บทที่ 50
หัวหน้าสั่งให้นำขวดยามาแจกจ่าย เขาเดินไปสำรวจเกวียนสินค้า ห้าคัน พบว่าไม่ได้รับความเสียดายใดๆ เขาเข้าไปหาศพมองพวกหมาป่า
แถบทุ่งหญ้าบริเวณนี้มีหมาป่าเยอะ แทบจะเป็นสัตว์อสูรประจะท้องถิ่น แต่การโจมมีพร้อมกันแทบเป็นไปไมได้เลย หมาป่าแต่ละฝูงจะมีจ่าฝูง และพวกมันยังไม่รวมฝูงกันอีกด้วย
น่าแปลกในบรรดาหมาป่าอสูรทั้งสองฝูง ไม่มีตัวไหนเลยที่เป็นจ่าฝูง
ไม่งั้นการต่อสู้ครั้งนี้คงตึงมือพอสมควร หากมีจ่าฝูงถึงสองตัว
หัวหน้าจาง ขบคิดอย่างจริงจัง ครู่ใหญ่เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ก้โบกมือให้เดินทางต่อ
หน่วยลาดตะเวนถูกเรียกตัวกลับมา และให้แยกกันสำรวจรอบๆ แทน
เฉินตงได้รับขาก็ทำเกมือนเก็บไว้ในอกเสื้อ แต่จริงๆ ยัดใส่แหวนเก็บของไว้ เพราะยังเหลือช่องว่างอยู่
"พี่ชาย พี่ชายเก่งจังเลย" เสี่ยมวเม่ยเอ่ยมองเฉินตงด้วยความชื่นชม
"แน่นอนพี่ชายแข็งแกร่งมาก" เฉินตงก้มลงกล่าวด้วยรอยยิ้ม เขาอายุไม่เลี่ยกับสอ
