"แม่จะทำมะม่วงน้ำปลาหวาน" เป็นประโยคออกตัวของสาวใหญ่หน้าคม ร่างเพรียวบางนั้นกำลังใช้สองมือปอกเปลือกเจ้ามะม่วงจ้าวปัญหา โดยมีประธานสาวรินรดานั่งเป็นลูกมืออยู่ด้านข้าง
บรรยากาศยามเช้าบนโต๊ะยาวของระเบียงใหญ่ที่ใช้เป็นที่รับประธานอาหารเมื่อค่ำคืนที่ผันผ่านมันช่างเงียบสงบและเย็นสบาย นานๆ ครั้งจะมีสายหมอกอ่อนๆ ผ่านมาด้วยท่ามกลางเสียงนกน้อยที่ส่งเสียงสนทนากันมาเป็นพักๆ มองตรงออกไปผ่านลานกว้างหน้าบ้านจะเห็นสะพานไม้ที่ทอดยาวไปศาลาท่าน้ำซี่งตอนนี้ไอหมอกจากผืนน้ำปกคลุมไปทั่ว
"แม่ชื่อประภา" เป็นการแนะนำตัวอย่างเป็นทางการครั้งแรกนับแต่เจอกัน แต่ถึงอย่างนั้นใบหน้าเรียวงามก็ยังคงมองไปทางอื่นรินรดารู้สึกขัดใจเล็กๆ ที่เวลาคนพูดไม่มองหน้าแต่ก็ไม่สามารถว่ากระไรได้และก่อนที่นางจะได้แนะนำตัวบ้างแม่ภาก็ชิงพูดต่อ
"และเราล่ะ ชื่อลมหวนนี่เป็นชื่อในวงการหรือ"
"วงการ วงการอะไรคะ" อากาศยามเข้าที่เคยเย็นสะบายกลับ
