บทที่ 11

651 คำ

แอ๊ดด~ ไม่นานนักประตูห้องของเราก็ถูกเปิดออก ฉันตกใจทันทีที่เห็นผู้ชายคนนี่เดินเข้ามา เขาสวมชุดสูทสีดำเนกไทดำ เดินเข้ามายิ้มแย้มใส่พวกเราฉันและเลย์เลยยืนขึ้นอัตโนมัติ เพราะถ้าให้เดาเขาน่าจะเป็นเจ้านายของพวกเรา เขาหล่อสูง ใบหน้ายิ้มแย้มใส่พวกเราเขามีลักยิ้มที่ฉันจำได้ขึ้นใจ ผมดำซอยสไลด์สั้นๆ กับจมูกที่โด่งแบบคมคาย ดวงตาที่ดูเป็นมิตรเสมอ เขาเป็นผู้ชายใจดี ที่ฉันรู้จัก ฉันรู้จักดีสะด้วย “พี่ซี!” ฉันทักทายเขาทันที และเขาก็ยิ้มตอบกลับฉันด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม รอยยิ้มใจดีนี่ พี่ซี พี่ชายที่ฉันปลื้มและแอบหลงรักเขามาตลอด ฉันคือผู้ชายที่ฉันแอบชอบมาตลอด 4 ปี เขากลับมาหาฉันอีกครั้ง เขากลับมาทำให้จิตใจฉันปั่นป่วนอีกครั้ง เขากลับมาสร้างความสดใสให้ฉันอีกรอบ เขากลับมาทำให้ฉันรู้สึกหัวใจเต้นแรงอีกครั้ง อ๊ายย~ พี่ซีของมิ้น! “พี่มิ้นรู้จักด้วยหรอ” เลย์กระซิบที่หูของฉัน “รู้จักสิ รู้จักดีสะด้วย” ฉันกระซิบตอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม