คืนนี้เพียงฟ้านอนหลับสบายมากกว่าทุกวันเพราะโทมัสไม่ล่ามโซ่เธอ… คราแรกหญิงสาวก็สงสัยที่เขาปล่อยปละละเลย แต่มาคิดๆ ดูอีกทีก็โล่งใจที่จะได้เหยียดกายบิดแขนขาได้เต็มที่ สาวเจ้าหลับใหลอย่างมีความสุขเนื่องจากเหนื่อยล้ามาตลอดทั้งวัน ฝ่ายชายหนุ่มเองก็หลับอยู่ตรงมุมหนึ่งของห้อง ถึงแม้ไม่ได้พันธนาการร่างบางหากเขาก็รอบคอบพอที่จะนอนเฝ้าเธอเอาไว้
ท่ามกลางความเงียบสงัด เพียงฟ้าได้ยินเสียงลมหายใจฮึดฮัดของชายหนุ่มลอยคล้อยมากับสายลม หญิงสาวลุกนั่งพิงหัวเตียงพลางชะโงกมอง เห็นโทมัสกอดกระชับผ้านวมผืนหนาแน่น เพียงฟ้าตัดสินใจเดินไปหาร่างสูง
“คุณ… เป็นอะไรหรือเปล่า?”
มือเรียวเขย่าร่างของเขาเบาๆ ไร้สัญญาณตอบกลับ มีเพียงเสียงลมหายใจรุนแรงเท่านั้นที่เธอได้ยิน เพียงฟ้าตัดสินใจอังหลังมือลงบนหน้าผากคนหลับ
“อะไรกัน ตัวร้อนนะเนี่ย!”
เพียงฟ้าตกใจก่อนรีบชักมือกลับอย่างไว ไอร้อนจากชายหนุ่มส่งตรงถึงเธอ
“ลงไปช่วยเด
