" พี่ขอกอดอันให้หายคิดถึงได้ไหม " อันนาพยักหน้าตอบเขา...สุริยันขยับตัวเข้าไปใกล้เธอก่อนจะจูบไปที่หน้าผากสวยอย่างปลอบโยน แล้วก้มจูบไปที่แก้มสวยอย่างคิดถึงพร้อมกับหอมแก้มเธอสลับกันไปมาอย่างห่วงหา
" ขอบคุณดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ที่นำพาให้เรามาพบกันอีกครั้ง " สุริยันก้มลงไปจูบที่ท้องเธอก่อนจะค่อยๆ ช้อนตัวเธอขึ้นมาวางที่ตักแล้วกอดเธอไว้แน่น ความรู้สึกอุ่นซ่านวิ่งเข้าสู่หัวใจ ชั่วชีวิตนี้เขาคงอยู่ไม่ได้หากขาดเธอไป เธอคือทุกลมหายใจ เธอเป็นเหมือนออกซิเจนที่หล่อเลี้ยงให้หัวใจดวงนี้มีแรงเต้นต่อ
วันรุ่งขึ้นหลังจากบอกลาคุณยายฟียาและจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วสุริยันก็รีบพาอันนาออกเดินทางไปที่เมืองไฮฟาสถานที่ที่พวกเขาเช่ารถแล้วนั่งเครื่องบินไปลงที่สนามบินเบนกูเรียนก่อนจะพาเธอเข้าพักที่โรงแรมที่อลิซสาแจ้งว่าตอนนี้พ่อเธอเข้าพักรออยู่ก่อนแล้ว
" อัน..อันลูกพ่อ " พ่อของอันนาร้องไห้วิ่งเข้ากอดเธอด้วยควา
