..

รถม้าสั่นสะเทือนไปตลอดทาง โชคดีที่เซี่ยหยู่เตรียมเบาะหนานุ่มมาปูนั่ง ก้นน้อยๆ จึงไม่ระบม แต่สมองและเครื่องในเหมือนถูกเขย่าให้มากองรวมกัน

เซี่ยหยู่นั่งเท้าคางมองลี่ถิงที่หลับสนิทไปแล้ว และอดชื่นชมในความสามารถของอีกฝ่ายที่หลับในสภาพแวดล้อมแบบนี้ได้

แต่... ลี่ถิงหลับแล้วก็ดี นางจะได้เข้าไปในมิติอย่างสะดวก

คิดจบ เซี่ยหยู่กำหนดความคิด พริบตาสั้นๆ นางพลันหายวับเข้ามาในมิติ

เซี่ยหยู่วิ่งไปดูโกดังเก็บของเป็นอย่างแรก หีบเงินมากมายตั้งเรียงรายเป็นแถว ของที่กวาดมาเมื่อคืนถูกจัดเก็บอย่างเป็นระเบียบ ไม่เกลื่อนกลาด นับถือการจัดระเบียบของมิติจริงๆ

เพียงเห็นก้อนเงินขาวๆ กับทองคำที่ส่องประกายแวววาว หัวใจของนางก็พลันเบิกบาน รู้สึกว่าตนเป็นคนมั่งคั่งขึ้นมาทันที!

เซี่ยหยู่อารมณ์ดีอย่างมาก กระโดดตัวลอยไปยังหอคอยสูง

ตอนนี้ชั้น 2 กับชั้น 3 ปลดล็อคแล้ว

เซี่ยหยู่ก้าวเข้ามาในชั้น 2 ทันทีที่เห็นภาพตรงหน้า นางถึงกับกลั้นยิ้มไม่อยู่

ศูนย์การค้าในมิติสวรรค์ไม่ได้มีเพียงของใช้ทั่วไป แต่กลับเต็มไปด้วยยานพาหนะและอาวุธสมัยใหม่ มอเตอร์ไซค์ไฟฟ้า รถยนต์ รถบรรทุก ปืนพก ปืนไรเฟิล ระเบิด มีดพก ธนูเหล็กพับได้ กระบองไฟฟ้า…ทุกอย่างจัดเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบ แถมมีราคาบอกไว้ชัดเจน

ของใช้เล็กน้อยอย่างไฟฉายหรือมีดพับราคาไม่ถึง 10 ตำลึง อาวุธสมัยใหม่อย่างปืนพกพร้อมแม็กกาซีนราคาราวๆ 1,000 ตำลึง ส่วนรถยนต์หรือรถบรรทุกนั้นถือว่าแพงลิบ ราคาหมื่นตำลึงขึ้นไป!

เซี่ยหยู่ใช้เงินตำลึงที่กวาดมาจากคลังหลวงซื้อกล้องส่องทางไกล ไฟฉายกับแบตเตอรี่สำรอง สเปรย์พริกไทย กระบองไฟฟ้าพับได้ มีดพับน้ำหนักเบา หน้าไม้พับได้ขนาดพกพาและชุดปฐมพยาบาล

ใจจริงอยากซื้อปืนพกด้วย แต่เดี๋ยวคนยุคนี้จะตกใจ

เสร็จสิ้นภารกิจที่ชั้น 2 เซี่ยหยู่ก็กดลิฟต์ขึ้นสู่ชั้น 3

เพียงก้าวเข้ามาในห้อง ตำรานับไม่ถ้วนก็ลอยมาอยู่ตรงหน้า ความรู้สมุนไพร การรักษา การแพทย์โบราณและสมัยใหม่ก็หลั่งไหลเข้ามาในหัวเพียงพริบตา

ในชาติก่อน เซี่ยหยู่เป็นเพียงพนักงานบริษัทตัวเล็กๆ ใช้ชีวิตธรรมดา พอถึงวันหยุดยาวก็จะกลับบ้านนอกมาเยี่ยมคุณตาและช่วยท่านทำไร่ทำนา

เพราะเติบโตมากับคุณตาเพียงลำพัง ในบ้านไม่มีผู้ชายให้พึ่งพา คุณตาที่ให้ความสำคัญกับการดูแลตัวเองส่งเซี่ยหยู่ไปเรียนศิลปะการป้องกันตัว เซี่ยหยู่ยังเข้าเรียนหลักสูตรปฐมพยาบาลขั้นสูงและการช่วยชีวิต เธอใช้ความรู้เหล่านั้นดูแลคุณตาอยู่ประมาณ 2 ปี ก่อนที่ท่านจะจากไปอย่างสงบ

หลังจากเตรียมของไว้เผื่อเจอเหตุการณ์ฉุกเฉินเรียบร้อย ก่อนออกจากมิติ เซี่ยหยู่แวะมาที่ห้องส่วนตัว ห้องนี้กว้างราว 50 ตารางเมตร ในห้องมีเครื่องใช้ไฟฟ้าครบครัน และมีห้องน้ำในตัว

อยู่ในยุคโบราณ เดินทางด้วยรถม้า จะแวะอาบน้ำข้างทางย่อมไม่สะดวก ดังนั้นเธอจึงอาบน้ำสระผม เป่าผมจนแห้งแล้ว เซี่ยหยู่กลับมาสวมชุดเดิม แต่รองเท้า เธอเปลี่ยนจากรองเท้าผ้าปักมาสวมรองเท้าผ้าใบเพื่อจะได้เคลื่อนไหวได้อย่างคล่องแคล่ว ทั้งยังหยิบช็อกโกแลตแท่งหนึ่งใส่ปาก ความหวานจากช็อกโกแลตทำให้แรงกายแรงใจฟื้นฟูเต็มที่

เมื่อออกมาจากมิติกลับสู่ความเป็นจริง รถม้ายังคงสั่นสะเทือนบนทางขรุขระต่อไป เซี่ยหยู่รู้สึกเหมือนลำไส้กำลังถูกเขย่าและเกือบจะขย้อนของเหลวในท้องออกมาอยู่แล้ว!