อย่างนี้นี่เอง จะกลัวอะไรกันนักหนา ฝังจิตฝังใจจริง ๆ เขาล่ะสงสัยมานานแล้ว เคลียร์ให้จบไปเลยไหมว่าที่ทำไปทั้งหมดรู้หรือเปล่าว่าก็เพราะหวังดีอยากช่วยเธอทั้งนั้นแหละ
ชายหนุ่มกำลังจะบอก แต่โทรศัพท์ดังขึ้นเสียก่อน นัทธ์กมลหยิบขึ้นมากดรับ สีหน้าร่าเริงที่เมื่อกี้เขายังมองแล้วเพลินตาเปลี่ยนไปทันควัน ฟังจากบทสนทนาแล้วปลายสายน่าจะเป็นญาติ เธอถามคำตอบคำ ถอนหายใจแทบจะทุกนาทีได้ พูดกับปลายสายเสียงห้วนที่เขามองว่าไม่ค่อยน่ารัก คิ้วเข้มขมวดเป็นปม ยอมรับว่าไม่ชอบใจเท่าไรนัก แต่เลือกที่จะยังไม่ตำหนิ นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนท่ามกลางเปลวไฟที่ผู้หญิงคนนี้ยืนกอดตัวเองตัวสั่นเทิ้มเดียวดาย ไม่มีใครคิดตามหา ไถ้ถาม ห่วงใย ใส่ใจมาสนใจมาจนถึงป่านนี้
คิ้วเข้มขมวดขึ้นยิ่งกว่าเก่า เมื่อเสียงแว่วจากปลายสายขนาดเขานั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามยังรู้ว่าเป็นคำด่าไม่ใช่คำปลอบแค่จับใจความไม่ได้ พอวางสาย นัทธ์กมลพรูลมหายใจออกมา เธอบอก
