เซียวอี้ถงมองใบหน้าคมเข้มด้วยความไม่ไว้ใจ กับท่าทางของเขาในตอนนี้
“หรูอันฉี ท่านจะทำอะไร ปล่อยข้านะ” เซียวอี้ถง เอ่ยห้ามและมือเล็กก็ดันที่อกแกร่งของเขาไว้ ไม่เข้าใกล้มากกว่านี้
“ทำไมละ เฟยฮวา ในเมื่อเจ้าเป็นคนบอกเองว่า บุรุษอย่างพวกข้าต้องการอะไร ฉะนั้นเจ้าก็ไม่น่าจะถามว่าข้าจะทำอะไร จริงไหม”
หรูอันฉีเอ่ยเสียงทุ้ม พร้อมกับก้มไปหาใบหน้าสวยของนางเรื่อย ๆ และเซียวอี้ถงก็เอนตัวออกห่างเรื่อย ๆ จนเอนไม่ไหวแล้ว สุดท้ายมือหนาของหรูอันฉีก็จับที่ท้ายทอยของนางไว้มั่นและก้มใบหน้าคมเข้าหา ก่อนจะประกบปิดริมฝีปากสวยด้วยริมฝีปากบางเฉียบของเขาอย่างรวดเร็ว โดยที่เซียวอี้ถงได้แต่ครางอึกอักประท้วง ในลำคอ
หรูอันฉี บดจูบขบเม้มริมฝีปากสวยของนางทั้งบนและล่างสลับไปมา และพยายามที่สอดแทรกลิ้นหนาของเขาสำรวจโพรงปากเล็กของนาง
และถึงแม้ว่าตอนแรกนางจะต่อต้านสักแค่ไหน แต่สุดท้าย นางก็ต้องแพ้ให้กับความชำนาญและประสบ
