บทที่ 11

1320 คำ

เพชรแท้เห็นท่าไม่ดีเลยเดินเข้าไปขวางพวกมันเอาไว้ สายตาคมตวัดมองทั้งสามนิ่ง การทำร้ายผู้หญิงไม่ใช่ทางของเขา ถึงแม้เขาจ้องจะจัดการปราบพยศยัยตัวแสบอยู่ตลอดเวลาก็ตาม แต่หมาหมู่มันก็ดูไม่เข้าท่าสำหรับการจัดการผู้หญิงเพียงคนเดียว “มีแต่หมาเท่านั้นนะที่จะรุมกัดผู้หญิง” “แล้ว…มึงยุ่งอะไรด้วย” “กูก็ไม่ได้อยากยุ่งแต่ผู้หญิงคนนี้ของกู” “..…” ของกู? คืออะไร เธอไปเป็นผู้หญิงของเขาตั้งแต่ตอนไหน คนดีจ้องมองเสี้ยวหน้าหล่อของเพชรแท้นิ่งสลับกับอีกสามคนที่ตั้งท่าจะเอาเรื่องเธอ “รู้ใช่มั้ยว่ากูเป็นใคร เก็บลูกพี่มึงออกไปซะ ถ้าไม่อยากให้เรื่องมันไปไกลกว่านี้” “..…” พวกเขาทั้งสามไม่ตอบอะไรหันมองหน้าสลับกันไปมาว่าจะเอายังไงกันต่อ แต่แล้วพวกเขาก็ได้ขอสรุปทางสายตาไปในทางเดียวกัน เมื่อเห็นว่าเพชรแท้เข้ามาสอดพวกเขาทั้งสามจึงถอยออกไป เพราะที่นี่คือถิ่นของเพชรแท้ ไม่เหมาะที่จะเสี่ยง ถ้าพวกเขายังดึงดันมีแต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม