"น้องขวัญ ไปแปรงฟันกันค่ะ ดึกแล้ว" พาขวัญลุกขึ้นจากตักยาย ไม่ยึกยักชักช้า ตัวเล็กเดินไปที่เฉลียงหน้าบ้านที่มีโอ่งใบเล็ก แพรพรรณหยิบแปรงสีฟันกับยาสีฟันสำหรับเด็กส่งให้ลูกสาว พาขวัญรับมาก่อนจะบีบยาสีฟันใส่แปรง บีบน้อย ๆ เท่าเมล็ดถั่วเขียว แม่บอกแบบนั้น
แพรพรรณเห็นลูกทำได้เธอก็หยิบของเธอบ้าง สองแม่ลูกนั่งแปรงฟันจนสะอาด
"ฟันสะอาดไหมจ๊ะ" พาขวัญวางแปรงที่เดิมแล้วโชว์ฟันขาวให้แม่ดู
"สะอาดมากจ่ะ จำไว้นะคะ ต้องแปรงแบบที่แม่บอก ที่โรงเรียนเหมือนกัน" แพรพรรณย้ำลูกสาว ไม่อยากให้ฟันผุก่อนวัย
"น้องขวัญแปรงแบบแม่บอกจ่ะ ที่โรงเรียนก็แปรงนาน จำได้แม่จ๋าบอกว่า แปรงไม่สะอาดฟันผุ ลุงหมอขัดฟันเจ็บ" พาขวัญทำท่าทางขนลุกเพราะเคยไปที่อนามัย แม่จ๋าพาไปหาหมอฟัน ลุงหมอขัดฟันเจ็บจี๊ด ๆ แต่พาขวัญร้องนิดเดียวแม่จับมือไว้ตลอด กลัวแต่ไม่ร้องเยอะ ลุงหมอบอกอีกว่าถ้าฟันผุต้องถอน ถอนเจ็บกว่า
พาขวัญแทบร้องไห้ยังมีเจ็บก
