หรัณย์ไม่รอคำตอบอีกต่อใบ ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ที่อกสวยพลางดูดดึงยอดสีชมพูอ่อนที่กำลังอวดความงามอยู่ตรงหน้า ก่อนจะขบเม้มเบาๆ ราวกับแกล้งให้คนใต้ร่างครางออกมาเสียงดังๆ
“อืม...อ่าห์” และก็เป็นดั่งที่ชายหนุ่มต้องการ เมื่อร่างบางใต้ร่างของเขาครางกระเส่าด้วยความทรมาน
แท่งเอ็นอุ่นเริ่มปวดหนึบจนแทบจะทนไม่ไหว ในคราวนี้กลีบกุหลาบสวยที่แซมด้วยขนไรอ่อนๆ ก็เริ่มมีน้ำหวานไหลออกมาด้วยเช่นกัน
“หึๆ เธอแพ้แล้วดาริน” หรัณย์แสยะยิ้มร้ายกาจ ตอนนี้ปีศาจร้ายในคราบนักบุญกำลังมองเหยื่อโอชะจนน้ำลายสอ มือหนาบีบยอดถันที่แข็งเป็นไตราวกับจะให้แหลกคามือ ก่อนที่ชายหนุ่มจะอ้าปากงับเข้าไปพร้อมกับดูดกัดมันอย่างเอร็ดอร่อย
“ซี๊ดดด ไม่นะ!” ความวาบหวามปนเจ็บปลุกให้ดารินมีสติขึ้น ใบหน้าสวยขมวดคิ้วมุ่นด้วยความทรมาน
“ขอร้องล่ะค่ะคุณหรัณย์...ปล่อย...ฉันเถอะ”
ดวงตาคู่สวยจ้องมองชายหนุ่มด้วยความเว้าวอน ทว่าการกระทำของหญิงสาวกลั
