" ในพินัยกรรมระบุเอาไว้ว่า บ้านหลังนั้นจะกลับคืนไปเป็นของเธอก็ต่อเมื่อเธอแต่งงานกับพี่แล้วเท่านั้น ถ้าไม่แต่ง..ทุกอย่างก็จะถูกบริจาคให้มูลนิธิเด็กกำพร้าในทันที"
อคินไม่อยากกุเรื่องนี้มาขู่ยาหยีหรอก ความจริงในใจเขาตั้งใจคืนบ้านให้หญิงสาวอยู่แล้ว แต่ความดื้อดึงของหล่อนมันทำให้เขาไม่มีทางเลือก
"บ้าน..."
ยาหยีน้ำตาคลอ อดที่จะหวั่นไหวไม่ได้เมื่อคิดถึงบ้าน..บ้านที่เธอเติบโตมาตั้งแต่เด็ก บ้านที่เก็บความทรงจำต่างๆ ของเธอและครอบครัวในวัยเด็กเอาไว้มากมาย เธอตั้งใจเอาไว้ว่าเรียนจบเมื่อไหร่จะเอาบ้านกลับคืนมาให้ได้
ไม่สิ เธอจะไม่ยอมเสียบ้าน สมบัติชิ้นสุดท้ายที่พ่อแม่สร้างมาไปให้คนอื่นเด็ดขาด
"ใช่..บ้านที่เธออยากกลับไปอยู่นักหนา บ้านที่เธอเกิดและอยู่มาจนโตยังไงล่ะ...เธอจะเลือกทางไหนพี่ไม่บังคับเธอ แต่เรื่องนี้มันถูกระบุเอาไว้ในพินัยกรรมของตระกูลเธอเอง ไม่ใช่แค่บ้าน..รวมไปถึงธุรกิจของครอบครัวด้วย พี
