DADDY [2] แทโอจะเป็นเด็กดี

1287 คำ
-แทบิน- หลังจากที่นอนคิดนั่งคิดตีลังกาคิดหรือแม้แต่กระโดดตบคิดผมก็ได้คำตอบกับตัวเองว่า 'ไม่ควรปล่อยเด็กให้อยู่คนเดียว' ซึ่งนั้นทำให้ผมต้องพาแทโอมามหาลัยด้วยนั่นเองผมโทนหาไอ้สายไหมตั้งแต่เช้าล่ะแต่แม่งก็ไม่รับอุส่าต์จะให้มันเดินเข้ามหาลัยเป็นเพื่อนหน่อยเพื่อความอายของผมมันจะได้แบ่งๆไปให้มันบ้าง แต่ดูเหมือนมันจะรู้อะตัดขาดการติดต่อผมทุกช่องทาง ที่ตอนกูยังไม่มีแทโอมึงนี่โทรหากูตลอด24ชั่วโมงอ้สัส! "แทโอไปอาบน้ำ"นี่ก็ใกล้เวลาที่ผมจะไปมหาลัยแล้วแต่แทโอมันยังไม่ตื่นไงและผมก็ไม่อยากปลุกด้วยเมื่อคืนก็นอนดึกเด็กคงจะเพลียผมเลยไม่ปลุกและให้แทโอนอนต่อไปจนตอนนี้อีกครึ่งชั่วโมงจะถึงเวลาเรียนผมแล้วแต่ผมยังไม่ได้ออกจากคอนโดเลยเนี่ย! "คร้าบปะป๊า"ผมมองร่างน้อยๆที่เดินเซๆเข้าห้องน้ำคือความเด็กพึ่งตื่นก็จะเป็นแบบนี้แหละครับส่วนเรื่องเสื้อผ้าเมื่อเช้าผมไปซื้อมาให้แล้วไม่ใช่ซื้อในห้างครับตลาดนัดก็พอเด็กแบบนี้ไม่จำเป็นต้องใส่แบรนด์เนมหรอกครับเปลืองตังค์ให้ผมใส่คนเดียวพอ ไม่นานแทโอก็ออกมาจากห้องน้ำซึ่งผมรู้สึกดีมากที่แทโอเป็นเด็กที่ฉลาดคือรู้จักทำอะไรด้วยตัวเองแม้กระทั้งการแต่งตัวโดยที่ผมไม่ต้องสอนเลยสักนิด "ปะป๊าไปไหนครับ"แทโอถามผมเมื่อพอแต่งตัวเสร็จแล้วผมก็หยิบกุญแจรถจะไปมหาลัยทันทีเพราะมันจะสายแล้วไง! "ไปเรียนครัชแทโอใส่รองเท้าแล้วใช่ไหม" "ครับปะป๊า" "งั้นไปกัน"ด้วยความรีบไปเรียนผมเลยไม่ได้กินข้าวแต่อย่างใดรวมถึงแทโอด้วยแต่ผมเรียนแค่สองชั่วโมงแทโอคงยังไม่หิวหรอกมั้ง -มหาลัย- ในที่สุดผมก็มาถึงมหาลัยและแน่นอนเมื่อผมลงจากรถมาพร้อมกับแทโอสายตาทุกคนในมหาลัย ย้ำ! ว่าทุกคนในมหาลัยต่างมองมาที่ผมกับแทโอ ผมนี่เขินเลยครัช! ความรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นดาราดังและมีคนจับจ้องมันเป็นแบบนี้นี่เองผมไม่สนใจจับมือแทโอเดินขึ้นตึกเรียนทันทีและพอมาถึงห้องเรียนจากที่นักศึกษาคุยกันเสียงดังพอเห็นผมกับแทโอเท่านั้นแหละ แม่งเงียบอย่างกับป่าช้าทันที-.- คือพวกมึงจะทำให้กูเหวอกันทำไมนี่กูเริ่มใจบ่ดีแล้วนะเนี่ย! "ฮายสามี!..ฮายแทโอมาหาหม่ามี้เร็ว"เสียงแว๊ดๆของไอ้สายไหมตะโกนมาทางผมกับแทโอซึ่งแทโอพอเห็นสายไหมมันก็รีบวิ่งไปหาทันที "คนจ๊วย!"ผมเดินตามหลังแทโอมานั่งประจำที่ได้ยินเสียงแทโอหยอกล้อกับสายไหมผมก็ไม่ได้ว่าอะไรและจู่ๆก็มีกลุ่มเพื่อนในคลาสเรียนเดินมาถามผม "นี่มึงแอบไปมีลูกมีเมียตอนไหนวะ"พวกมันถามผม "ตอนไหนแล้วเกี่ยวไรกับพวกมึงไม่ทราบ"ผมตอบกลับอย่างกวนตีนคือนิสัยผมก็แบบนี้แหละเป็นคนดีนะแต่ชอบกวนตีนคนอื่นไปทั่ว "เอ้าพวกกูถามดีๆนะเว้ยหน้าเด็กเหมือนมึงซะขนาดนี้"ผมเหวอทันทีที่พวกมันบอกว่าแทโอหน้าเหมือนผมผมเลยหันไปมองหน้าแทโอที่ส่งยิ้มหวานให้ผมเหมือนจะรู้อะว่าพวกผมคุยอะไรกันอยู่แต่เอาจริงๆป่ะดูไปดูมาก็เหมือนผมอยู่อะยกเว้นสีผัวซึ่งแน่นอนแทโอขาวส่วนผมผิวสองสี "เออๆเนี่ยแทโอลูกกูเอง"ผมตัดปัญหาด้วยการพูดว่าเทโอเป็นลูกไปมันจะได้จบๆไม่ต้องมาถามมาก "เหยดโต้!แล้วแม่เด็กอะมึง"รู้สึกเหมือนมันจะไม่จบกับผมนะไอ้พวกเพื่อนเวร! "แม่เด็กก็ฉันไงย๊ะ!"จู่ๆยัยน้ำใสก็ตะโกนขึ้นทำให้พวกมันอึ้งกันไปเฉยและดูเหมือนพวกมันกำลังจะถามต่อแต่อาจาร์ยก็เข้าห้องมาพอดีพวกมันเลยสลายตัวไปนั่งที่ตัวเอง "นักศึกษาเคารพ"เสียงไอ้สายไหมพูดขึ้นไอ้นี่เหมือนเป็นหัวหน้าอะมีหน้าที่บอกทำความเคารพผมจับแทโอให้นั่งดีๆก่อนจะพูดขึ้นว่า "นั่งนิ่งๆนะป๊าขอเรียนก่อนเข้าใจไหมครับ" "ครับปะป๊าแทโอจะเป็นเด็กดี"พอได้ยินแบบนั้นผมก็ใจชื้นขึ้นมาหน่อยอย่างน้อยแทโอก็เชื่อฟังผมอะ ภายในห้องเงียบทันทีเมื่ออาจาร์ยเริ่มเข้าสู่บทเรียนและดูเหมือนอาจาร์ยจะไม่รู้ด้วยว่ามีแทโอนั่งอยู่ในห้องเพราะที่นั่งของผมอยู่ใกลและแทโอก็ตัวเล็กถ้าไม่สังเกตุก็ไม่เห็นหรอกครับ -1ชั่วโมงผ่านไป- การเรียนผ่านไปอย่างน่าเบื่อผมเรียนไปแอบมองแทโอที่นั่งหลับไปหัวนี่โขกโต๊ะแล้วโต๊ะเล่าก็ไม่ตื่นผมกลับว่าหัวจะแตกก่อนเลยใช้มือรองหัวแทโอให้ และเหมือนมือของผมที่รองหัวแทโอจะทำให้แทโอมันตื่นแทโอมองหน้าผมก่อนจะแบะปากเล็กน้อยและพูดกับผมว่า "ปะป๊าหิวคร๊าบ"นั่นไง!ตื่นมาก็หิวเลยแทโอเอามือน้อยๆมาจับแขนผมและเขย่าไปมา "ป๊าเรียนอยู่เห็นไหม"ผมบอกแทโอไปคือให้เดินออกไปตอนนี้ก็คงไม่ได้เดี๋ยวจะโดนตัดคะแนนอีก "...ปะป๊าแทโอหิวคร๊าบ"แต่ดูเหมือนแทโอจะเริ่มงอแงขึ้นเมื่อแรงเขย่าที่แขนของผมแรงขึ้น "ซิส!"ผมสถบออกมาเล็กน้อยคือไม่รู้จะเอายังไงดีและแทโอก็ยังคงงอแงไม่เลิกจนผมทนไม่ไหว "ปะป๊าหะ..." "ขอโทษครับอาจาร์ยลูกผมหิวข้าวขอตัวก่อนครับ"ผมลุกขึ้นกล่าวขอโทษอาจาร์ยและรีบคว้าแขนเล็กของแทโอให้ออกจากคลาสเรียนทันทีเอาว่ะโดดจัดคะแนนก็ช่างมันดีกว่าปล่อยให้เด็กมันหิวอยู่แบบนี้ -ร้านข้าวหน้ามอ- "อร่อยครับปะป๊า"ผมมองเด็กน้อยตรงหน้าที่นั่งกินข้าวผัดหมูจานที่สาม ใช่ครับจาน-ที่-สาม!! คือข้าวก็ไม่ใช่น้อยๆนะแต่แม่งกินโคตรเก่งเลยอะทำเอาป้าขายข้าวเหวอไปเลย "ปะป๊ากิงครับ" "ไม่เอา"ผมส่ายหน้าเมื่อแทโอจะเอาข้าวมาป้อนผมคือผมกินเสร็จแล้วไงข้าวกระเพราเนื้อไข่ดาวจานเดียวอิ่ม!ซึ่งตอนนี้ก็ได้แต่นั่งลุ้นว่าเด็กคนนี้มันจะเอาจานที่สี่ต่อหรือไม่ "ป้าคร๊าบ"ชิบ!นี่มึงยังไม่อิ่มอีกหรอกว่ะ "จ้าลูก" "เก็บเงินคร๊าบ"ผมถอนหายใจพรืดใหญ่นึกว่ามันจะสั่งจานที่สี่ถ้าเป็นแบบนั้นนะผมจะขับพามันไปส่งตรงที่ผมเจอเลยอะ "ทั้งหมด160บาทจร้า"ผมควักตังค์จ่ายให้ป้าคือเมื่อก่อนกินคนเดียวจ่าย40บาทหรือแม้แต่มากินกับสายไหมก็จ่ายแค่80หรือ100บาทแต่นี่! 160บาท!กับเด็กน้อยอายุ3ขวบ! บอกเลยว่ากูจนแน่ๆถ้ายังเลี้ยงไอ้เด็กคนนี้ไว้! ไปกันครับ!พามันไปปล่อยไว้ที่เดิม!!! -แทบิน-
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม