"หากไม่ให้ไปเรียนรู้ จะก้าวขึ้นมาเป็นผู้ครองแคว้นได้เช่นใด หากไม่ออกไปเผชิญปัญหาจะมีประสบการณ์ได้อย่างไร อันตรายมีอยู่ทุกที่นั่นแหละจางหย่ง แม้แต่คนที่นั่งอยู่บนบัลลังก์เยี่ยงข้ายังหาหลีกเลี่ยงจากอันตรายได้ไม่ เจ้าก็อย่าได้วิตกจนเกินไป"
ฮ่องเต้ฉงเจินทรงตรัสอธิบาย ด้วยทรงเล็งเห็นว่า หากการณ์ครั้งนี้องค์ชายใหญ่ทำสำเร็จก็นับเป็นความดีความชอบที่พระองค์จะทรงใช้เป็นแรงสนับสนุนให้แต่งตั้งจ้าวหลี่จิ้นขึ้นเป็นรัชทายาทโดยชอบธรรมได้
กู่จางหย่งคร้านจะเอ่ยทัดทานด้วยคำใดอีก ได้แต่คิดไปว่าหากองค์ชายใหญ่ไป บุตรชายคนรองของเขาเป็นองครักษ์ส่วนพระองค์ย่อมต้องติดตามไปด้วย แล้วไหนจะบุตรชายคนโตที่เป็นนายกองอยู่ที่ชายแดนนั่นอีก นี่มิใช่พาตระกูลกู่ไปอยู่ในอันตรายโดยสมบูรณ์หรอกหรือ เมื่อปฏิเสธไม่ได้เขาจำต้องส่งข่าวให้บุตรีรู้ นางมักจะมีข้อเสนอดีๆ มาช่วยเขาเสมอ
แม่ทัพกู่ส่งจดหมายโดยไม่ผ่านคนขององค์ชายสี่ เนื่องด้
