ภรรยาในนาม Ep5

716 คำ
ดวงตาอัญชัญมองลูกชายแบบเปล่งประกาย นางหยุดพูดตั้งแต่ถามประโยคที่ว่าลูกชายไม่รู้จักชื่อผู้หญิงคนนั้นเหรอ และเหมือนกับลูกชายจะรู้ว่าแม่กำลังคิดอะไรอยู่ เขาพลาดเองที่ไม่รู้จักชื่อเธอ แต่แม่เขานี่ก็ยิ่งกว่า 5g สะอีก รู้ดีทุกเรื่องจริงๆ ชายหนุ่มขึ้นมาถึงข้างบน มือหนาล้วงเอาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงออกมารูดค้นหาชื่อของเลขา เพื่อจะโทรไปถามว่าน้องสาวของเธอชื่ออะไร แต่คิดอีกทียังไม่โทรดีกว่าค่อยไปถามเจ้าตัว วันต่อมาที่บริษัท.. "ผมจะไปดูงานที่ต่างจังหวัด" "ค่ะ" รรินธรยืนฟังเจ้านายสั่งงาน "ผมจำเป็นต้องได้ให้เลขาไปด้วย ดูจากคุณรินแล้วคงจะไปไม่ได้" "คะ?..เอ่อ..ค่ะ" ไม่ว่าท่านประธานจะไปดูงานที่ต่างจังหวัดหรือต่างประเทศ ก็ไม่เคยต้องเอาเลขาติดไปด้วยเพราะมีผู้ช่วยที่เป็นผู้ชายอยู่แล้ว "เพราะฉะนั้นคงเป็นหน้าที่เลขาใหม่แล้วล่ะ คุณบอกคนที่จะมาทำตำแหน่งเลขาแทนคุณให้เตรียมตัวด้วยนะเราจะเดินทางไปสามวัน" "บอสหมายถึงน้องสาวของรินเหรอคะ" "ก็คุณเอาน้องสาวมาทำงานในตำแหน่งนี้แทนคุณไม่ใช่เหรอ" "แต่รันทำอะไรยังไม่ค่อยเป็นนะคะ" "รันเหรอ" ในที่สุดก็รู้ชื่อเล่นของเธอแล้ว "ช่วยเอาสำเนาบัตรประชาชนของน้องสาวคุณมาให้ผมด้วยนะ เดี๋ยวจะทำเรื่อง.." เรื่องอะไรดีวะ ..ลืมคิดหาข้ออ้างเรื่องนี้ไปเลย "ได้ค่ะ" รรินธรรับปากไปแบบงงๆ แล้วก็รีบออกมาจัดการตามที่ท่านประธานได้สั่งมา เวลาผ่านไป..ตอนนี้เอกสารนั้นได้อยู่ในมือของเขาแล้ว "คนอะไรชื่อ..รรรรรร" ถึงว่าแม่บอกว่าชื่อของเธอมีรอเรือหลายตัว แม่ของเขานี่ก็เก่งนะรู้ทุกเรื่องจริงๆ "แล้ว 6ร. เขาสะกดกันยังไงล่ะเนี่ย" ชายหนุ่มเห็นแล้วก็นึกขำ เวลาเดียวกันนั้นหน้าห้องทำงาน.. "ทำไมต้องให้ฉันไปกับเขาด้วย" พอได้ยินว่าจะได้เดินทางไปทำงานต่างจังหวัดกับท่านประธานรรรรรรก็ไม่พอใจ "พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะตั้งแต่พี่เป็นเลขามาก็ยังไม่เคยไปทำงานต่างจังหวัดกับบอสเลย" "ไม่เคยไปเลยเหรอพี่?" หญิงสาวเริ่มรู้สึกแล้วว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล เขาต้องดึงเธอเข้าไปเกี่ยวกับเรื่องครอบครัวที่วุ่นวายของเขาแน่ "ไม่เคยไปหรอก เพราะทุกครั้งบอสจะให้ผู้ช่วยไปด้วย แต่ถ้าเราไปแล้วอย่าก่อเรื่องอะไรขึ้นมาเข้าใจไหม" รรรรรรไม่รับปากพี่สาว เพราะเธอไม่คิดจะไปกับเขาอยู่แล้ว ผ่านไปเพียงไม่นาน อัญชัญก็มาหาลูกชายที่บริษัท พร้อมกับว่าที่ลูกสะใภ้ที่นางจัดหามาให้ เห็นว่าเป็นใครที่ถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามา ถึงแม้ว่าคฑาจะไม่พอใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา ชายหนุ่มยังก้มหน้าลงไปทำงานต่อ "แม่ได้ยินว่าลูกจะไปดูงานที่ต่างจังหวัด" "อะไรนะครับ" แทนที่เขาจะพูดต่อแต่กับยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูเวลา "สามชั่วโมง?" เขาเพิ่งพูดเรื่องนี้ออกไปแค่สามชั่วโมงก็ถึงหูแม่ของเขาแล้วเหรอเนี่ย "ทุกครั้งแม่ไม่เห็นว่าลูกจะพาเลขาไปด้วย" "แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกับทุกครั้งนี่ครับ" "ใช่ครั้งนี้ไม่เหมือนกับทุกครั้ง เพราะแม่จะให้หนูเอมมี่ไปกับลูกด้วย" "แม่ครับผมจะไปทำงานนะ" "ก็ไปทำงานไง ไปช่วยกันหลายๆ คน จะได้เสร็จงานเร็วๆ" "แต่เธอคนนี้ไม่ใช่พนักงานในบริษัท" "ถ้าจะให้เอมมี่เป็นพนักงานในบริษัทก็ไม่ยากนี่ลูก ตำแหน่งอะไรดีน่าา เลขาอีกคนเลยดีไหม" คฑาคิดว่าแม่คงจะสงสัยแล้วว่าเขากับเธอคนนั้นไม่ได้เป็นอะไรกัน ถ้าไม่งั้นแม่คงไม่ทำแบบนี้แน่..แล้วเขาจะเอายังไงต่อดี
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม