แต่อีกไม่นานหรอก จะสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกสบายอันน่าตื่นตาตื่นใจ ถึงตอนนั้นคนกลับเหนื่อยล้า จนคิดถึงความเรียบง่ายในวันวาน ถวิลหาความสุขจากจุดเริ่มต้น
“แล้วเราจะไปทางไหนกันต่อ”
“เหมือนจะเป็นทางนี้ มาเถอะ เรายังต้องหาที่พักกันอีก”
พวกเธอเดินหายไปพร้อมกับความวุ่นวาย ของผู้คนที่ขวักไขว่ มีชายคนหนึ่งแสยะยิ้มมองตาเป็นประกาย เขาหยิบบุหรี่มาจุด พ่นควันขาว ซู๊ดปากมองตามด้วยสายตาหยาบโล้น ลอบติดตามสองคนไปอย่างเว้นระยะ เดี๋ยวกวางน้อยจะตกใจแล้วหนีไป
“มาติดต่ออะไรครับคุณผู้หญิง” คนงานหน้าประตูเอ่ยถามอย่างสุภาพ เห็นเด็กกับผู้หญิงคนหนึ่งมาที่หน้าโรงงาน แต่พวกเธอดูดีเกินกว่าจะมาหางานทำ
“ฉันเป็นสหายกับคุณชายสี่เยี่ยหาน คุณช่วยโทรบอกเขาว่าเรามาถึงแล้ว”
“ให้บอกว่าใครมาครับ”
“ฉันแซ่โจว”
“อ้าเข้าใจแล้วครับ” ดูเหมือนสุภาพสตรีคนนี้ยังไม่ประสงค์จะเอ่ยชื่อ แต่นั่นก็ไม่ใช่ธุระที่เขาต้องใส่ใจ เพียงโทรไปแจ้งให
