เล่ห์ร้าย : EP 5 ความเลว
1163 คำ
บทที่ 5
เอ็นร้อนสอดถูเข้าออกในช่องสวาทจนน้ำหล่อลื่นนั้นไหลหรือหยาดเยิ้มปะปนกับคราบเลือ-ดช่องสวาทของเธอนั้นฉีกขาดเพราะว่าเอ็นร้อนนั้นใหญ่คับแน่น
"พอแล้วฉันไม่ไหวแล้ว"เขากระทำต่อเธอซ้ำแล้วซ้ำอีกจนเธอยกมือไหว้ขอร้องให้เขาพอร่างบางเริ่มหมดเสียงพูด ร่างกายของเธอเริ่มอ่อนปวกเปียกไม่มีแรงที่จะสู้เขา
"แค่นี้ไม่ตาeหรอกลรินอย่ามาทำเป็นสำออยนึกถึงในตอนที่พ่อของเธอทำร้ายคนอื่นไว้"
"ฮึก! อื้อฉันไม่รู้ฉันไม่รู้จริงๆฉันจำอะไรไม่ได้"เธอยังคงพร่ำบอกกับเขาว่าตนเองนั้นจำอะไรไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขานั้นสงสารหรือเมตตาเธอเลยกลับทำให้เขาโกรธจนหน้าของเขานั้นแดงก่ำขึ้นมา
"จำไม่ได้แต่เธอก็ยังคือลรินลูกของไอ้เฉิน หึ จำเวรกรรมที่กูจะมอบให้ก็แล้วกัน"
"กรี๊ด!! ฮื่อ"เอ็นร้อนสอดใส่กระแทกช่องสวาทด้วยความแรงร่างบางสะดุ้งโยกไปตามแรงกระแทกของเขาร้องไห้ผวาออกมาเสียงดังยิ่งสร้างความสะใจให้กับฝ่ายตรงข้ามได้กระทำย่ำยีต่อ
มือหนาจับขาของเธอนั้นพาดบ่าและตะแคงให้เธอนอนไปอีกข้าง เขาใช้มือค้ำลงด้านข้างของเธอออกแรงกระแทกสอดเอ็นร้อนถูเข้าออกแรงๆ
"หื้มซี๊ดส์"เอ็นร้อนถูกช่องสว่างตอบรับแน่นทำให้เขากดการที่จะปลดปล่อยน้ำกามนั้นออกมาไม่ไหว เขาไม่ทันจะได้ดึงเอ็นร้อนนั้นออกจากช่องสวาทน้ำกามขาวขุ่นพุ่งกระฉอกจนเต็มไปก่อน
"โถ่เว้ย"เควินหัวเสียมากที่ตนเองนั้นดึงเอ็นร้อนของตนเองนั้นออกมาแตกด้านนอกไม่ทัน
"ฮื่อๆ" มือน้อยๆคว้าผ้าห่มปกคลุมร่างกายตนเองนอนตะแคงหันหน้าหนีเขา หลังจากที่เขาออกจากตัวเธอมีแต่ความเสียใจและเจ็บปวด ส่วนเขานั้นโมโหที่ตนเองไม่สามารถปล่อยด้านนอกได้จึงลุกขึ้นและหยิบผ้าขนหนูพันเอวเดินออกมาจากห้องด้วยความหงุดหงิด
"ไอ้เวย์!!"
เขาเอ่ยชื่อลูกน้องคนสนิทดังลั่นบ้านหันซ้ายและขวา อยู่เพียงไม่กี่วินาทีลูกน้องคนสนิทนั้นรีบวิ่งเข้ามาและก้มหน้าลงเพื่อรับคำสั่ง
"มีอะไรให้ผมจัดการครับนาย"
"ไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้กูที"เขาค่อยๆเงยหน้ามองเจ้านายของตนเองคิ้วขมวดเข้าหากันในเชิงสงสัยเป็นครั้งแรกที่เจ้านายของเขาเอ่ยใช้ให้ไปซื้อยาคุมฉุกเฉิน
"มองหน้าหาพ่องเหรอ ใช้ให้ไปซื้ออะไรก็รีบไปสิดูให้มันดีๆด้วยนะอย่าเอายาหมดอายุมาให้กูล่ะ"
"ได้เลยครับนาย"เขารีบเดินออกจากบ้านพร้อมกับมือที่เกาหัว และเอียงคอกลับมามองนายตนเองที่ยืนอยู่ด้านหลัง
"ปรกติแล้วนายไม่ใช่เป็นคนแบบนี้หรือว่าลูกสาวศัตรูคนนี้จะเป็นคู่แท้ของนาย อืมหรือเราจะให้นายสมหวังดีนะ"เขาบ่นพึมพำแต่ก็รีบขับรถออกตรงไปร้านยาที่หน้าปากซอยทันที
"พี่ครับซื้อยาคุมฉุกเฉินแบบหมดอายุหนึ่งกล่องและยาคุมฉุกเฉินที่ไม่หมดอายุหนึ่งกล่องขอเหมือนกันนะครับ"เขาเอ่ยสั่งยากับเภสัชขายยา
"เอิ่มคุณจะเอายาหมดอายุไปทำอะไรเหรอครับ"
"ไม่มีอะไรหรอกครับผมแค่จะเอาไปพิสูจน์สุนัขว่ายาคุมที่หมดอายุแล้วจะมีประสิทธิภาพหรือป่าว"เภสัชฉีกยิ้มกว้างทันทีพยักหน้าให้ก่อนจะก้มลงไปหยิบยาคุมฉุกเฉินขึ้นมา 2 กล่องซึ่งเหมือนกันทุกอย่างลูกน้องคนสนิทเควินงั้นฉีกยิ้มด้วยมุมปาก
"หึ เห็นมานักต่อนักแล้วแต่ก็อยากเห็นเจ้านายตัวเองบ้าง"เขาสลับเปลี่ยนเม็ดยากับกล่องยาที่หมดอายุและไม่หมดอายุก่อนที่จะเขวี้ยงยาที่ไม่หมดอายุนั้นทิ้งไปถือกล่องยาที่ตนเองเอายาหมดอายุเปลี่ยนกลับไปให้เจ้านายที่บ้าน
"กลับมาแล้วครับนายนี่ยืนรอผมขนาดนี้เลยเหรอ"เควินยังไม่ยอมกลับขึ้นไปบนห้องเขารอลูกน้องคนสนิทไปซื้อยาคุมมาให้เพียงแค่ไม่นานลูกน้องนั้นกลับมาพร้อมกับกล่องยาคุม
"อย่าถามมากแล้วหุบปากได้แล้วรำคาญ"เควินคว้ากล่องยาคุมฉุกเฉินจากมือลูกน้องของตนเองและหันหลังกลับเดินขึ้นไปบนห้อง ก่อนที่เขาจะเปิดประตูลูกบิดเข้าไปสายตาของเขาก้มมองที่กล่องเพื่อความแม่นยำอีกครั้งกลัวว่ายานั้นจะหมดอายุและไม่ได้ผล
"ฉันไม่ไว้ใจใครทั้งนั้นแหละต้องดูด้วยตา"เมื่อเขาดูวันหมดอายุแล้วก็เดินเข้าไปในห้องทันที ภาพตรงหน้าของเขาคือผู้หญิงที่เขาบอกว่าเกลียดนอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนใหญ่
"ใกล้ตาeขนาดนั้นเลยเหรอ"เขาจับเข้าที่ผ้าห่มและกระชากออกทันทีเผยให้เห็นร่างบางที่เปลือยเปล่าผิวตามร่างกายนั้นฟกช้ำมีรอยจ้ำๆจากการกระทำของเขาส่วนที่ผ้าปูที่นอนด้านล่างเต็มไปด้วยคราบเลือ-ดที่เปรอะเปื้อนเป็นจุดๆ
"ฮื่อๆ"ความหวาดระแวงและความกลัวของเธอนั้นกลายเป็นน้ำตาและร้องไห้ฟูมฟายสองมือของเธอโอบกอดหน้าอกของตนเองพยายามขยับหนีเขาแต่ก็ไม่พ้นมือหนาที่รีบจับเข้าปลายคางของเธอ
"โอ้ย"
"ความจำกลับมาหรือยังล่ะ"
"ฮื่อๆฉันเจ็บ"เควินถอนหายใจและปล่อยมือออกจากคางของลรินเมื่อจ้องมองดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาเอ่อล้น
"ยานี้กินซะ"เขาโยนกล่องยาคุมนั้นให้กับเธอบนที่นอนเธอได้เพียงแต่ก็มอง
"ฮื่อๆ"
"ร้องไห้อยู่นั่นแหละบอกให้กินเข้าไปไง"เขาไม่พอใจที่เธอมัวแต่ร้องไห้ไม่กินยาตามคำสั่งของตนเองจึงหยิบกล่องยานั้นมาเปิดและกระชากเม็ดยาออกมาทั้งแกะเม็ดยาและยัดใส่ปากให้กับลริน
"กลืนเข้าไปอย่าคลายออกมานะ"
"แครกๆ ฮึ๊ก"เขาบีบปากเธอบังคับให้กลืนยาโดยที่ไม่มีน้ำให้เธอได้ดื่มตาม
"ผู้หญิงแบบเธอต่อให้ฉันพลาดแตกในแต่ฉันจะไม่มีวันพลาดให้ลูกของฉันเกิดมาในท้องเธออย่างแน่นอน"ดวงตาคู่น้อยจ้องมองคนใจร้ายตรงหน้าปากของเธอยังถูกมือหนานั้นครอบปิดไว้เขากลัวว่าเธอจะคลายเม็ดยาคุมฉุกเฉินออกมาหยดน้ำตาที่ไหลรินเต็มไปด้วยความเจ็บปวดที่เขานั้นกระทำย่ำยีทั้งร่างกายและจิตใจ
- ผู้เขียน
