บทที่ 6.4 ชายฉกรรจ์ 20+

1728 คำ

เวลาผ่านไปจนพระอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า ท้องฟ้ามืดสนิท มีดาวระยิบระยับกระจายทั่วท้องฟ้า “ดีจัง อยู่ที่นี้มองเห็นดาวชัดมาก ถ้าอยู่ที่กรุงเทพ ดาวสักดวงก็มองไม่เห็น” หญิงสาวนั่งมองท้องฟ้าผ่านหน้าต่างบานใหญ่ ด้านล่างคือน้ำทะเลที่มืดสนิท ได้ยินเพียงเสียงคลื่นซัดเข้าหาฝั่ง วันนี้ทั้งวันเธออยู่ภายในห้อง ถึงเวลาทานอาหารก็จะมีพนักงานเคาะประตูแล้วก็ไป เธอถึงจะกล้าเปิดประตูไปเอาถาดอาหารเข้ามา ตอนกลางวันเธอโทรหาเพื่อนๆ ให้รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน แต่ไม่ได้บอกว่าอยู่กับใคร ซึ่งเพื่อนก็คิดว่าเธอแอบมีแฟนแล้วไม่ยอมบอก เธอยังไม่มั่นใจว่าติณณภพคือคนเดียวกันกับซันรึเปล่า เธอจึงอยากจะพิสูจน์ เพราะทั้งสองคนมีอะไรหลายๆ อย่างที่คล้ายกันมาก ก๊อก ก๊อก ก๊อก “เอ๊ะ! ใครมานะ ถ้านายนั่นมาก็ไม่เห็นต้องเคาะเลยนี่นา” หญิงสาวลุกจากโซฟาใกล้หน้าต่าง เพื่อที่จะเดินไปส่งตรงตาแมว ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูไม่หยุด แล้วลูกบิดป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม