โรคจิต 3

1362 คำ

พลั้นเริ่มมีสีหน้าที่เศร้าหมองลงอย่างเห็นได้ชัดเพราะเพนยื่นนิ่งทำหน้าเรียบตึงไม่ไหวติ่ง เพนที่เห็นร่างบางทำหน้าเศร้าๆเขาที่ไม่อยากให้ร่างบางเศร้ากลัวจะเป็นเด็กไม่ดี เขาจึงตัดสอนใจอย่างรวดเร็ว "อืม.ก็ได้ เเต่มีข้อเเม้" "จะ..จริงหรอ ข้อเเม้อะไรหรอ" "หึๆ..." ร่างสูงยิ้มร้ายกาจอย่างตื่นเต้น เพราะข้อเเม้ของเขานั้น มันน่าสนุกอย่าไงหละ "พลั้นยอมได้หมดเลย ขอเเค่ให้พลั้นได้อออกไปข้างนอกนะ" เพนเดินออกจากห้องไปสักพักพลั้นที่ยัง งงๆอยู่ก็นั่งรอให้คนตัวสูงเขามา ผ่านไปไม่นานเพนก็เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับของบางอย่างในมือที่เขากำเอาไว้เเน่นมาก เพนเดินมาตรงหน้าร่างบางเเล้วยื่นสิ่งที่ตัวเองเอามาให้ร่างบางได้เห็น พลั้นมองสิ่งที่เพนยื่นมาเเล้วต้องทำตาโต มองเเค่นี้เขาก็รู้มันคือไข่สั่นไฟฟ้า ที่เขาเคยเห็น ผ่านๆในพวกร้านขายเซ็กทอย ประสิทธิภาพของมันรุนเเรงมากเพราะมันจะปล่อยกระเเสไฟฟ้าซ็อตข้างในจนเสียวเหมื

เริ่มอ่านเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมได้ที่นี่

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม