บทที่ 1.2 ร้ายๆ

1502 คำ
สามสาวนั่งอยู่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าคณะ เพื่อรอเวลาเข้าเรียน ด้วยความที่ทั้งสามคนมีความสวยไม่แพ้กันทำให้มีหนุ่มๆ ต่างคณะแวะเวียนมาขายขนมจีบอยู่บ่อยๆ ในระยะที่ห่างพอประมาณมีโต๊ะหนุ่มคณะวิศวะนั่งอยู่ไม่ไกลกันมาก ต่างพากันจ้องมองตาเป็นมัน พากันพูดคุยถึงสามสาวโต๊ะที่อยู่ไม่ไกล “ไอ้ท๊อป เมื่อไรมึงจะจีบน้องแยมโรลติดว่ะ นี้ก็จะเดือนหนึ่งแล้วนะ” ริวถามขึ้นเพราะเห็นว่าเพื่อนคนนี้ ถ้าหมายตาสาวคนไหน ส่วนใหญ่จะใช้เวลาไม่นานก็สามารถเผด็จศึกได้ทันที “เออ....จีบอยู่ แม่งเล่นตัวฉิบหาย ถ้าเผลอเมื่อไร กูจะจัดให้หนำใจ” “ฮ่าๆๆ มึงก็อย่าเล่นน้องมันแรงไปนะโว้ย ได้ข่าวมาว่ายังซิง จัดหนักเดี๋ยวน้องมันตายก่อนจะถึงสวรรค์นะโว้ย” หมอกแซวท็อปที่นั่งทำหน้าเซงอารมณ์ แล้วทั้งสามหนุ่มก็พากันหัวเราะชอบใจ โดยไม่ทันสังเกตว่ามีใครยืนแอบฟังอยู่หลังต้นไม้ จริงๆ ก็ไม่ได้แอบฟังหรอก แค่เดินผ่านมาได้ยินพอดี ติณณภพยืนแสยะยิ้มอยู่หลังต้นไม้ แล้วก็คิดอะไรบางอย่างได้ เลยเดินเข้าไปที่โต๊ะหนุ่มๆ พวกนั้น “อาทิตย์หน้าสอบเสร็จ เห็นว่าจะมีจัดปาร์ตี้ฉลองกัน นายก็มาร่วมงานด้วยซิ” แล้วส่งสายตาไปทางท๊อป เหมือนเป็นการเชิญชวน ที่จะสื่อถึงอะไรสักอย่างออกไป “นายเป็นใคร แล้วรู้ได้ยังไงว่าจะมีเลี้ยงฉลอง” หมอกถามกลับไป เพราะน้องสาวเขาเรียนคณะเดียวกันกับแยมโรล บอกว่าเชิญแต่เพื่อนในคณะ แต่คนนี้ไม่น่าจะเป็นนักศึกษา แล้วรู้ได้ยังไง ติณณภพพูดจบก็เดินจากไป ไม่พูดอะไรสักคำ วันสอบเสร็จ “เย้ๆๆๆ สอบเสร็จแล้ว ฉันจะเที่ยวๆๆๆ” ไข่มุกตะโกนออกมาเสียงดัง ทำให้คนแถวนั้นหันมามองกันใหญ่ “ฉันจะนอนดูซีรี่ย์ให้ตาแฉะเลย คอยดู” เอแคลร์บอกความต้องการของเธอบ้าง “แล้วแกหล่ะ แยม แกจะทำอะไร” ไข่มุกหันมาถาม “ไม่รู้ซิ หยุดสองอาทิตย์ ฉันคงนอนเล่นอยู่บ้าน หรือไปช็อปปิ้งกับพี่เค้กมั้ง” เธอเป็นคนไม่ชอบเที่ยว หรือดูหนัง ดูซีรี่ย์ยาวๆ ส่วนใหญ่ก็จะมีไปเดินเล่น ช็อปปิ้งหาของกินอร่อยๆกับพี่สาวสองคน ในระหว่างที่สามสาวกำลังเม้ามอยกันอยู่ มายด์เพื่อนร่วมคณะก็เดินมา “นี้ๆ พวกเธอ คืนนี้บ้านฉันจัดปาร์ตี้ฉลองสอบเสร็จอะ พวกเธออยากมาจอยด้วยกันมั้ย” มายด์เอ่ยปากชวนสามสาว “ฉันชวนเพื่อนเราทุกคน รวมถึงอาจารย์ที่สอนเราด้วยนะ” มายด์บอกอย่างตื่นเต้น สามสาวมองหน้ากันไปมา แล้วเป็นไข่มุกที่พูดโพร่งออกมาเลย “เราสามคนไปด้วย” แล้วหันไปยิ้มให้เพื่อนสองคน “ไปเถอะนะๆๆ ฉันอยากปาร์ตี้จะแย่อยู่แล้ว สอบเครียดมากจนฉันหัวจะแตกอยู่แล้ว พวกเราไปปาร์ตี้ผ่อนคลายกันเถอะนะ” ไข่มุกคะยั้นคะยอเพื่อนสาว แยมโรลและเอแคลร์มองหน้ากันแล้วก็ต้องตามใจไข่มุก เพราะไม่อยากจะขัดเพื่อน “โอเค งั้นเจอกัน 6 โมงเย็นนะ อาหาร เครื่องดื่มพร้อม เดี๋ยวฉันแชร์โลเคชั่นไปในไลน์นะ” มายด์ชวนเสร็จก็เดินไปชวนเพื่อนกลุ่มอื่นๆต่อ มายด์เพื่อนร่วมคณะเป็นคนนิสัยดี ร่าเริง บ้านรวยไม่ต่างจากแยมโรล เธอมักจะจัดงานเลี้ยงสังสรรค์อยู่บ่อยครั้ง แต่สามสาวแยมโรล เอแคลร์ และไข่มุกไม่เคยตอบรับการไปร่วมงานเลยสักครั้ง เพราะหากในกลุ่มมีคนใดคนหนึ่งไม่ว่าง ที่เหลืออีกสองคนก็จะไม่มีใครไป 18.30 น. “เออ...พวกเรามาเร็วไปมั้ยนะ ไม่เห็นมีใครมาเลย” แยมโรลมองซ้ายมองขวาไม่เห็นมีใคร “นั่นซิ หรือเรามาผิดบ้าน” ไข่มุกก้มดูมือถือในมือ เช็กดูความถูกต้อง สามสาวยืนลังเลกันอยู่หน้ารั้วบ้านขนาดใหญ่ เพียงเสี้ยวนาที ประตูบ้านก็ถูกเปิดออก “เชิญข้างในเลยค่ะ คุณหนูมายด์รออยู่ด้านใน” แม่บ้านเดินมาเชิญให้เข้าไปข้างในทั้งสามมองหน้ากัน “แกบ้านหลังใหญ่มาก แม่บ้านเรียกคุณหนูอีก” เอแคลร์พูดอย่างตื่นเต้น แยมโรลเดินตามไปเงียบๆ ไม่พูดอะไร สายตาสำรวจบ้านที่ตกแต่งสวยงามสไตล์โมเดิร์น มีสวนดอกไม้งามที่ออกดอกบานสะพรั่ง แม่บ้านที่สวมชุดยูนิฟอร์มเข้าชุด พาสามสาวเดินมาถึงทางเข้างานปาร์ตี้ ที่จัดอยู่ส่วนด้านหลังของบ้าน มีดีเจเปิดเพลงอยู่ข้างสระว่ายน้ำขนาดใหญ่มีเพื่อนในคณะที่คุ้นหน้า และบางคนที่ไม่เคยเห็น จับคู่นัวเนียกันทั้งบนบก และในน้ำ อีกด้านเป็นโซนอาหารบุฟเฟ่ต์ นานาชนิดทั้งคาวและหวาน ข้างๆ กันมีโต๊ะเครื่องดื่มจัดเรียงเป็นแถว มีพนักงานคอยบริการเครื่องดื่มตลอดเวลา แล้วมีโต๊ะสนุ๊กวางถัดออกมา มีโซนนั่งดื่มกินวางเรียงอยู่รอบสระว่ายน้ำ ซึ่งทุกโต๊ะมีคนนั่งเต็มกันหมดแล้ว “ว้า....นี้เรามาช้ากันเหรอเนี่ย ไม่มีโต๊ะว่างเลย” ไข่มุกยืนบ่นเบาๆ “งั้นเรากลับกันมั้ย ฉันไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย” แยมโรลเริ่มขยับเท้าก้าวถอยหลัง เพราะเธอมองแล้วมันดูน่ากลัวแปลกๆ “เราเพิ่งจะมาถึงเองนะ อยู่สักชั่วโมงค่อยกลับก็ได้” เอแคลร์เป็นคนพูดรั้งแยมโรล “แต่.....” แยมโรลกำลังจะพูดต่อ “พวกเธอมาแล้ว มาๆๆ นั่งด้วยกัน เดี๋ยวฉันจะแนะนำพี่ๆ ฉันให้รู้จัก” เสียงเพื่อนที่ชวนมาตะโกนมาทางสามสาวที่ยืนมองซ้ายมองขวาไม่เข้ามาในงานสักที “นี้พี่ชายฉันชื่อหมอกเอง เรียนอยู่คณะวิศวะ ม.เดียวกับเรา อีกสองคนก็เพื่อนพี่ชายฉันชื่อ พี่ท๊อป กับพี่ริว” มายด์แนะนำคนที่นั่งอยู่โต๊ะตรงหน้า หลังจากที่มายด์แนะนำให้ทุกคนรู้จักกัน ก็บอกให้สามสาวนั่งโต๊ะเดียวกันกับกลุ่มพี่ชายตน แล้วกำลังจะเดินจากไป “เออ....ขอโทษนะ คือเราต้องนั่งโต๊ะนี้เหรอ” แยมโรลทักขึ้น “น้องๆ ไม่ต้องกลัวพี่นะ นั่งคุยกันสนุกๆ แต่ถ้าไม่สบายใจที่จะนั่งด้วยกันก็ไม่เป็นไร” พี่หมอกพูดขึ้น แยมโรลรู้สึกอึดอัดใจแปลก เพราะถึงเธอจะมีหนุ่มๆ เข้ามาขายขนมจีบเยอะ แต่เธอก็ค่อนข้างจะระวังตัวเป็นอย่างมาก การที่จะใกล้ชิดหรือพูดคุยกับผู้ชายแปลกหน้า แทบจะเป็นไปได้ยาก และเธอจำได้ว่าคนชื่อท็อปเคยพยายามที่จะเข้ามาคุยกับเธอหลายครั้ง แต่เธอก็จะทำเป็นไม่สนใจ เพราะเธอไม่อยากให้ความหวังใคร “มายด์ เธอก็ให้เพื่อนไปนั่งที่อื่นแล้วกัน เพราะเพื่อนเธอรังเกียจพวกฉัน” หมอกพูดตัดพ้อ สามสาวแล้วรู้สึกเกรงใจเพื่อน แต่พอมองไปโต๊ะอื่นๆ ก็จะอึดอัดกว่านั่งตรงนี้ เพราะบางโต๊ะก็ดื่มกันเมามาย บางโต๊ะก็มีเด็ก N นุ่งน้อย ห่มน้อยมานั่งด้วย ก็จะมีแต่โต๊ะนี้ที่ดูจะส่วนตัวที่สุด “ไม่เป็นไรมายด์ เรานั่งโต๊ะนี้ได้” ไข่มุกพูดตัดบท เธอคิดว่านั่งตรงนี้น่าจะดีที่สุดแล้ว พี่หมอกเป็นคนเปิดบทสนทนาเพื่อคลายความตึงเครียด แต่คนที่ตอบส่วนใหญ่คือไข่มุกมากกว่า พี่ริวก็ชวนเอแคลร์คุย พี่ท๊อปก็ชวนแยมโรลคุยตลอด แต่ด้วยความที่แยมโรลเป็นคนออกจะเรียบร้อย เลยกลายเป็นถามคำตอบคำ ท๊อปก็เริ่มจะเบื่อหน่ายเต็มที เลยส่งสัญญาณให้เพื่อนอีกสองคน ไปเจอกันที่ห้องน้ำ เพื่อไปวางแผนกัน ซึ่งเป้าหมายของงานปาร์ตี้นี้คือการจะเผด็จศึกแยมโรลให้ได้ ระหว่างที่สามสาวนั่งกันอยู่ที่โต๊ะ “แก...ฉันขอกลับก่อนได้มั้ย” แยมโรลบอกเพื่อนของเธอ เพราะเธออึดอัดใจมาก เพราะพี่ท็อปมองเธอด้วยสายตากะลิ้มกะเหลี่ยเหมือนอยากจะกินเธอเหลือเกิน “ได้ๆ เดี๋ยวพวกพี่เขากลับมาแล้ว พวกเราก็กลับกัน ฉันก็อึดอัดเหมือนกัน ไม่สนุกอย่างที่คิดเลย” เอแคลร์สนับสนุนความคิดเพื่อนทันที จะมีก็แต่ไข่มุกที่ไม่อยากกลับ แต่ก็ไม่อยากขัดใจเพื่อน “เคๆ กลับก็กลับ รอลาพวกพี่เขาก่อนแล้วกัน เดี๋ยวเสียมารยาท” ไข่มุกตอบพลางรีบจิบค็อกเทลตรงหน้าให้หมด แล้วมองหามายด์เพื่อที่จะขอลากลับก่อน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม