บทที่ 12 ริษยา

1622 คำ

ในเวลานี้บิดาของเขมมิกากำลังนั่งนึกถึงเหตุการณ์เมื่อหลายสิบปีที่แล้ว ก่อนที่เขาจะคว้าเอาคนรักเก่ามาเชิดน้าชูตา จนทำให้มารดาของเขมมิกา ภรรยาแต่งต้องระกระเหินแรมรอนออกไปจากบ้านหลังนี้ไปด้วยความเจ็บปวด “เวลาผ่านไป ผมเพิ่งเข้าใจได้อย่างถ่องแท้ ผมขอโทษนะขิมที่ดูแลเขมไม่ดีพอ” ธนกรบิดาของเขมมิกากำลังพูดกับภาพถ่ายของอดีตภรรยา หลังจากความสุขในชีวิตของเขาค่อย ๆ ถดถอยลงไป จนไม่เหลือแม้แต่รอยยิ้มที่เคยสดใส แม้ร่างกายจะร่วงโรยไปตามกาลเวลา แต่ชายสูงวัยกลับอยากมีชีวิตอยู่ต่อ เพื่อรอใครสักคน เขาอยากขอโทษและชดเชยสิ่งที่เคยทำไว้กับสายขิมมารดาของเขมมิกา ถ้าหากลูกสาวกลับมา เขาเองก็อยากเห็นเขมมิกามีความสุข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม