ตอนที่ 05 หมดรักไปแล้ว SM+++
1234 คำ
EP05
.
.
.
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
ปึกก! ปึกก! ปึกก!
"อ๊ะ…กรี๊ดดดดด!"
"อ๊าส!" สิ้นเสียงกระซิบก็โถมแรงสุดท้ายเข้าร่องเปียกแฉะพร้อมกับปลดปล่อยของเหลวอุ่นร้อนออกมาทุกหยาดหยด ไอติมทิ้งใบหน้าซบกับหมอนใบโตร่างกายกระตุกเร้าในตอนที่แก่นกายยังคงสอดประสานอยู่ในตัว ลิสท์เจมถอดลำท่อนออกสายตาหลุบมองร่องสวาทที่กำลังแง้มปิดลง นํ้ากามสีขาวขุ่นไหลซึมออกมา ร่างหนาหยัดกายลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปหยิบปลอกคอสีดำออกมาควงเล่น ไอติมที่กำลังนอนหายใจเหนื่อยหอบเหลือบมองด้วยหัวใจที่สั่นรัว
"จะว่าไป ฉันก็ไม่ได้เล่นกับเธอนานแล้วนะ ตั้งแต่ติดคุก"
"…"
"อยากลองเล่นจัง คงสนุกน่าดู" สิ้นเสียงพูดก็เดินกลับมาหยุดอยู่ข้างเตียงแล้วจัดการกระชากข้อเท้ามนก่อนจะลากคนตัวเล็กไถตามพื้นห้องมาหยุดที่หน้าโซฟา มือหนากดร่างไอติมลงตรงหว่างขาแล้วจัดการปลดล็อกปลอกคอแข็งสีดำออกแล้วสวมเข้าที่ลำคอระหง ตรงหน้ามีโซ่ยาวพอประมาณลิสท์เจมพันเข้ากับข้อมือพร้อมกับออกแรงดึงเล่นสองสามครั้งทำเอาร่างของไอติมโยกไปตามแรง
"ตะ…ติมเจ็บ"
"มากไหม?"
"อื้อ!" ไม่ถามเปล่าก็ออกแรงขยับโซ่อีกครั้งราวกับเธอเป็นสัตว์ตัวหนึ่ง "มากค่ะ ติมเจ็บจะตายอยู่แล้ว"
"เท่าฉันหรือเปล่า"
"…" ไอติมไม่ได้ตอบคำถามกลับไป ใบหน้าหวานเริ่มซีดเผือด ปลอกคอไม่ได้แน่นมากหลวมกว่าคอนิดหน่อยหากแต่เวลาดึงมันกลับเจ็บอย่างบอกไม่ถูก จนต้องยื่นมือที่ถูกมัดมาจับเอาไว้
"อย่าบอกว่าเจ็บเลย มันแค่เริ่มต้น"
"อึก…" ไอติมเข้าใจเรื่องราวที่ผ่านมาทั้งหมดดี เธอเองที่เป็นคนผิดสัญญาว่าจะไม่ทิ้งเขา ไม่รักคนอื่น แต่ทั้งหมดเป็นเพราะลิสท์เจมหลอกลวงมาตลอด การที่ถูกหลอกให้รักไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากทนอยู่กับความสัมพันธ์แบบนั้นหรอกความสัมพันธ์จอมปลอมที่มารู้ทีหลังว่าตัวเองรู้สึกฝ่ายเดียว ก่อนเลิกกันเจมเข้าใจผิดว่าเธอคบซ้อนทั้งที่ความจริงมันไม่ใช่ตอนนั้นไอติมเป็นแค่พี่น้องที่ดีต่อแมท ชายหนุ่มเองที่ทำให้เธอต้องหนีจากขุมนรกนั้นและที่ถูกตำรวจจับมันเกิดจากการกระทำของลิสท์เจมเองทั้งนั้น
"เธอบอกว่าตัวเองเจ็บแล้วรู้มั้ย มาเป็นฉันมันรู้สึกยังไง"
"ติมขอโทษ ติมขอโทษถ้าพี่โกรธเรื่องที่ผ่านมา แต่ติมอยากอธิบายให้พี่เข้าใจว่าตอนคบกับพี่ติมไม่เคยหักหลังอะไรพี่เลย"
"หยุดคำพูดตอแหลเอาไว้เถอะ ถ้าเธอซื่อสัตย์กับฉันจริงทำไมถึงคบกับมันล่ะ ทำไมไม่รอฉันกลับมา?"
"เพราะติมรู้ว่าพี่ไม่เคยรักติมไง…"
"แล้วรู้ได้ยังไงว่าฉันไม่รัก?" ก็เพราะว่าเธอรู้ความจริงทุกอย่างและเห็นมันกับตา คนรักกันเขาไม่ทำกันแบบนั้นหรอก ไอติมคิดเพียงในใจพลันขอบตาก็เริ่มร้อนผ่าวขึ้นมาอีกครั้ง ไม่อยากร้องไห้ออกมาแต่มันกลับทนบาดแผลไม่ไหว เขายังเป็นบาดแผลในใจของไอติมมาตลอด เธอไม่อยากกลับไปอยู่จุดเดิมเริ่มต้นกับคนใหม่มันกำลังจะดีแล้วตั้งแต่รู้จักกับแมทในฐานะเจ้านายกับลูกน้องจนตอนนี้เลื่อนมาเป็นแฟนกัน ชายหนุ่มดีกับเธอมาตลอดรู้จักวันแรกเป็นยังไงนับวันเขาก็ยิ่งดีกับเธอมาตลอด ไม่เหมือนกับเจมเริ่มแรกมันดีหลังมามันนรกบนดินนี้เอง
"พอเถอะค่ะพี่เจม ติมไม่อยากฟังอะไรแล้ว"
"เธอไม่ได้รักฉันแล้วใช่มั้ยไอติม"
"…"
"ลืมไป ใจเธอคงอยู่กับมันหมดแล้ว"
"ติมรักพี่แมท…ชัดเจนพอใช่ไหมคะ"
"อืม ชัดเจนแล้ว"
"อื้ออ!!" ลิสท์เจนขานรับพร้อมกับขบกรามแน่นมือหนาบีบเข้าที่คางมนแล้วกดศีรษะทุยให้งับเข้าที่แก่นกายใหญ่ ขอบตาเริ่มแดงเถือกขึ้นมามากขึ้นกว่าเดิมจากอารมณ์โกรธ มันชัดเจนแล้วไอติมไม่เหลือเยื่อใยให้เขาอีกแล้ว
"งั้นช่วยตอบสนองให้ผัวเก่าคนนี้หน่อยก็แล้วกัน พอใจจะยอมปล่อยกลับ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วพันโซ่รอบมือตนเองให้ใบหน้าหวานโน้มเข้ามาหาใกล้กว่าเดิม ไอติมไม่มีทางเลือกของแข็งกำลังเสียดสีกับลำคอจนเกิดอาการเจ็บพร้อมรอยแดงเธอรู้สึกอึดอัดมากขึ้นกว่าเดิมเหมือนปลอกคอจะปรับระดับความแน่นได้
"จะทำอะไรติม…พะ…พี่เจม"
"บอกไปแล้วเมื่อกี้ สมองเสื่อมรึไง"
"…" ทันทีที่ได้รับคำตอบไอติมก็รีบใช้ปากปรนเปรอลำท่อนขนาดใหญ่ ใบหน้าซุกอยู่ระหว่างขา ลิ้นบางเริ่มละเมียดละไมตามผิวเนื้อไหลลื่นอยู่แบบนั้นแล้วมาหยุดที่หัวหยักสีชมพู ปากบางงับเข้าใช้ปลายลิ้นเขี่ยจุดเสียวเปลือกตาคู่สวยปิดลงแน่นใบหน้าหวานเบ้คล้ายจะร้องไห้ เรือนขนตาแพหนาเปียกชุ่ม ลิสท์เจมที่ถูกเอาใจยื่นมือขึ้นมาดึงกลุ่มผมสลวย ใบหน้าเชิดขึ้นเปล่งเสียงครางเป็นลมหายใจหนักหน่วง ปากของไอติมยังคงคับแคบและนุ่มนิ่มน่าสัมผัสเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน
"อ๊าส!"
"อึก…อื้อ!!" เอวสอบเริ่มขยับสวนขึ้นมาเป็นจังหวะเนิบนาบก่อนจะเร่งเป็นถี่เร็ว อัดกระแทกแก่นกายใส่อุ้งปากเล็กตอบสนองความต้องการของตนเองอย่างดิบเถื่อน โดยไม่สนใจเลยว่าไอติมจะทรมานมากขนาดไหน จนความยาวถลำลึกผ่านลำคอทำให้เธอต้องทนรับแรงกระแทกหนักหน่วงอยู่แบบนั้นจนผ่านไปราวนาทีแก่นกายใหญ่ก็ปลดปล่อยของเหลวใส่อุ้งปากเล็กอีกครั้ง
คราบสีขาวเปรอะเปื้อนตามริมฝีปากไอติมสำลักออกมาเนื่องจากของเหลวไหลซึมผ่านลำคอก่อนที่ร่างหนาจะหยัดกายลุกขึ้นแล้วออกแรงขยับโซ่ดึงร่างบอบบางขึ้น มือหนาจับเข้าที่คนตัวเล็กแล้วอุ้มขึ้นมานั่งบนโต๊ะที่จัดการปัดข้าวของลงพร้อมกับจ่อแก่นกายเข้าที่ร่องสวาทอีกครั้ง
"อ๊ะ!" เสียงหวานหลุดร้องครางออกมาปากบางเม้มเข้าหากันแน่น สายตาหลุบมองตรงนั้นที่ดูดกลืนท่อนลำเข้าไป แม้อยากจะขยับหนีสัมผัสมากขนาดไหนแต่ก็ไม่อาจทำได้ ทปล่อยให้ลิสท์เจมทำตามความต้องการของตนเองอยู่แบบนั้น แล้วเอวสอบก็เริ่มตอกอัดของแข็งใส่ร่องบอบบางเป็นจังหวะถี่เร่ง เลือดในกายชายพลุ่งพล่าน
"ไม่ต้องห่วงหรอกนะไอติม" ในตอนที่เอวกำลังขยับสอดแทรกในตัวของไอติมอยู่มือก็ออกแรงขยับปลอกคอไปด้วยตอนที่ไอติมอ่อนแรง ใบหน้ายื่นไปกระซิบที่ข้างใบหู
"อ๊ะ…อ๊า!"
"ฉันไม่ปล่อยให้เธอกับมันมีความสุขกันนานกว่านี้หรอก"
.
.
.
จะตามไปหลอกหลอนน้องไปถึงไหนก่อนนนน?
ไอติมชวนพี่แมทหนีเลยลูกกกกกกก
Next ep...
"พะ...พี่ทำอะไร..."
"พี่จูบแฟนตัวเองมันผิดด้วยหรอ"
"พี่เจม..."
- ผู้เขียน
