บทที่13 ถ้วยรางวัล

1346 คำ

ถึงเวลารับรางวัล ผมถูกเชิญให้มายืนประจำตำแหน่งที่จะรับถ้วยพร้อมเหรียญ เพียงเสี้ยววิสายตาผมก็เหลือบไปสะดุดกับใครบางคนที่คุ้นตา กระโปรงสีแดงแถบขาวสั้น เสื้อเกาะอกดันเต้าอวบเหมือนกำลังจะล้นออกมานอกเสื้อ รองเท้าบู๊ทยาวผูกด้วยเชือกดูเซ็กซี่ ยิ่งมองยิ่งดูน่าสนใจ “ยั่วเก่งชะมัด” เสียงสบทในลำคอ สายตาเจ้าเล่ห์เฝ้าสำรวจเรือนร่างขาวบางไม่วางตา “เอ้ย มึงเหม่ออะไรวะ เขาเรียกแล้วมัวแต่มองสาวอยู่ได้” เสียงกระซิบทำให้เขารีบหันกลับมาสนใจกิจกรรมตรงหน้าอีกครั้ง สาวน้อยพริตตี้รับหน้าที่เป็นเหมือนรางวัลพิเศษที่จะยืนเคียงข้างถ่ายรูปรวมเฟลมกับนักแข่งที่ชนะในวันนี้ แต่เธอไม่คิดว่าโชคชะตาจะเล่นตลก เมื่อคนที่ชนะเป็นคนที่ไม่คิกว่าจะเจอที่นี่.. “น้องโซ่ครับเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมหน้าซีด” เสียงคนดูแลเรื่องคิวงานถามอย่างเป็นห่วงเมื่อเห็นสาวน้อยเริ่มมีอาการแปลกไป “เปล่าคะ พี่เอคะให้พี่โมไปคนเดียวไม่ได้เหรอคะ คือโซ่.

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม