หวานใจบอดี้การ์ด (นวนนท์-ณรรรดา)

28.คู่ชีวิต

ความเดิม- "พี่นิว เราใจตรงกันใช่มั๊ยคะ" ณรรรดาเอ่ยถามอย่างกระตือรือร้นและแอบลุ้นคำตอบจนต้องกลั้นใจฟัง

……………………………………….

..แล้วเราว่ายังไงล่ะ ถ้าพี่จะบอกว่าพี่หลงรักดอกฟ้าน่ะ หืม.. นวนนท์พูดยิ้ม ๆ พร้อมกับจับมือหญิงสาวขึ้นมาวางทาบทับที่หน้าอกข้างซ้ายของตน

…….. หญิงสาวไม่พูดแต่เขินจนหน้าแดง

..เขินเหรอ ทีเราทำพี่กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว อย่ามา... มานี่เลยมาชดเชยให้พี่เสียดี ๆ.. ชายหนุ่มปรับเบาะด้านคนขับให้เอนลงแล้วจับคนตัวมานอนทาบทับตัวเขาลงไป

..พี่นิว ท่านี้ไม่ดีมั๊ง เดี๋ยวใครมาเห็นรู้ถึงหูคุณนายแม่แล้วต้องแย่แน่ ๆ เลย.. ณรรรดาดิ้นขลุกขลักบนตัวของชายหนุ่ม

ด้านนวนนท์ได้แต่ยกยิ้มมุมปาก เมื่อเห็นคนตัวเล็กทำหน้าทำตาเลิ่กลั่กจนน่าขัน นี่หรือดาวยั่วเมื่อสักครู่นี้หายไปไหนหมด เจอของจริงแล้วหงอไปเลย

..ไม่ต้องกลัวหรอก พี่รู้..ขอแค่นี้ก็พอ..แค่เรารู้ว่าพี่คิดกับเรายังไงพี่ก็พอใจแล้ว..

..แล้วพี่นิวล่ะรู้ใจใบตองหรือยังคะ..

..แล้วเราคิดว่าไงล่ะ…

..พี่นิวอย่ารวนซิ..บอกใบตองมาเดี๋ยวนี้เลย..

..ฟังนะใบตอง ..พี่อยากให้เราชั่งใจดูให้ดีว่าเราคิดยังไงกับพี่กันแน่..พะ.. นวนนท์พยาพยามจะพูดให้คนบนตัวได้ทบทวนความคิดและหยั่งใจตัวเองอีกครั้งซึ่งเขาก็รอคำตอบที่แท้จริงในใจจากหญิงสาวอยู่ แต่หญิงสาวพูดสวนขึ้นมาก่อนที่ชายหนุ่มจะพูดจบก่อนเสียอีก

..พี่เป็นแค่เด็กวัดที่ยายเอาไปให้หลวงตาช่วยชุบเลี้ยง ไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน อยู่ตัวคนเดียวอย่างนั้นใช่มั๊ยคะ..ที่พี่จะพูด..แล้วไง..เด็กวัดแล้วไง เด็กวัดแล้วสร้างเนื้อสร้างตัวได้ขนาดนี้ มีหุ้นของโรงแรมในเครือเรืองทรัพย์ไพศาล แล้วก็วีกรุ๊ปนี่เรียกว่าธรรมดามั๊ย แล้วสององค์กรนี้คัดสรรคนนะคะไม่ใช่ว่าใครจะถือหุ้นที่นี่ได้ง่าย ๆ นะ จริงมั๊ยคะ..แล้วใบตองจะเอาอะไรมารังเกียจพี่ล่ะ.. ณรรรดาพูดเน้น ๆ

..แล้วป๋าเข่ง กับคุณนายล่ะ ท่านจะคิดยังไง.. นวนนท์แย้งต่อในข้อที่เขาค้างคาใจอยู่

..นายแม่ค่ะ เรียกเหมือนที่หนูเรียก ‘นายแม่ค่ะ’ พูดซิ๊..

..พี่ว่าเอาไว้ให้พี่มั่นใจให้มากกว่านี้อีกหน่อยดีกว่า พี่ไม่รู้ว่าคุณนายท่านจะคิดเหมือนเธอหรือเปล่าน่ะซิ..

..โอเคค่ะ แต่ถ้าพี่อยากรู้ว่านายแม่คิดยังไงกับพี่..พี่ก็ต้องเข้าหานะคะ จะหลบในมุมของตัวเองอยู่แบบนี้ไม่ได้.. ณรรรดาต่อปากต่อคำกับคนพี่จนลืมไปว่าตัวเองนอนอยู่บนตัวของชายหนุ่มในท่าที่ล่อแหลม

..ได้..แล้วพี่จะไปแนะนำตัวกับท่านอย่างเป็นทางการ วันไหนดีล่ะ วันหยุดนี้เลยดีมั๊ย?..

..แล้วแต่พี่นิวซิคะ แต่ตอนนี้หนูต้องกลับบ้านแล้ว..

..โอเค..ได้..

อึ๊บ.. ชายหนุ่มยกคนตัวเล็กไปวางที่เบาะข้างคนขับแล้วปรับเบาะคนขับให้กลับมาในสภาพเดิม

..พี่นิว แล้วรถหนูละคะ..

..ไม่ต้องห่วงหรอก.. พี่ส่งพิกัดไปบอกพรรคพวกแล้ว เดี๋ยวจะมีคนมาเอากุญแจแล้วขับไปส่งที่บ้าน ส่วนเรานั่งสวย ๆ เป็นกำลังใจให้พี่ก็พอ..

สักพัก

ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก (เสียงเคาะประตูรถจากคนที่คุ้นเคย)

..มาแล้วเหรอ ไวดีนะ.. นวนนท์ส่งสายตาเป็นเชิงบอกให้ณรรรดาส่งกุญแจรถให้เขา และชายหนุ่มก็ส่งให้พรรคพวกอีกที

ขับตามมานะ..

ได้ครับลูกพี่..

หลังจากนั้นนวนนท์ก็ขับรถไปเรื่อย ๆ ด้วยความเร็วปกติ ในบางจังหวะก็หันมาสบตากับคนตัวเล็กบ้าง ลูบผมบ้าง จับมือบ้างตามประสาคนที่เพิ่งเปิดใจให้กัน และมาหยุดที่คฤหาสน์หลังใหญ่

เขาจอดรถที่หน้าประตูรั้วสักพักประตูรั้วก็เลื่อนเปิดเขาจึงขับรถเข้าไปข้างในบ้านของสาวเจ้า และตามด้วยรถของหญิงสาวที่พรรคพวกของเขาได้ขับมาส่งให้

หลังจากลงรถมาได้ ณรรรดายกมือกระพุ่มไหว้คนของนวนนท์ที่ช่วยขับรถมาส่งให้

"พี่นิวกลับเถอะค่ะ ดึกแล้ว นี่ก็จะเที่ยงคืนแล้ว ขอให้เดินทางปลอดภัยนะคะ"

"อืม..เราก็เข้าบ้านเสียทีซิ พี่จะได้กลับ"

"ค่ะ ขอบคุณพี่ด้วยนะคะที่ช่วยขับรถมาส่งให้"

"ครับ ยินดีครับ" กระจง หรือคล้ายชนน์รับไว้แล้วยิ้มอบอุ่นส่งให้

"พี่กลับก่อนนะ" นวนนท์เอ่ยลาหญิงสาวและส่งสายตาให้เพื่อนรุ่นน้องที่รักเหมือนพี่น้องร่วมสายเลือดให้มาขึ้นรถของเขาเพื่อกลับด้วยกัน

@บนรถ

..คนนี้แน่ใจแล้วเหรอครับพี่นิว.. คล้ายชนน์เอ่ยขึ้นหลังจากเข้ามานั่งที่ที่นั่งข้างคนขับเรียบร้อย เพราะเขาให้เพื่อนที่ออกท่องราตรีแวะมาส่งตามพิกัดที่บอกไว้แล้วเพื่อนก็เลยไปเที่ยวต่อ

..ไม่รู้ซิ รู้แต่ว่ายิ่งห่างยิ่งร้อนรน แต่อยู่ใกล้แล้วอบอุ่นบางครั้งก็เย็นสบายไม่ร้อนรน..

..เหมือนที่คนเฒ่าคนแก่เค้าพูดไว้ไม่มีผิดเลย คู่ชีวิต..ไม่เห็นก็ร้อนรนห่วงสารพัด แต่พอแค่เห็นหน้าก็สุขแล้วไม่ต้องมีคำพูดอะไร.. คล้ายชนน์พูดยิ้ม ๆ คล้ายกับกำลังนึกภาพอะไรอยู่ในหัว

..ทำพูดดีไป นายล่ะเจอแล้วเหรอถึงพูดได้..

..ฮ่า ๆ ตอนนี้เจอแต่แบบเร่าร้อนยามแนบชิดแค่นั้นครับ..

..เออ ระวังไว้บ้างนะอย่าลืมใส่หมวกด้วยล่ะ เดี๋ยวกระจงน้อยจะเล็ดลอดออกมาไม่รู้ตัวด้วยนะเว้ย..

..ไม่หรอกพี่นิว ผมเลือกมืออาชีพ แบบไม่ผูกมัดทั้งสองฝ่าย ใครผูกมัดผมขอบาย..

..ให้มันตลอดรอดฝั่งเถอะไอ้กระจงเอ๊ย..

หลังจากถึงที่พัก สองคนต่างแยกย้ายกันไปพักผ่อนเพราะสองคนพักอยู่ที่คอนโดเดียวกันแต่คนละห้อง

ด้านนวนนท์เมื่อกลับมาถึงห้องเขานึกถึงคำพูดของหญิงสาวก่อนที่เขาจะกลับออกมา ‘เดินทางปลอดภัยนะคะ’ คำพูดนี้ฟังแล้วมันรู้สึกอบอุ่นเข้ามาในหัวใจ เมื่อคิดได้ดังนั้นเขาจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาและกดข้อความบางอย่างแล้วส่งไปให้คนที่อวยพรให้เขาแล้วเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย เพราะตอนนี้ร่างกายของเขาต้องการพักผ่อนแล้วเหมือนกัน