CHAPTER. 36

784 คำ

ผมขอโทษคุณมิเชลด้วยนะครับที่ทำให้คุณไม่สบายใจ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะความเข้าใจผิดของผมแท้ๆ " เกร์สันพูดกับมิเชลที่นอนอยู่บนเตียง " ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันเข้าใจ... ฉันทำใจแล้วล่ะค่ะ ไม่แน่คุณอาจไม่ใช่รายแรกและรายสุดท้ายที่จะอุ้มเด็กมาบอกว่าเป็นลูกของคอนเนอร์ " ถึงน้ำเสียงจะเรียบนิ่งเหมือนไม่มีอะไรแต่มันก็ทำให้คอนเนอร์สะดุ้งโหยงอยู่เหมือนกัน " โถ่ที่รัก ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่เคยมีอะไรกับใครโดยที่ไม่ป้องกัน " คอนเนอร์รีบเดินเข้าไปกอดอ้อนเธอ " ฉันจะไปรู้รึ ผู้หญิงของคุณมีมากหน้าหลายตา ขนาดคุณ เองก็คงจำไม่ได้ว่าเคยนอนกับใครบ้าง " คอนเนอร์กลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่ เพราะสิ่งที่เธอพูดมาเป็นเรื่องจริง แต่เขาก็มั่นใจว่าไม่เคยไข่ทิ้งไว้ที่ไหนเพราะเขาป้องกันตลอด " แต่ก็เอาเถอะ คุณรวยจะตาย จะมีลูกเป็นร้อยก็คงเลี้ยงไหว"คอนเนอร์มองเธอตาโต อย่างไม่อยากจะเชื่อหูว่าเธอจะพูดอย่างนี้ "ให้ตายสิมิเชล! ผมสาบานไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม