หลังจากที่ฟาเดียพาอลิซมาถึงบ้าน ก็อุ้มหญิงสาวไปที่ห้อง ทุกคนที่เห็นก็รับรู้ว่าอลิซเป็นอะไร ต่างก็แตกตื่นกันไปหมด
ฟาเดียให้เมลไปแจ้งพ่ออลิซเรื่องที่เกิดขึ้น เพื่อไม่ให้ท่านเป็นห่วง ส่วนตัวเธอเองก็มาปลอบโยนคนร่างบางที่นอนตัวสั่นระริกอยู่ในอ้อมกอดของเธอ
“ไม่เป็นไรนะ ฉันมาแล้ว ขอโทษที่มาช้านะ” คนร่างโปร่งพูดปลอบอย่างที่เคยทำ เธอรู้ดีว่าอลิซแพนิกอะไร และรู้ว่าต้องทำยังไงคนร่างบางจะหาย สิ่งเดียวที่ทำให้อลิซหายจากการแพนิก ก็คือเธอ มันเป็นหนึ่งในเหตุผลที่เธอมาอยู่ตรงนี้
“...” หญิงสาวไม่ตอบอะไร แต่กระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น อย่างกับกลัวว่า คนตรงหน้าจะหายไป หรือจะหนีเธอไปไหน
“ฉันไม่ไปไหน ฉันอยู่กับเธอ โอเคมั้ย?” ฟาเดียรู้ความกลัวของหญิงสาว เธอพยายามปลอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
หญิงสาวพยักหน้าเป็นการตอบกลับ ฟาเดียรู้ว่าถ้าหญิงสาวเป็นแบบนี้ เธอจะไม่ยอมพูด จะแสดงออกทางร่างกายแทน
ฟาเดียก็เงียบนอนกอดคนร่างบางอยู่พักใหญ่ ก่อนที่จะถามเธอว่าอยากอาบน้ำมั้ย เพราะเห็นว่าไปดูหน้างานมา น่าจะมีเหงื่อออกและไม่สบายตัว
หญิงสาวพยักหน้ารับ ฟาเดียเลยลุกขึ้นอุ้มคนร่างบางไปที่ห้องน้ำอย่างอ่อนโยน การกระทำนี้ ใครเห็นก็คงคิดว่าทั้งคู่เป็นคนรักกัน แต่ในความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่
.
.
ฟาเดียวางเธอลงในอ่างน้ำอย่างอ่อนโยน ถอดเสื้อคลุมข้างนอกออกให้เธอ ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินออกไป
หมับ!
หญิงสาวคว้าแขนฟาเดียไว้ และมองไปที่ฟาเดียด้วยสายตาอ้อนวอน แน่นอนว่าเธอแพ้อลิซเต็มๆ ไม่ว่าอลิซจะขออะไร เธอไม่เคยปฏิเสธมันได้เลย
“ได้ๆ ฉันจะเฝ้าเธออาบน้ำ พอใจมั้ย?”
“...” อลิซส่ายหน้า แล้วดึงกระตุกแขนฟาเดียรัวๆ ร่างโปร่งรู้ทันทีว่าเธอหมายถึงอะไร เธอถอดเสื้อผ้าขออลิซออกทั้งหมดอย่างอ่อนโยน ก่อนจะถอดชุดของตัวเอง จากนั้นลงไปแช่ในอ่างน้ำกับหญิงสาว พร้อมกับกอดเธอไว้แบบเดิม แต่ในรอบนี้ไม่มีเสื้อผ้ามากั้นอะไรไว้แล้ว ทำให้ฟาเดียต้องคุมตัวเองเยอะมาก
.
.
อลิซในตอนนี้สีหน้าดีขึ้นจากเดิมแล้ว เธอมองไปที่ฟาเดียอย่างคนที่มีคำถาม แต่ไม่กล้าถาม
“เมลโทรมาบอกว่าคุณติดอยู่ในลิฟท์ ฉันเลยรีบกลับมา” ฟาเดียตอบกลับ สายตาของหญิงสาว
“ละ..แล้วคู่ดูตัวของคุณล่ะ?” อลิซเอ่ยปากถามเป็นครั้งแรก หลังจากเงียบมานาน
“ฉันแค่ไปตามนัด” ฟาเดียตอบกลับเสียงนิ่ง
“เธอสวยมั้ย?” อลิซยังคงถามต่อ
“คุณอยากรู้เรื่องนี้จริงๆเหรอ?” ฟาเดียถามแล้วใช้มือหนาประคองใบหน้าสวยให้เชิดขึ้น มองหน้าตัวเอง
“อลิซอยากรู้ ว่าคนที่คุณจะมองว่าเหมาะสม นอกจากธิชา จะเป็นใคร? ในเมื่อมันไม่ใช่อลิซ” หญิงสาวมองหน้าแล้วตอบกลับอย่างจริงจัง
“…” ฟาเดียไม่รู้จะตอบอะไรกลับไป ทำได้เพียงเงียบเสียงลง เพราะในความจริงคนที่ไม่เหมาะสม มันเป็นเธอมากกว่า
“ทำไมไม่ตอบล่ะ?”
“คุณจะให้ฉันตอบอะไร ในเมื่อมันไม่มีอะไร”
“แม่คุณจะหาคู่ให้คุณอีกนานมั้ย?”
“ก็คงจนกว่าฉันจะถูกใจ…”
“แล้วทำไมฟาเดียถึงไม่ถูกใจอลิซ ทำไมอลิซไม่ใช่คนที่ฟาเดียถูกใจ” อลิซถามด้วยใบหน้าที่มีน้ำตาคลอ
“…” ฟาเดียมองร่างบางนิ่งๆ ไม่ได้ตอบอะไร ใบหน้าแสดงอารมณ์ที่ยากจะอธิบาย
“เนี่ย พอถามเหตุผล ฟาเดียก็ไม่ตอบ อลิซไม่ใช่คนที่ถูกใจ ฟาเดียเลยรักอลิซไม่ได้ ใช่มั้ย?” หญิงสาวพูดพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม ความรู้สึกต่างๆพากันมารวมกันในวันนี้
“มันไม่ใช่แบบนั้น”
“แล้วมันเป็นแบบไหน เรามีอะไรกัน ทุกครั้งฟาเดียทำเหมือนอลิซเป็นคนรักคนหนึ่ง”
หญิงสาวหยุดหายใจครู่หนึ่ง
“แม้ตอนที่อลิซเจออันตรายฟาเดียคือคนเดียวที่เข้ามาช่วยตลอด วันที่อลิซแย่ ฟาเดียก็คอยอยู่ข้างๆ คอยปลอบโยน แต่ฟาเดียกลับมาบอกว่ารักไม่ได้ มันแปลว่าอะไร?” หญิงสาวพูดยาวไปตามอารมณ์ ในตอนนี้เธอเจอเรื่องเยอะจนเก็บทุกอย่างเอาไว้ไม่ได้แล้ว
“…”
“หรือเพราะมันแค่หน้าที่…แล้วหน้าที่บอดิการ์ด มันสามารถเอากับคุณหนูได้ด้วยหรอ มันมีหึงหวงกันแบบเมื่อเช้าหรอ?”
“…”
“ถ้าอลิซ ทำแบบนี้กับฟาเอลบ้าง คุณก็โอเคใช่มั้ย?”
“ไม่ได้!!! เธอจะทำกับใครไม่ได้!! ถ้าวันนี้เธอยังมีฉัน!!!” ฟาเดียจับใบหน้าสวยเชิดขึ้นแล้วกดริมฝีปากหนาลงไปอย่างรวดเร็ว แบบที่คนร่างบางไม่ทันตั้งตัว
“อื้อออ” หญิงสาวเปร่งเสียงประท้วงเพราะหายใจไม่ทัน
“ขอโทษ…ฉันก็แค่คนที่ไม่คู่ควรกับคุณ ฉันจะเป็นคนคั่นเวลาให้คุณ รอตัวจริงของคุณมา” ฟาเดียพูดด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวด กดจูบไปที่หน้าผากร่างบางอย่างอ่อนโยน ต่างจากจูบร้อนแรงเมื่อกี้โดยสิ้นเชิง
“ถ้าวันนั้นยังไม่มาถึง คุณก็จะยังอยู่กับฉัน เป็นกันแบบนี้ไปเรื่อยๆใช่มั้ย?” อลิซถามด้วยใบหน้าอ้อนวอน
“ฉันจะอยู่ จนกว่าเธอจะมีคนที่เหมาะสม และฉันก็จะไม่มีใคร โอเครึยัง?” น้ำเสียงที่อ่อนโยน กับใบหน้าที่จริงจังบอกได้ว่าที่ฟาเดียพูด มันคือความจริง
“โอเค…งั้นทำกันได้มั้ย? ปลอบอลิซหน่อย อลิซต้องการให้ฟาเดียปลอบ…” หญิงสาวเชิญชวนคนร่างโปร่งอย่างตรงไปตรงมา
“ไม่ปฎิเสธ..” ฟาเดียประคองใบหน้าสวยเขามาจูบอย่างอ่อนโยน มือหนาก็นวดขึงอกอวบที่เย้ายวนเธอมาตั้งแต่แรกเห็น มันน่าขบกัดให้มีรอยจนฟาเดียแทบทนไม่ไหว
“อื้อออ ” เสียงหวานครางออกมาผ่านช่องว่างของการจูบ เสียงลามกที่เกิดจากปากดังก้องในห้องน้ำ ยิ่งในห้องน้ำแล้วด้วย เสียงอะไรก็ก้องดูน่าฟังไปหมด
“อาบน้ำเสร็จก่อนมั้ย? หรือจะเอาในนี้ อยากระลึกครั้งแรกของเราหน่อยมั้ยล่ะ” ฟาเดียเพียงแค่ถาม แต่ไม่ได้ต้องการคำตอบ เพราะเธอไล่ลงมาหาเต้าสวยที่ชูชันก่อนที่จะใช้ลิ้นหนาดูดกลืนยอดเชอร์รี่สีหวานอย่างอ่อนโยน มือหนาก็ล้วงลงไปหาช่องทางหวาน ที่อยู่ในน้ำ ใช้นิ้วเขี่ยวนๆ จนคนร่างบางสั่นระริกด้วยความเสียวซ่าน
“อ๊าห์~~ ดีจัง” เสียงครางที่พึงพอใจของหญิงสาวดังอย่างต่อเนื่อง แต่มือก็ยังคงทำหน้าที่ได้อย่างดี จับแท่งร้อนของฟาเดียแล้วรูดขึ้นลงเป็นจังหวะ
หญิงสาวรับสัมผัสของฟาเดียพร้อมกับใช้นิ้วเขียปลายหัวบานวนเป็นวงกลม การเร้าโรมที่ทั้งคู่ทำให้กันมันแทบจะไม่ต้องพูดอะไรเลย เพราะร่างกายมันจำกันได้อยู่แล้ว
เสียงลามกดังต่อเนื่อง ในห้องน้ำขนาดใหญ่ ร่างทั้งสองร่างนัวเนียกันจนแทบจะจมลงอ่างไปทั้งคู่
“จะขึ้นเองแบบเมื่อเช้า หรือจะให้ฉันจัดการ” ฟาเดียถามเมื่อเห็นว่าช่องทางรักของหญิงสาวดูจะพร้อมแล้ว
“วันนี้อยากถูกเดียร์ปลอบ ได้มั้ยคะที่รัก” เสียงหวานพูดออดอ้อนคนร่างโปร่ง แล้วมีหรอที่ฟาเดียจะไม่สนอง
“ได้สิ ไปตรงโน้นมั้ย ถ้าตรงนี้ เธอจะปวดตัวอีกนะ” ฟาเดียชี้ไปที่อีกโซน ที่เป็นฝักบัว แถมตรงข้ามยังมีกระจกอีกด้วย บ่งบอกได้ว่าเจ้าของห้อง เช็คร่างกายตัวเองทุกวัน และเป็นตำแหน่งที่เหมาะสำหรับท่ารักที่หญิงสาวชอบ
.
.
ภาพตัดมาที่ฟาเดียยืนอยู่ตรงข้ามกระจก ส่วนอลิซกำลังใช้ปากกับแก่นกายของคนร่างโปร่งอยู่ เสียงครางพึงพอใจทำให้อลิซยิ่งมีอารมณ์ ไม่นานนักฟาเดียก็กระตุกเกร็ง ปล่อยน้ำรักสีขาวข้น เขาไปในปากของอลิซเต็มๆ
“อ๊อกๆ อึก ” หญิงสาวรับน้ำรักนั้นแล้วกลืนเข้าไปทั้งหมด ภาพนี้ทำเอาฟาเดียตกใจพอสมควร ก่อนที่จะดึงหญิงสาวให้ลุกขึ้นมา
“กลืนมันลงไปทำไม?”
“ของคนที่รัก อะไรอลิซก็รับไว้หมดแหละ”
“...” ฟาเดียอึ้งกับคำตอบของหญิงสาว ไม่คิดว่าอลิซจะยึดติดกับเธอขนาดนี้ มันทำให้รู้สึกแปลกๆ จะดีใจก็ดีใจไม่สุด ความหน่วงนี้มันยังคงติดในใจ แต่สัญชาตญาณมีมากกว่า จึงเปลี่ยนมาโฟกัสตรงหน้าแทนทันที
“เสียบเองสิ ถ้าเธอไม่อยากจุก”