8
228 คำ
Chapter 8
Naging subsob kame sa dami ng natambak na request pero kahit ganon ay natapos naman namin iyon bago mag uwian.
Alas siete na ng gabi ng makarating ako sa hospital nag dala nako pagkain namin ni lola nakaka tuwa lang dahil napalapit ako ngayon kay lola dahil nasa Pasig lang din ang trabaho ko magdamag akong mag babantay ngayon dahil lingo naman kinabukasan.
Diko namalayan na naka idlip ako pagkatapos naming kumaing dalawa,nagising lang ako dahil sa haplos ni lola sa pisngi ko.
Anak kamusta ka?Sabi ko sayo wag kang magpapaka pagod diba?Iuwi muna ako sa bahay okay na ako wag muna akong intindihin.
Lolah naman ih,bakit po ako yung kinakamusta niyo ehh alam niyo naman na diwata ako at di po ako napapagod,
eh kayo po kamusta na kayo? naiinip po ba kayo?
Nakangiti kong tanong dito para di siya mag alala sa akin.
Okay na okay nako anak kaya't iuwi mo na ako sige na..
Lola naman eh ayaw niyo ba dito marami kayo nakaka usap?dika tulad sa bahay natin kayo lang mag isa pag nasa trabaho ako..
Hayaan niyo po lah pagkatapos na pagtapos ng transplant niyo ay uuwi napo tayo..pangako kupo iyan sainyo...
Pagkasabi ko noon ay parang kinurot naman ang puso ko dahil ayokong paasahin ang lola ko kayat kailangan na kailangan kong makahanap ng pera para sa heart transplant niya.
- ผู้เขียน
