“อืม...อาภูขา...” บุษบาคล้องบ่า ลูบท้ายทอยคนที่ไม่เคยหยุดจูบอันแสนเร่าร้อน
ร่องกลางกายก็เช่นกัน เธอแอ่นถลาขึ้นปรนเปรอนิ้วยาวเขื่องที่กำลังสร้างความหฤหรรษ์อย่างต่อเนื่อง
อาภูเก่งเหลือเกิน เขาทรมานทำให้เธอสำลักกำหนัดที่ซ่อนเร้นภายในกาย
มันสุข ฟิน เสียว ร่างกายแอ่นขึ้นปรนเปรอคนที่เก่งฉกาจในการบรรเลงเพลงกาม
“อ๊า...อาภูขา...”
“จ๋า...ทูนหัว หลานรักของอา...” ภูบดีใช้ทั้งนิ้ว และเนื้อกายที่แน่นขยี้ไปกับเรือนกายอวบอิ่มครั้งแล้วครั้งเล่า
เขาจะไม่ใจร้อน ตรงกันข้ามจะทำให้เธอพรักพร้อมกับเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้น
“อารักบุษนะ...” ตอนนี้นิ้วแกร่งกระแทกร่องสาว ในขณะที่นิ้วโป้งก็บดคลึงจุดอ่อนไหวเหนือดอกไม้งาม
“อ๊ะ...อ๊า...อาขา...บุษก็รักอาค่ะ” ขาสองข้างมันตะกายไปบนสะโพกสอบ พอเขาหยุดจูบก็เหมือนจะขาดใจ
ปากหยักที่อยู่แค่คืบมันช่างเย้ายวน แล้วอาภูก็เหมือนจะรู้ เพราะเขาปรนเปรอชิวหาร้ายกาจเข้ามาในโพรงปา
