ทว่า… ในขณะที่เพื่อนรักทั้งสองกำลังนั่งพูดคุยอยู่นั้น
ติ่ง…
เสียงแจ้งเตือน ข้อความบนมือถือราคาแพงของไพลินก็ดังขึ้น
ศูนย์การแจ้งเตือน…
ตริน : ทำอะไรอยู่ครับ ผมกลับมาบ้านค่ำๆถึงค่อยกลับคุณคงไม่ไปไหนใช่ไหม…?
ดวงตาคู่สวยของทั้งสองก้มลงไปมองยังแจ้งเตือนบนมือถือ
พรึบ!
ไพลินหยิบมือถือของตัวเองขึ้นมาก่อนจะกดเข้าไปที่หน้าแชท
ไพลิน : ไม่ได้ทำอะไรค่ะ
ทุกๆการเคลื่อนไหวของเธอตกอยู่ในสายตาของยิปซีทั้งหมด
ตริน : ผมคิดว่าคุณจะเมินแชทผมซะแล้ว
ไพลิน : ทำไมฉันต้องเมินละคะ…?
ตริน : ส่งสติ๊กเกอร์หัวใจ
ตริน : คุณอยากได้อะไรแถวบ้านผมไหมเดี๋ยวผมจะซื้อไปฝาก
ใบหน้าสวยฉายยิ้มกว้างออกมาทันทีเมื่อได้อ่านประโยคนั้น ดวงตาคู่สวยเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มจนยิปซีที่นั่งมองอยู่เงียบๆกลับรู้สึกไม่ชอบรอยยิ้มความสุขของเพื่อนขึ้นมา
“ ไม่ค่ะขอบคุณมากๆนะคะ ”
ทว่า… ในขณะที่ไพลินกำลังจะพิมพ์ตอบข้อความ
“ ไพลิน ”
