บทที่ 7.2 เพื่อนบ้านใหม่

1817 คำ

หลังจากที่ซ่อมแซม รีโนเวทบ้านใหม่เสร็จเรียบร้อย ผมย้ายมานอนที่ห้องของพ่อกับแม่ ส่วนห้องนอนที่ผมเคยนอนเปลี่ยนเป็นห้องทำงานแทน “อ่ะ....ทำไมนายมาอยู่ที่นี่” คนตัวเล็กอุทานเสียงดัง แยมโรลเดินออกจากบ้านมา เพื่อจะพาสุนัขตัวโปรดที่บ้านมาเดินเล่น แต่เห็นประตูบ้านเปิดแง้มไว้ เธอเลยมาแอบมอง ว่าเพื่อนบ้านของเธอเป็นใคร แต่เห็นนายติณณภพยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ ติณณภพวางสายยางลงแล้วเดินมาที่คนตัวเล็กที่อยู่หน้ารั้วประตูบ้าน ที่เขาจงใจเปิดแง้มไว้ เพื่อล่อให้เธอมาติดกับ “หึ มาหาฉันถึงบ้าน อยากให้ฉันช่วย อะไรเหรอ” ติณณภพเน้นคำ แล้วใช้สายตามองไปที่หน้าอกใหญ่ที่เขาเคยลิ้มรสมา “ไอ้บ้า ฉันถามว่าทำไมนายมาอยู่ที่นี่ เอ๊ะ!!! นายบอกว่านี่บ้านนายเหรอ” “ใช่ซิ ฉันซื้อมา ก็ต้องเป็นบ้านฉันซิ เธอมีปัญหาอะไร” “...........” แยมโรลยืนอึ้งเงียบไม่ตอบ “ว๊าวววว!!! ปล่อยมือฉันนะ” ติณณภพกระชากแขนเล็กเข้ามาในบ้านแล้วล็อกประตูท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม