ยัยเด็กดื้อของนายวิศวะ

บทนำ

Talk แอม

ฉันแอม ไอยวริญ เป็นเด็กปีหนึ่งที่พึ่งย้ายจากสระแก้วมาอยู่กรุงเทพ โดยฉันมาเช่าหอพักอยู่ที่ราคาไม่ค่อยแพงมาก เพราะไม่อยากใช้จ่ายอย่างสิ้นเปลือง ถึงแม้สถานะทางการเงินของฉันจะไม่สะดุด เพราะคุณตาคุณยายทิ้งทรัพย์สินและของมีค่าไว้หลายอย่าง แต่แล้วไงล่ะก็เธอเป็นคนแบบนี้ ที่ไม่ชอบใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายสักเท่าไหร่ถ้าไม่จำเป็น แต่ถ้าพอจ่ายทีก็แทบกระเป๋าฉีกเหมือนกัน แต่เธอจะซื้อเฉพาะของที่เธอคิดว่าจำเป็นเท่านั้นนะ เพราะถ้าเป็นของจำเป็นเธอก็จ่ายได้โดยที่ไม่ต้องคิดหน้าคิดหลัง แต่ถ้าเป็นของไร้สาระเธอก็จะไม่ค่อยยอมเสียเงินซื้อสักเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นของฟรีเธอจะชอบมาก คิก คิก

โดยการมาเรียนครั้งนี้ของเธอก็มีเพื่อนสนิทมาด้วยอีกสองคนชื่อพลอยกับหวาน ซึ่งทั้งสองคนก็พักอยู่หอพักเดียวกันกับเธอนี่แหละ แต่ห้องใครห้องมันนะเพื่อเป็นการส่วนตัว โดยตอนนี้เธอเป็นนักศึกษาปี 1 คณะวิศวะ โดยพวกเราอยู่สาขาวิศวกรรมไฟฟ้ากันทั้งหมด คือแบบว่าพวกเราอยากเรียนด้วยกัน เลยสอบเข้ามาเรียนที่นี่ทั้งสามคนเลย แต่โชคดีที่มันติดทั้งสามคนเลยไง พวกเธอจึงย้ายจากสระแก้วมาเรียนที่นี่อย่างไม่มีความลังเล

เช้าวันจันทร์

วันเปิดเทอมวันแรก 08.00 น.

กริ๊งงง... กริ๊งงง.. เสียงเรียกเข้าจาก.. ยัยพลอย

"ฮัลโหลค่า ว่าไงจ้ะคุณเพื่อน" เช้าๆแบบนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเพื่อนรักตัวดีสองคนของเธอ

(ยัยแอม นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วห่ะ!! ทำไมป่านนี้​แกยังไม่มา เมื่อไหร่แกจะโผล่หัวมาสักทีห่ะ!! นี่แกคิดจะมามหาลัยสายตั้งแต่วันแรกเลยรึไง!! แกรีบลุกออกจากที่นอนแล้วรีบไปอาบน้ำแต่งตัวเดี๋ยวนี้เลยนะยัยเพื่อนบ้า อย่าให้องค์แม่อย่างฉันต้องลงมาประทับตั้งแต่เช้านะแก)​ พลอยที่ได้ทีจึงสวดใส่เพื่อนยับ เพราะวันนี้มันเป็นวันเปิดเทอมวันแรก ยัยแอมมันจะเล่นมาสายตั้งแต่วันแรกเลยหรือไง

"จ้าๆคุณแม่ กูตื่นสายนิดเดียวเอง จะรีบไปเดี๋ยวนี้แหละค่า" ยัยพลอยนี่มันบ่นฉันเก่งจริงๆเลย อย่างกับแม่คนที่สองของฉันแน่ะ เห้อ!!

(เออๆงั้นกูกับหวานรอมึงอยู่หน้าคณะนะเว้ย รีบๆมาด่วน)​ ไม่รู้มันจะมาทันลงทะเบียนรึป่าวเถอะ กลัวจะโดนรุ่นพี่จับทำโทษ​ซะก่อนนะสิที่มาสาย

"จ้าๆ เจอกันจ้า"

ฉันจึงกดวางสายจากเพื่อนรักอย่างยัยพลอยกับยัยหวานที่มีนัดเจอกันในวันเปิดเทอมวันแรกของการเข้าเรียนมหาลัย ฉันจึงรีบลุกออกจากที่นอนแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำแต่งตัวแบบโดยด่วน ก่อนที่จะรีบวิ่งลงลิฟต์​ไปมหาลัยที่อยู่ไม่ไกล โชคดีที่เธอเลือกหอพักที่อยู่ใกล้ๆไม่งั้นเธอแย่แน่

ณ มหาลัย A

ฉันที่วิ่งออกจากคอนโดมาด้วยความเร่งรีบ เนื่องจากตอนนี้มัน 8 โมงกว่าแล้ว เลยทำให้ฉันต้องรีบวิ่งมาอย่างเหนื่อยหอบ จนตอนนี้ฉันจึงได้มายืนเหนื่อยหอบ​อยู่​ในรั้วมหาลัยแล้ว ก่อนที่ฉันจะหยุดพักจนหายเหนื่อย แล้วรีบเดินไปหาเพื่อนๆที่นั่งรออยู่หน้าคณะ

"อื้อหืมม ถ้าแกจะมาสายขนาดนี้นะ ต่อไปฉันคงต้องโทรไปปลุกแกตั้งแต่​ตี 5 ล่ะมั้ง หอพักเราก็อยู่ติดมหาลัยกันแค่เนี้ย​ ทำไมแกยังมาสายได้ห่ะ!! " พลอยที่เห็นเพื่อนมาถึงจนสายโด่งขนาดนี้ ก็อดบ่นเพื่อนไม่ได้

"โถ่!! ก็เมื่อคืนฉันนอนไม่ค่อยหลับอ่ะ มันเลยทำให้ฉันตื่นสายสักนิดหน่อย แฮร่ แฮร่" แอมจึงได้แต่ยิ้มแห้งๆส่งไปให้กับเพื่อนสนิทของเธอทั้งสองคน

"เห้อ! งั้นรีบไปลงทะเบียนกันได้แล้ว ป่านนี้คนลงทะเบียนน่าจะเยอะแล้วแหละ แกมาสายซะขนาด​เนี้​ย" ป่านนี้คิวคงยาวเป็นหางเว่าแล้วมั้ง

"ปะๆ งั้นเรารีบไปกันเถอะ แกด้วยยัยแอมรีบเดินเร็วๆเลย ก่อนที่ยัยพลอยจะหันมากินหัวแกอีกรอบ" ยัยแอมมันนี่ก็จริงๆเลยนะ ชอบทำตัวให้เพื่อนๆบ่น

"เออๆ กำลังก้าวขาสั้นๆของฉันเดินตามพวกแกอยู่นี่แหละ ไม่รู้​พวกแกจะขายาวกันไปไหนกันก็ไม่รู้" เพราะเธอเป็นสาวตัวเล็ก ส่วนสูงแค่ 155 เพียงเท่านั้น ไม่รู้จะเกิดมาเตี้ยอะไรกันหนักหนา

"พวกฉันน่ะขายาวสวยตามธรรมชาติ​จ้ะ มีแต่แกนี่แหละขาสั้นเหลือเกิน ตัวก็เล็กเหลือเกิน ไม่รู้​จะเล็กไปไหน ตอนเด็กแกหัดกินนมบ้างไหมย่ะ ถึงไม่รู้​จักโตเสียทีแกเนี่ย" ไม่รู้​ขาจะสั้นไปไหน ตัวก็เตี้ยแค่เนี้ย

"โอ้ย!!​ ฉันก็กินอยู่กับพวกแกทุกวัน ก็มันได้แค่เนี้ย​จะให้ฉันทำไงเหล่า!!" ฉันก็อยู่กับแกมาตั้งแต่อนุบาล​ยันจบมัธยม​ปลาย มันก็ได้อยู่แค่เนี้ยจะให้ทำไงว่ะ อีกอย่างคือฉันไม่ชอบกินนมอ่ะ

"ก็ใช่นะที่กินอยู่กับพวกฉันทุกวัน แต่แกไม่ได้กินนมเลยนะ กินแต่ขนมขบเคี้ยว​ไปวันๆ กินแต่ของไม่มีประโยชน์​ มันจะโตได้ยังไงฉันถามก่อน!" ของมีประโยชน์​ไม่รู้จักกินหรอก ไอ้พวกขนมน่ะกินเข้าไป มันมีประโยชน์​ไหม

"แฮร่ แฮร่ ก็นมมันไม่อร่อยอ่ะ ขนมอร่อยกว่าตั้งเยอะ แถมกินง่ายกว่าตั้งเยอะอ่ะแก" ฉันเลยได้แต่ยิ้มแห้งๆให้กับพวกมันสองคน ก็จริงอย่างที่มันพูด ฉันแทบไม่กินนมเลยก็ว่าได้ ถึงได้เตี้ยและตัวเล็กอยู่แบบนี้ยังไงล่ะ แฮร่ แฮร่

"เห้อ!! นี่ฉันสองคนเหนื่อยกับแกจริงๆเลยว่ะยัยแอม เมื่อไหร่​แกจะมีคนมาดูแลแทนพวกฉันสองคนสักทีว่ะ ฉันล่ะเหนื่อยจริงๆ" ถ้ามันมีแฟนมาดูแลก็คงดี พวกเธอจะได้เหนื่อยกับมันน้อยลงหน่อย

"โถ่!! เพื่อนรักทั้งสอง อย่าพึ่งเหนื่อยกับเพื่อนรักคนนี้เลยนะจ้ะ ฉันสัญญา​เลยว่าจะเริ่มดูแลตัวเองให้ดีๆ แล้วจะหัดกินนมเยอะๆจะได้โตไวๆเหมือนพวกแกไง โอเครไหมจ้ะ" นี่เธอก็ยอมสุดฤทธิ์​แล้วนะ แต่เรื่องกินนมหรือป่าวเดี๋ยวค่อยว่ากันอีกที แฮร่ แฮร่

"ย่ะ/จ้ะ" เพื่อนทั้งสองได้แต่ตอบฉันอย่างมองบนทั้งสองคนเลย พวกแกไม่คิดจะเชื่อฉันสักหน่อย​เลยหรือไง ถึงแม้ที่ผ่านมาฉันจะทำได้บ้าง ไม่ได้บ้างก็เถอะ แต่รอบนี้ฉันจะทำให้ได้จริงๆนะ

ระหว่าง​ทางสามสาวก็เป็นจุดเด่นของเพื่อนๆ ด้วยหน้าตาที่สวยราวกับตุ๊กตาทั้งสามคน แถมหุ่นดีกันสุดๆ จนสวยกินกันไม่ลงเลยทีเดียว สาวๆหนุ่มๆเลยได้แต่แอบมองพร้อมกระซิบกระซาบ​กันอย่างเพลิดเพลิน​ ด้วยความสวยความน่ารักของสามสาวจึงเป็นอาหารตาให้กับหนุ่มๆได้เป็นอย่างดี

"พวกแก ทำไมฉันรู้สึกว่าทุกคนมองพวกเราแปลกๆว่ะ"