บทที่ 5
779 คำ
“แล้วบอกพวกเราได้ยังอ่ะพี่ ว่าไอ้ยิ้มชั่วร้ายแบบนี่...ถูกใจเมียใช่ไหม?” ไอ้ตองถามผมขึ้น ผมเลยกระตุกยิ้มมุมปากขึ้น กวักมือเรียกพวกมันทั้ง 4 คนเข้ามาใกล้ๆ พวกมันเลยเขยิบเข้ามาใกล้ผม ก่อนที่ผมจะกระซิบกระซาบบอกพวกมันไป
“กูจะย้ายไปอยู่กับผู้หญิงที่พ่อหามาให้ว่ะ!”
“ห๊ะ!!!” พวกมันอุทานขึ้นพร้อมกันทันที พร้อมใบหน้าที่ตกใจ
ไอ้ต่อหน้าเหวอเล็กน้อย
ไอ้ตอง นอกจากหน้าเหวอ ก็ตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ
ไอ้ต้า มันใช่ตกใจธรรมดา มันอ้าปากค้างด้วย
ไอ้เต้! ไอ้เต้เว่อสุด มันอ้าปากกว้างกว่าใคร ตาโตจนแทบจะทะลัก ไอ้นี่กวนตีน
“ชั่วร้ายที่สุด! ในบรรดาพวกเราเลย” ไอ้ต้าพูดขึ้น
“พี่!! ทำแบบนี่ได้ไงว่ะ ได้ผู้หญิงดี แล้วจะกินคนเดียว ชั่ว!!” ไอ้เต้ขึ้นเสียงดังทันที ไอ้นี่ขี้โว้ยวายที่สุดละ
“ไม่แฟร์เลย~ แต่ว่า...เสือจะเลิกตะครุบเหยื่อแล้วหรอว่ะ” ไอ้ตองพูดขึ้น
“ดูหน้าก็รู้แล้ว ว่ามีแผนชั่ว ในหัวคงจะวางแผนชั่วร้ายพันธ์กันไปหมด” ไอ้ต่อรู้ใจผมที่สุดละ เพราะมันเกิดต่อจากผม มันจะเป็นคนที่จับไต้ผมได้ทุกที
“ว่าแต่ไอ้เสือของเราจะย้ายข้าวของออกไปวันไหน” ไอ้ต่อถามผมต่อ ส่วนน้องผมที่เหลือ ทั้งไอ้ตอง ไอ้ต้า ไอ้เต้ ก็เสนอหน้าเข้ามาเพื่อมารอคำคำตอบจากปากผม
“ก็วันนี่นี้แหละ ของอยู่ในรถเรียบร้อยเลยโว้ย!” ผมชี้ไปยังข้าวของ ที่อยู่ที่รถคันหรูของผม ก็ให้พี่นิ่มคนใช้ของบ้านจัดเตรียมไว้ตั้งแต่เช้าละ ตอนนี้ก็แค่เตรียมตัวและขับรถออกไปก็เท่านั้น
“ชิ~” พวกมันพร้อมใจกันเดินสะบัดหน้าทำสีหน้างอนใส่ผม เดินออกไปทันที ไอ้น้องพวกนี่! อย่าให้กูรู้นะ ว่าพวกมึงก็ถูกใจเมียที่พ่อหามาให้เหมือนกัน
@คอนโด xxx
ฉันซื้อคอนโดที่นี่ไว้ตั้งนานละ แต่ไม่ได้มาอยู่เป็นจริงเป็นจังสักที คราวนี่คงเป็นโอกาสเปิดศักราชใหม่ กับการย้ายข้าวของมาอยู่ที่คอนโดอย่างสมบูรณ์แบบ
“แน่ใจนะพี่” เลย์ยังคงดูท่าเป็นห่วงฉัน เขาทั้งช่วยฉันยกข้าวของและจัดห้อง ทำความสะอาด ที่นี่มี 1 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ 1 ห้องรับแขก และ 1ห้องครัว ส่วนอีกห้องฉันก็ทำเป็นห้องเก็บของไว้เรียบร้อยละ เสียดายไม่งั้นจะให้เขาย้ายไปอยู่ในห้องโซโครกนั้นแทน
“มาถึงขนาดนี่แล้ว ก็ต้องแน่ใจสิ! เชื่อใจพี่เถอะน้า...พี่เอาตัวรอดได้” ฉันแตะบ่าเลย์ เขายังคงแสดงสีหน้ากังวล เขาเป็นผู้ช่วยฉัน แต่เราสนิทกันมาก จนฉันคิดว่าเลย์เป็นน้องชายแท้ๆของตัวเองไปแล้วละ
“ผมรู้ว่าพี่อ่ะเป็นคนเก่ง แต่ผู้หญิงผู้ชายอ่ะพี่ อยู่ด้วยกันในห้องสองต่อสอง มันโคตรอันตรายเลยอ่ะ” เลย์ยังคงทำสีหน้ากังวล ใช่มันอันตราย ฉันก็รู้อยู่แก่ใจ แต่ฉันก็ต้องทำสีหน้าว่าจะต้องไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพื่อให้เลย์สบายใจที่สุด
“ดูนี่!” ฉันยกกล่องขนาดใหญ่ยักษ์ มาวางตรงหน้าเลย์
“ในกล่องนี่นะ มีทั้งเครื่องช็อตไฟฟ้า! โซ่! กุญแจมือ! ยานอนหลับ! เชือก! มีด! บลาๆ” เห็นไหมว่าอุปกรณ์ป้องกันตัวฉันอ่ะ เยอะขนาดไหน ฉันเตรียมตัวมาดีอยู่แล้วน้า...หมอนั้นไม่มีวันได้เห็นขาอ่อนฉันแน่
“มันเหมือนอุปกรณ์ช่วยเรื่องอย่างว่าเลยนะพี่! แบบ...ผู้หญิงซาดิสอ่ะ”
“บ้า! แกก็คิดเลยเถิดเลย์ กลับไปได้ละ ที่เหลือพี่จัดการเองได้” ฉันผลักร่างกายเลย์ให้ออกไป ไม่งั้นเขาก็ยังคงยืนทำสีหน้ากังวลอยู่ตรงหน้าฉันแบบนี่แหละ
“เกิดอะไรขึ้นโทรหาผมเลยนะ ผมตั้งเบอร์ผมเป็นเบอร์ฉุกเฉินไว้ละ” แต่ก่อนเขาจะเดินออกไป เลย์ก็หันหน้ามาคุยกับฉันต่อ ไอ้น้องคนนี่...
“โอเคน้องรัก”
“โชคดีครับพี่มิ้น” เลย์ทำท่าเหมือนจะเดินออกไป แต่ก็ต้องหันมาพูดกับฉันเหมือนเก่า ดูแล้วเขาคงห่วงฉันมากจริงๆ
“แต่จำไว้อย่างหนึ่งนะพี่มิ้น 18 วินาทีของการตะครุบเหยื่อ” เลย์ยังคงย้ำคำพูดให้ฉันระวังตัว 18 วินาทีจำได้ขึ้นใจเลยละ ไม่ต้องห่วง
ปึง!
- ผู้เขียน
