เช้าวันต่อมา
ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็กำลังจะออกจากห้อง เมื่อเปิดประตูออกมาก็เจอหน้าพี่กราฟฟิคยืนอยู่หน้าประตูพอดี
“มีอะไรหรือเปล่าคะ” ฉันเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัย เมื่อจู่ๆเขาก็มายืนอยู่หน้าห้องที่ฉันนอนแต่เช้า
“ยาแก้ปวด” เขาตอบกลับมาก่อนจะยื่นหลอดยาให้ฉัน
“ขอบคุณค่ะ” ฉันหยิบหลอดยามา เขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อแต่สายตาเขาดันมองมาที่ชุดของฉัน
“จะไปไหน” เขาเอ่ยถามฉันขึ้น เมื่อเห็นว่าฉันแต่งตัวพร้อมสะพายกระเป๋าไว้
“ไปทำงานค่ะ”
“ขาหายแล้ว” เขาเลิกคิ้วถามฉัน
“ดีขึ้นแล้วค่ะ” ฉันตอบไปตามความจริง ฉันเริ่มรู้สึกดีขึ้นแล้ว ไม่เจ็บไม่ปวดแต่เวลาเดินก็ยังจะมีเสียวๆอยู่บ้าง
“อืม” เขาก็พยักหน้าตอบกลับมา ฉันจึงทำท่าจะเดินออกไป แต่เขาก็เอื้อมมือมาจับแขนฉันไว้ก่อน
“ไปพร้อมกัน” พี่กราฟฟิคเอ่ยบอก ฉันก็ทำหน้างงกลับไป
“ฉันจะไปมหาลัยพอดี” เขาเอ่ยบอกเหมือนรู้ว่าฉันกำลังจะถามอะไรเขา แต่วันนี้วันอาทิตย์นะเขา
