ตอนที่ 21: สงครามข้อมูล...เมื่อลูกน้องรู้ความลับของเจ้านาย
1001 คำ
เจ๊จี๊ดชี้หน้าลูกน้องคนสนิท พลางหัวเราะท้องแข็งจนตัวงอ “โอ๊ย...เจ๊จะบ้าตาย! ไม่นึกไม่ฝันว่าแมวน้อยซื่อบื้อของเจ๊จะกลายร่างเป็นนางเสือสาวซุ่มเงียบไปได้! แล้วดูสิ...คุณหมอเขาก็ไม่ใช่เล่นๆ นะยะ! มีแชทมาถามไถ่ มาหยอกล้อ...นี่มันอาการของคนคลั่งรักชัดๆ!”
ข้าวปั้นที่โดนแฉกลางออฟฟิศถึงกับหน้าแดงก่ำไปจนถึงใบหู เธอรีบคว้าโทรศัพท์ของตัวเองมากุมไว้แน่นราวกับเป็นสมบัติล้ำค่า พลางส่งสายตาอ้อนวอนไปให้หัวหน้าของเธอ
“โธ่...เจ๊จี๊ดขา...” เธอครวญครางเสียงอ่อย “อย่าแซวน้องดังสิคะ...คนอื่นมองกันหมดแล้ว”
“ก็ปล่อยให้เขามองไปสิยะ!” เจ๊จี๊ดสวนกลับอย่างไม่ยี่หระ “ให้เขารู้กันไปเลยว่าเด็กในสังกัดของเจ๊จี๊ดน่ะ...มันไม่ธรรมดา! สามารถปราบพยศคุณหมอสุดหล่อมาดขรึมให้กลายเป็นแมวเชื่องๆ ได้! เจ๊ภูมิใจในตัวหล่อนจริงๆ ย่ะยัยปั้น!”
ยิ่งเจ๊จี๊ดพูด ข้าวปั้นก็ยิ่งอยากจะเอาหัวมุดโต๊ะหนี เธอรู้ดีว่าถ้าไม่ทำอะไรสักอย่าง เรื่องของเธอกับคุณหมอจะต้องกลายเป็นหัวข้อสนทนาในวงข้าวเที่ยงของออฟฟิศไปอีกเจ็ดวันเจ็ดคืนแน่ๆ
และในตอนนั้นเอง...สัญชาตญาณการเอาตัวรอดก็ฉายแสงวาบขึ้นมาในหัว! เธอนึกถึงข้อมูลลับสุดยอดที่เธอเผลอไปล่วงรู้มาเมื่อสัปดาห์ก่อนได้...ไพ่ตายใบสุดท้ายที่จะสามารถหยุดพายุลูกนี้ได้!
ข้าวปั้นสูดหายใจเข้าลึกๆ เปลี่ยนจากโหมดลูกแมวตื่นตูมเป็นโหมดนางแมวเจ้าเล่ห์ในทันที เธอยืดตัวตรง เงยหน้าขึ้นสบตากับเจ๊จี๊ดด้วยแววตาที่ทอประกายรู้ทัน ก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่ดังพอให้ได้ยินกันแค่สองคน
“แซวน้องเก่งจังเลยนะคะเจ๊...” เธอเริ่มต้นอย่างใจเย็น
“แน่นอนย่ะ! เรื่องของชาวบ้านคืองานของเจ๊!”
“อ๋อเหรอคะ...” ข้าวปั้นลากเสียงยาว “แต่ป่านนี้น้องยังไม่เห็นเจ๊เล่า ‘เรื่องของตัวเอง’ ให้ใครฟังบ้างเลยนะคะ”
คำพูดนั้นทำให้รอยยิ้มของเจ๊จี๊ดชะงักไปเล็กน้อย “เรื่องอะไรของเจ๊ยะ! เจ๊ไม่มีอะไรต้องเล่า!”
“แน่ใจเหรอคะ...” ข้าวปั้นแกล้งทำเป็นครุ่นคิด พลางลอยหน้าลอยตาพูดต่อ “ก็...เมื่อวันไหนน้า...น่าจะวันพฤหัสฯ ที่แล้วมั้งคะ...วันก่อนที่หนูจะไปเจอคุณหมอที่บาร์น่ะค่ะ...หนูเห็นใครก็ไม่รู้...หน้าตาคุ้นๆ เหมือนเจ้านายหนูเลย...ยืน ‘จูจุ๊บ’ อยู่กับผู้ชายตรงมุมตึกข้างๆ ออฟฟิศเรา...ตอนประมาณหกโมงเย็นพอดีเป๊ะเลยค่าา”
สิ้นประโยคของข้าวปั้น...โลกทั้งใบของเจ๊จี๊ดก็เหมือนจะหยุดหมุน!
รอยยิ้มของผู้ชนะหายวับไปจากใบหน้า ถูกแทนที่ด้วยอาการเหวอและดวงตาที่เบิกกว้างอย่างเสียอาการสุดขีด!
“หล่อน...หล่อนว่าอะไรนะ!” เจ๊จี๊ดกระซิบถามเสียงสั่น พลางลากข้าวปั้นให้หลบเข้าไปที่มุมห้องพักพนักงานที่ปลอดคนกว่า
“ก็อย่างที่พูดนั่นแหละค่ะ” ข้าวปั้นยิ้มอย่างผู้กุมไพ่เหนือกว่า “ผู้ชายคนนั้น...ดูเด็กกว่าเจ๊เยอะเลยนะคะ...หุ่นดีเชียว...แถมยังขับรถสปอร์ตสีแดงแปร๊ดมารับอีกต่างหาก...เจ๊จี๊ดนี่รสนิยมไม่เบาเลยนะคะ...แอบไปกินเด็กตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ยอมบอกน้องบ้างเลย”
เจ๊จี๊ดหน้าซีดสลับแดง พูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ เธอกำลังอยู่ในภาวะ ‘ถูกจับได้คาหนังคาเขา’ แบบเดียวกับที่ข้าวปั้นเพิ่งเจอเมื่อกี๊ไม่มีผิด!
เรื่องที่เธอแอบกุ๊กกิ๊กอยู่กับ ‘น้องนนท์’ เทรนเนอร์หนุ่มหล่อที่ฟิตเนส เป็นความลับสุดยอดที่เธอไม่เคยบอกใคร! แต่นังลูกน้องตัวดีนี่ไปรู้มาได้ยังไง!
“หล่อน...หล่อนอย่ามาพูดจามั่วนิ่มนะยัยปั้น!” เจ๊จี๊ดพยายามจะเถียง แต่เสียงกลับไม่มั่นคงเหมือนเคย
“มั่วไม่มั่ว...เจ๊ก็รู้ดีแก่ใจนี่คะ” ข้าวปั้นยกโทรศัพท์ขึ้นมา ทำท่าเหมือนจะกดถ่ายรูป “หรือว่าจะให้หนูประกาศให้คนทั้งออฟฟิศรู้ดีไหมคะ ว่าหัวหน้าคนเก่งของเรากำลังจะมี ‘แฟนใหม่’ เป็นหนุ่มน้อยกล้ามโต หรือเราจะ...แลกเปลี่ยนข้อมูลกันดีคะเจ๊...เจ๊ไม่ยุ่งเรื่องของหนู...หนูก็จะไม่แพร่งพรายเรื่องของเจ๊...ดีล?”
ข้อเสนอที่ยื่นมานั้น ทำให้เจ๊จี๊ดต้องกัดฟันกรอด...นังเด็กนี่มันร้ายกาจกว่าที่คิดไว้เยอะ! เรียนรู้วิธีต่อรองมาจากไหนกัน!
สุดท้าย...นางพญาอย่างเธอก็ต้องยอมศิโรราบให้กับลูกแมวเจ้าเล่ห์
“เออ! ก็ได้! ดีลก็ได้!” เจ๊จี๊ดยอมตกลงอย่างหัวเสีย “ถือว่าเราเจ๊ากันไป! แต่หล่อนต้องสัญญานะว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับใครเด็ดขาด!”
“แน่นอนค่ะเจ๊!” ข้าวปั้นยิ้มกว้าง “น้องรักเจ๊จะตาย...จะเอาเรื่องส่วนตัวของเจ๊ไปพูดได้ยังไงล่ะคะ...ถ้าเจ๊ไม่เริ่มก่อน” เธอทิ้งท้ายไว้ให้เจ็บใจเล่น
เจ๊จี๊ดได้แต่ชี้หน้าคาดโทษลูกน้องตัวแสบ ก่อนจะเดินกระทืบเท้ากลับไปที่โต๊ะทำงานของตัวเองอย่างหงุดหงิด
ข้าวปั้นมองตามหลังหัวหน้าไปแล้วก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก...สงครามครั้งนี้...เธอเป็นฝ่ายชนะ!
เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูข้อความของคุณหมออีกครั้งแล้วก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข ก่อนจะรีบพิมพ์ข้อความตอบกลับไป
[ยาไม่ต้องเอามาส่งหรอกค่ะ...แค่คิดถึงหน้าคุณหมอ...อาการปวดก็หายเป็นปลิดทิ้งแล้วค่ะ]
เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง...ก่อนจะตัดสินใจพิมพ์ประโยคสุดท้ายต่อท้ายไป
[...แฟน]
แค่คำสั้นๆ คำเดียว...แต่ก็ทำให้วันอังคารที่แสนจะธรรมดาของเธอ...กลายเป็นวันที่พิเศษที่สุดในโลกไปในทันที
- ผู้เขียน
