บทที่ 7
765 คำ
พอฉันรู้ว่าตัวเองกินยานอนหลับเข้าไป ฉันก็คำนวณทันที ปกติถ้าคนเรากินยาเข้าไป มันจะออกฤทธิ์หลังจากกินประมาณ 30 นาที มันจะละลายไหลเป็นของเหลวผ่านสำไส้เล็กแล้วค่อยดูดเข้ากระแสเลือด หลังจากนั้นก็จะทำให้สมองอับเฉา ร่างกายเบลอ และหลับไปในที่สุด งั้นในระยะเวลา 30 นาทีฉันต้องทำตัวเองเหมือนง่วงนอนแล้วหลับลงอย่างปกติสุข ไม่งั้น หมอนี่ต้องรู้แน่ๆ ว่าฉันวางแผนวางยานอนหลับเขา เอ๊ะ! ทำไมรู้สึกตัวเองมีความรู้ หลักวิชาการมาพรึบเลยละย่ะ!
“นี่กำลังมโนอะไรอยู่ป่ะเนี่ย” เขาคงเห็นฉันยืนนิ่งนั้นแหละ เลยถามขึ้น ไม่ใช่มโนอะไรทั้งนั้นแหละ ฉันกำลังวางแผน ฮ่าๆ
>> Start เริ่ม! จับเวลา
“เปล่าสักหน่อย นี่เก็บของเสร็จหรือยัง ฉันง่วงนอนละ”
“สองทุ่มเนี่ยนะ! คุณนอนแล้วหรอ” เขาถามกลับฉันด้วยความสงสัย ปกติก็เป็นผู้หญิงที่โต้รุ่งทุกคืน ชอบดูซี่รี่ ดูละคร มโนว่าตัวเองเป็นตัวเอก แล้วถึงจะขมตาหลับ ฉันเลยสามารถเอาความรู้ที่ได้จากซี่รี่ และละครไปแสแสร้งสร้างเรื่อง ให้คนที่เขามาทำคดีหย่า กลับมารักกันได้ไง ถึงตัวเองจะไม่มีประสบการณ์ก็เถอะ ก็กว่าจะนอนก็เกือบตีสองทุกคืน ฉันก็เหมือนมีหมีแพนด้าสิงร่างกายฉันอยู่ทุกวัน ขอบตาดำไง แต่นี่รู้ตัวว่าตัวเองกินยานอนหลับไป เลยแส้แสร้งแกล้งทำอีกว่าตัวเองจะนอน โอ้ย! ยัยมิ้น มโนสิ้นดี แหล~ มาก
“ฉันเป็นผู้หญิงรักสุขภาพย่ะ! ผู้หญิงอนามัยเข้าใจไหม” ยังๆ ยังมโนไม่เลิก รู้สึกว่าตัวเองสตองมากก
“อ่อ...แต่ผมหิวอ่ะ” เขาเอามือลูบซิกแพคตัวเอง ไอ้ฉันก็เสือกเอาสายตาตัวเองมองไปยังซิกแพคนั้นอีก แดง! แดง! หน้าแดง! หมดละรู้ตัวดี ฉันก็ยังคงเหลือบสายตาไปมองนาฬิกาตลอดเวลา ผ่านมา 5 นาที ยังไหวอยู่
“คุณต้มมาม่าให้ผมกินไม่ได้หรอ” ยัง! ยังลูบไม่เลิก ทำไมซิกแพคของเขาเหมือนกับของพระเอกหนังขนาดนี่! นี่มันหน้าอกหน้าใจพี่ ณเดชชัดๆ แต่...แค่ไม่มีขน
“ฉันทำให้ก็ได้ แต่คุณต้องไปอาบน้ำก่อน” ถ้าหมอนี่อาบน้ำ ใช้เวลาประมาณ ประมาณเท่าไรละ ถ้าฉันก็ประมาณ 1 ชั่วโมง ฉันสลบก่อนพอดี
“คุณอาบน้ำประมาณกี่นาที” แกล้งเนียนๆถามเขาไปแล้วกัน ผู้ชายน่าจะอาบน้ำเร็วกว่าผู้หญิง
“15 นาที ถามทำไมเนี่ย” อย่าสงสัยอะไรมากได้ป่ะ ฉันมองนาฬิกาอีกรอบ ผ่านมา 8 นาทีละ บวกกับอีก 15 นาทีก็จะตกที่ 23 นาที ยังเหลืออีก 7 นาที ยังรอดโว้ยย!!
“ฉันกลัวมาม่าอืด นั้นคุณก็รีบไปอาบสิ” ฉันทำท่าทางผลักร่างกายเขาไป ฟู่ววว~ โล่งอก ฉันเริ่มปฏิบัติการเป็นแม่ศรีเรือนทันที ต้มน้ำ ใส่มาม่า ใส่เครื่อง ฉันใส่ทั้งไข่ ใส่ทั้งหมู ใส่ทั้งผัก เครื่องครบครันขนาดนี่ กินให้อร่อยละ
แอ๊ด~
เสียงประตูห้องน้ำถูกเปิดออก นี่มันผ่านมาแค่ 10 นาทีเองนะ ทำไมอาบไว คำนวณเวลาใหม่ 8 นาที บวก 10 นาที รวมเป็น 18 นาที ยังเหลือเวลาอีก เหลือเวลา 12 นาที โอ้ย! อยู่กับหมอนี่ นี่ฉันเอกคณิตศาสตร์เลยนะ! แต่...หัวใจเต้นเร็ว 130 ครั้งต่อนาที ตายเถอะ! ถ้าจะเต้นเร็วขนาดนั้น ออกมาแบบ...ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว คือออกมาแบบนั้นไม่ได้ จะต้องออกมาแบบ นุ่งผ้าเช็ดตัวคาดเอว ผมเปียกๆ ฮึ! เซ็กซี่~ อย่า...สะบัดผม ขอร้อง ฉันตายตรงนี่แน่ๆ ยิ่งซิกแพคของเขาเปียกน้ำ แล้วเห็นเม็ดน้ำไหลลงผ่านร่างกายเขา ผมเปียกๆ มันยั่วยวนฉันสิ้นดี ตึกๆ ตึกๆ เต้นเป็นจังหวะเลยนะพวกหล่อน หัวใจฉันนี่แหละ
“สบายตัวจังเลย ต้มมาม่าเสร็จแล้วใช่ป่ะ” เขายังไม่ทันเดินเข้ามาที่โต๊ะอาหาร ฉันก็เดินตาลอยเข้าไปหาเขาเสียแล้ว ฉันเหมือนกับถูกมนต์สะกด ให้ร่างกายเดินไปหาเขาโดยอัตโนมัติ เหมือนกับเขากำลังกวักมือเรียกฉันให้เข้าไปหาเขาแบบนั้นเลย ฉันใส่ชุดนอนเป็นเสื้อเชิ้ตแขนยาว กับกางเกงขาสั้นข้างใน
‘เขาได้รับฉายาว่าเป็นเสือ! เพราะผู้หญิงที่ใกล้เขาจะปลดเปลื้องผ้าภายในเวลา 3 วินาที’
- ผู้เขียน
