ผมอยากจะตามคนตัวเล็กขึ้นไปนะแต่ไม่ดีกว่า กลัวอดใจไม่ไหว ยัยเตี้ยนี่ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งคุมตัวเองยากขึ้นทุกวัน คิดแล้วก็อดยิ้มให้กับความน่ารักของเธอไม่ได้เลย อายุเป็นเพียงตัวเลขจริงๆ ผมเลยเดินเข้าห้องไปอาบน้ำแต่งตัว วันนี้ผมต้องไปเล่นกีตาร์ให้เฮียต้น รับปากเขาไว้แล้ว ห่วงยัยเตี้ยนี่ก็ห่วง เฮ้ออออ!!! รีบไปรีบกลับเอาแล้วกัน ก่อนออกไปผมเลยไปทำข้าวต้มไว้ให้คนป่วยที่อยู่บนห้องเพราะกลัวว่าเธอจะหิวแล้วทำไฟไหม้บ้านอีก แล้วก็ถือซะว่าแทนคำขอโทษ ที่ผมว่าจะพูดกับเธอแต่ดันพูดไม่ออกซะงั้น
@ ผับ
ติ้ง...ติ้งงง
เสียงไลน์แจ้งเตือนข้อความจากไอ้ยูตะ
[ที่เดิม รีบตามมาให้ไว]
และก็เหมือนทุกๆ วัน มันสามตัวประจำที่เดิมทุกวันไม่ว่าผมจะมาเล่นกีตาร์หรือไม่ก็ตาม แดกกันได้ทุกวี่ทุกวันจริงๆ แต่ผมก็มาแดกฟรีทุกวันเหมือนกัน
และพอผมเสร็จงานก็ตรงขึ้นไปหาพวกมันทันทีแต่กะว่าจะนั่งสักแป๊บแล้วค่อยกลับ ป่านนี้หนูดาคงหลับไปแล้ว
