ซื้อมาเฟียมาเป็นผัว

ที่พักสุดหรู

มังกร ทอล์ค

ต้องตาเธอพาผมมายังเพ้นเฮาท์หรูใจกลางกรุง คาดคะเนจากสายตาที่นี่น่าจะราคาหลายร้อยล้านบาทพื้นที่ใช้สอยมีขนาดกว้างพอๆกับสนามฟุตบอลชื่อดัง ในเพ้นเฮาท์มีห้องนอนหลายห้องแบ่งเป็นชั้นล่างและชั้นบน มีครบครันกระทั่งสระว่ายน้ำฟิตเนสส่วนตัว รวมถึงสนามกอล์ฟขนาดย่อมย่อมด้วย เธอคงจะรวยมากถึงมากที่สุดถึงสามารถซื้อที่นี่ได้ แสดงว่าเงิน 6 ล้านที่ใช้ซื้อตัวผมมานั้นมันเป็นแค่เศษส่วนของเศษส่วนเงินของเธอ

"ต่อไปนี้ที่นี่จะเป็นบ้านของนายทำตัวตามสบาย ฉันเตรียมทุกอย่างไว้ให้นายแล้ว ห้องนายอยู่ชั้น 2ขวามือห้องแรก"เธอเอ่ยหลังจากที่พาผมเดินชมบ้านจนทั่ว

"แล้วงานที่คุณจะให้ผมทำต้องทำอะไรบ้างล่ะ!" ผมเอ่ยถามขึ้น เธอบอกว่าซื้อผมมาเพื่อเป็นสามีนี้ สามีกับภรรยาเขาก็ต้องมีอะไรกันไม่ใช่หรอ ถ้าเธอต้องการผมพร้อมสนองเธอทุกเวลา สวยๆแบบนี้สเปคผมเลย ผมจ้องมองเธอด้วยสายตากรุ่มกริ่ม ส่วนเธอกอดอกมองผมนิ่งๆ ใบหน้าเธอไม่เคยแสดงอารมณ์ใดๆออกมาเลยเป็นผู้หญิงที่โครตมีเสน่ห์อ่ะบอกตรง

"คำอธิบายทุกอย่างฉันเขียนไว้ในใบสัญญาที่อยู่ในห้องนายแล้ว นายไปอ่านดูก่อนได้ ไม่พอใจตรงไหนติดขัดตรงไหนก็ค่อยมาบอกฉัน ตอนนี้ฉันมีธุระต้องไปต่อ เชิญนายตามสบาย อ่ออีกอย่างเอาเบอร์นายให้ฉันด้วย เป็นสามีภรรยากันควรต้องมีเบอร์กันนะ"เธอบอกด้วยใบหน้าเรียบเฉยและยื่นโทรศัพท์ให้ผม

"บอกไปคุณคงไม่เชื่อผมไม่มีโทรศัพท์ ไม่ใช่ไม่มีนะผมทำหาย"ผมบอกเธอไปตามจริง ไม่ได้โกหกเลยนะมันหายไปจริงๆ หายตอนไหนก็ไม่รู้อาจเป็นตอนวิ่งหนีจากพวกนั้นก้อได้

"ไว้ฉันจะดูเครื่องใหม่มาให้"พูดจบเธอก็รีบเดินออกจากห้องไปเลย

"อะไรวะซื้อผู้ชายมาในราคา 6 ล้านแถมพามาอยู่ในเพ้นเฮาส์หรูขนาดนี้แต่ไม่ทำอะไรเลยแปลกประหลาดจริงๆ"ผมบ่นพลางทิ้งตัวลงนอนบนโซฟายาวสีเทา คิดถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมาเหตุการณ์ที่ทำให้ผมต้องมาอยู่ในจุดนี้ในฐานะผู้ชายขายตัว

ชื่อจริงของผมคือฟางหรง เป็นหนึ่งในสี่จตุรอาชาขององค์กรเฉิน องค์กรของมาเฟียด้านอสังหาริมทรัพย์และธุรกิจสีเทาประเภทการค้าวุธสงครามและอาวุธชีวภาพ อยู่ภายใต้คำสั่งของบุคคลเดียวท่านประธานผู้มากความสามารถ

แดเนียล จักรพรรดิ เฉิน เพราะเขานี้แหละผมถึงต้องมามีชะตากรรมแบบนี้ ตั้งแต่ท่านประธานของเราสนใจอยากหันมาลงทุนทำอสังหาริมทรัพย์และสถานเริงรมย์แบบครบวงจงในเมืองไทย ทำให้จตุรอาชาผู้มีหน้าที่เก็บข้อมูลอย่างผมต้องมาสำรวจตลาดคู่แข่งและแหล่งทำเงินเพื่อการลงทุนขององค์กรเราจะได้ไม่สูญเปล่า การมาของผมเป็นความลับ รู้กันแค่ท่านประธานและเลขขาคู่ใจของท่านเท่านั้น แต่ใครจะไปคาดคิดว่าพวกศัตรูจะส่งลูกสมุนของมันมาจัดการผมในระหว่างที่ผมลงสำรวจข้อมูลด้วยตัวเอง

ผมย้ายตัวเองจากโซฟาเข้าไปในห้องนอนในนี้มีของใช้ทุกอย่างสำหรับผู้ชายจัดเตรียมไว้ทั้งหมดแม้กระทั่งเสื้อผ้า บนเตียงมีซองเอกสารสีน้ำตาลวางอยู่ ผมเปิดดูในซองเอกสารนั้นพบว่ามันคือสัญญาการว่าจ้าง อ่านแล้วสรุปรายละเอียดได้คร่าวๆว่าต้องตาเธอจ้างผมมาเพื่อเป็นสามีชั่วคราวระยะเวลาการทำงานไม่มีกำหนดผมมีหน้าที่ทำตามคำสั่งเธอเท่านั้นรายละเอียดของงานที่ผมต้องศึกษา ทุกอย่างอยู่ในแฟลชไดร์ฟที่แนบมาในซอง ผมจัดการเปิดโน๊ตบุ๊คที่อยู่ในห้องและเชื่อมต่อกับ flash drive จากนั้นข้อมูลทุกอย่างที่ผมต้องการก็ปรากฏขึ้นต้องตาเธอเป็นหม้ายสาวที่เพิ่งหย่าขาดกับสามีเศรษฐีที่รวยติดอันดับต้นๆของเมืองไทย เธอต้องการประชดสามีเก่าด้วยการมีสามีปลอมปลอมแบบผม พอผมเข้าใจข้อมูลคร่าวๆผมก็ปิด flash drive จัดการทำงานสำคัญของผมต่อนั่นคือการติดต่อหาท่านประธานเพื่อแจ้งความคืบหน้าเกี่ยวกับงานให้ทราบ

ต้องตา ทอล์ค

ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่ทำตามคำแนะนำของเพื่อนรักเพียงคนเดียวอย่างยัยพาเพลิน หล่อนแนะนำให้ฉันประชดสามีเก่าด้วยการซื้อบาร์โฮสมาเป็นสามีใหม่ แต่เป็นสามีแค่ในนามเท่านั้นนะ พาเพลินบอกว่าถ้าอยากเอาชนะคนอย่างภาวัตผู้ซึ่งเป็นสามีเก่าของฉัน ที่ทรยศหักหลังไปมีสัมพันธ์ชู้สาวกับอดีตเพื่อนสนิทของฉันอย่าง "เจสซี่"ฉันต้องมีผู้ชายคนใหม่ที่เด็กกว่า หล่อกว่าอดีตสามีมาอยู่ข้างกายฉันให้ได้ แต่ด้วยความที่ฉันเป็นนักธุรกิจที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงและงานยุ่งแทบจะตลอดเวลาฉันไม่มีเวลาไปพบผู้ชายที่ไหน ภาวัตเป็นผู้ชายคนแรกและคนเดียวในชีวิตของฉันด้วยซ้ำ แต่เขาก็หักหลังฉันอย่างเลือดเย็น เขาตักตวงผลประโยชน์จากการแต่งงานของเราจนพอใจแล้วเขาก็จากฉันไปและทิ้งไว้เพียงบาดแผลที่ยากจะลบเลือน

"คนอย่างภาวัตมันต้องเจอดีซะบ้าง เพราะแกมันแสนดีอย่างนี้ไงล่ะต้องตาแกถึงโดนมันกระทำตลอด ทำตามที่ฉันแนะนำซะปลดปล่อยตัวเองแล้วแกจะพบว่าในโลกนี้ยังมีผู้ชายที่ดีกว่าไอ้ภาวัตนั้น!!" นั่นแหละจึงเป็นเหตุผลที่ฉันเลือกซื้อผู้ชายที่เป็นบาร์โฮสเพราะอย่างน้อยกับผู้ชายพวกนั้นเขาก็ต้องการเงินมากกว่าความรัก

แต่เหมือนมันจะเกินคาดฉันไปหน่อยฉันไม่เคยรู้เลยว่าในบาร์โฮสจะมีผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาราวกับพระเจ้าประทานมาอะไรเช่นนี้ ไม่เพียงแต่หน้าตา ยังรวมถึงผิวพรรณและรูปร่างของเขาด้วย เขาดูโดดเด่น สมบูรณ์แบบ อย่างกับหลุดออกมาจากเทพนิยาย ฉันละสายตาจากเขาไม่ได้เลย เขาชื่ออะไรนะมังกรงั้นหรอเป็นชื่อที่ฟังดูเท่ส์จัง ฉันตื่นเต้นมากจนต้องโกหกเขาว่ามีธุระเพื่อออกมาตั้งหลักแต่ฉันก็มีธุระจริงๆนั่นแหละเพราะเขายังไม่มีโทรศัพท์นี่นาฉันต้องหาซื้อโทรศัพท์ให้เขาสักเครื่องไว้ติดตัวซะแล้ว

ฉันกลับเข้าไปใน เพ้นท์เฮาท์ ที่เตรียมไว้สำหรับสามีใหม่ของฉันอีกครั้งในมือฉันมีสมาร์ทโฟนเครื่องหรูติดมือมาด้วย

"ฟู่ววว เอาว่ะ ไหนๆก็มาถึงขั้นนี้แล้ว เราไม่ใช่สาวบริสุทธิ์แล้วจะไปกลัวอะไรนักหนา"ต้องตาถอนหายใจและพูดปลอบใจตัวเองในขณะที่เปิดประตูเข้าไปยัง penthouse อันกว้างใหญ่ หญิงสาวกวาดสายตามองไปรอบๆบริเวณห้องนั่งเล่นก็ไม่พบชายหนุ่ม

"อยู่ในห้องนอนหรือเปล่านะ" เธอเดินไปยังห้องนอนของสามีจอมปลอมและจัดการเคาะประตู ไม่นานนักฟางหรงในชุดผ้าขนหนูเพียงตัวเดียวร่างกายท่อนบนเปียกโชกไปด้วยน้ำก็ออกมาจากห้อง ม่ายสาวถึงกับหน้าแดงด้วยความเขินเพราะมันนานแล้วที่เธอไม่ได้เห็นร่างกายชายหนุ่มในสภาพแบบนี้ ถึงเธอจะเคยมีสามีมาก่อนแต่เพราะเธอเอาแต่ทำงาน เรื่องบนเตียงระหว่างเธอกับภาวัตอดีตสามีจึงไม่ค่อยเกิดขึ้นบ่อยเท่าไหร่

"กลับมาแล้วหรอที่รัก"ฟางหรงเอ่ยถาม

"อ่ะ..เอ่อๆ อื้ม..ใช่ๆ อาบน้ำอยู่หรอ ฉันซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่มาให้ "ต้องตาพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักพร้อมกับยื่นถุงโทรศัพท์เครื่องใหม่ไปให้ฟางหรง

ท่าทางของเธอไม่สามารถปิดบังชายหนุ่มผู้ช่ำชองเรื่องผู้หญิงอย่างฟางหรงได้

"หน้าคุณแดงๆนะไม่สบายหรือเปล่า ผมดูหน่อย"มือเย็นเฉียบที่เพิ่งผ่านการอาบน้ำมาของเขาแตะไปที่หน้าผากของหญิงสาวอย่างอ่อนโยนทำเอาคนถูกสัมผัสถึงกับสะดุ้งขนลุกซู่ชูชันไปทั้งตัว

"อ่าาา...ตัวก็ไม่ร้อนนี่นาทำไมหน้าแดงขนาดนี้นะ"มาเฟียจอมเจ้าเล่ห์ถามพร้อมกับยื่นหน้าลงมาเกือบจะชิดใบหน้าสวยหวานของเธอ

"ฉันเพิ่งไปข้างนอกอากาศร้อนมากเลยสงสัยจะยังปรับตัวไม่ทัน นายรีบไปแต่งตัวซะแล้วออกมากินข้าว"ต้องตารีบหันหน้าหนีและถอยหลังออกมา จากนั้นรีบเดินจ้ำอ้าวไปที่ครัวทันที

มาเฟียหนุ่มมองตามแผ่นหลังเล็กๆนั้นแล้วอดที่จะอมยิ้มกับพฤติกรรมของเธอไม่ได้

"หึ...นึกว่าเป็นสาวอารมณ์เปลี่ยวซะอีกที่แท้ก็แค่ผู้หญิงอ่อนเกมส์"เขาแค่นหัวเราะพร้อมกับพูดเบาๆกับตัวเองก่อนจะรีบเข้าห้องและแต่งตัวออกไปหาเธอที่โต๊ะกินข้าว

"นั่งสิ"หญิงสาวบอกเขาให้นั่งลงในขณะที่ตัวเธอนั้นนั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของโต๊ะแล้ว บนโต๊ะมีอาหารอิตาเลี่ยนอยู่ 3-4 อย่างและมีไวน์ยี่ห้อดังที่ถูกเทเตรียมไว้ในแก้ว

"ทำตัวตามสบายนะคิดซะว่าที่นี่เป็นบ้านใหม่ของนาย"หม้ายสาวเอ่ยพร้อมกับยกแก้วไวน์ขึ้นจิบ ชายหนุ่มไม่พูดอะไรเขาเพียงแค่นั่งลงแล้วก็ยกไวน์ขึ้นจิบเช่นกัน แต่สายตาของเขานั้นมองจ้องเธอไม่กระพริบส่วนเธอนั้นต้องจิบไวน์ไปกินอาหารไป โดยที่ก็รู้ดีอยู่ว่าเขากำลังจ้องมองเธอ

"ผมนี่โชคดีชะมัดอยู่ๆก็ถูกคุณซื้อตัวมาให้อยู่สุขสบาย คุณจะไม่บอกผมหน่อยหรอว่างานของผมจะเริ่มเมื่อไหร่ คุณชอบแบบไหนล่ะผมทำให้ได้นะ?"คนเจ้าเล่ห์เปิดประโยคสนทนาทำเอาคนที่ได้รับฟังถึงกับสำลักอาหารทันที

"อ่ะแค่กๆๆๆ แค่กๆๆ"ต้องตาประหม่าในคำพูดของชายหนุ่มตรงหน้าจนสำลักอาหารเธอรีบยกไวน์ขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมดแก้วทันทีขึ้น

"OK อ่า..ฉันลืมเขียนข้อนี้ลงในสัญญาของเรา ฉันกับคุณจะเป็นเพียงนายจ้างและลูกจ้างเท่านั้น ฉันซื้อคุณมาเพื่อให้ทำตามคำสั่ง แต่ฉันไม่ได้ซื้อคุณมาเพื่อจะนอนกับคุณ งานของคุณจะเริ่มพรุ่งนี้ตื่นแต่เช้า 6 โมงคุณต้องเข้าบริษัทกับฉันแต่งตัวให้ดีเลือกชุดที่เหมาะสมใส่ซะ"หญิงสาวร่ายยาวพร้อมกับกอดอกจ้องสบตากับชายหนุ่มตรงหน้าบ่งบอกว่าสิ่งที่เธอพูดไม่ได้ล้อเล่น

"อ่าาาาา ผมนึกว่าคุณซื้อผมมาเพื่อทำเรื่องอย่างว่าด้วยซะอีก แบบนี้ผมก็อดนะสิ ผมต้องนอนกับผู้หญิงทุกวันจนกลายเป็นเสพติดไปแล้วคุณจะรับผิดชอบเรื่องนี้ยังไงถ้าคุณไม่มีอะไรกับผมผมต้องทรมานจนตายแน่ๆ"มาเฟียหนุ่มจอมกะล่อนโกหกออกไป

"นั่นมันปัญหาของคุณไม่ใช่ปัญหาของฉัน" หญิงสาวเอยแล้วรีบลุกขึ้น

"ฉันอิ่มแล้วขอตัว"พูดจบเธอก็เดินหันหลังตรงดิ่งไปที่ชั้น 2 ไปยังห้องนอนของเธอทันที พอเข้าห้องเธอก็จัดการล็อคประตูห้องของตัวเองจนเรียบร้อย

"คิดผิดคิดถูกเนี่ยต้องตาเอ้ย!!"หญิงสาวบ่นพรึมพัมกับตัวเองถึงสิ่งที่ตัวเองทำลงไป

ฟากมาเฟียหนุ่มจอมกะล่อนตัวเขานั้นกลับนั่งจิบไวน์และค่อยๆละเมียดละไมกับรสชาติอาหารอย่างช้าๆ บนใบหน้าหล่อเหลาระบายยิ้มมุมปาก

"หนีได้หนีไปยังไงเธอก็ไม่รอดมือฉันหรอก" ชายหนุ่มพูดกับสเต็กบนหน้าก่อนจะตัดมันเป็นคำเล็กๆและส่งมันเข้าปาก