Chapter 17: อย่าซนครับ

1523 คำ

พี่ธนยกยิ้มขึ้นที่มุมปาก มันเป็นยิ้มร้ายที่ทำให้พี่เขาดูเหมือนพวกแบดบอยแต่มันทรงเสน่ห์จนหัวใจของรุธิราเต้นรัวเร็ว หนุ่มหล่อถอดเสื้อเชิ้ตของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว โชว์กล้ามที่แน่นใหญ่กำลังงามตามเนื้อตัวทุกสัดส่วน ยั่วให้น้องอยากจับต้อง สาวน้อยเอื้อมมือจะเข้าไปแตะและลูบไล้หน้าท้องแน่นกล้ามของพี่ธนแต่กลับถูกเขาดุ “อย่าซนครับหนูเร้ด อย่าเพิ่งแตะตัวพี่ เอามือล็อกขาตัวเองไว้ก่อน เดี๋ยวได้แตะแน่ครับ” “หือ? ทำไมละคะ? หนูแค่อยากกอดพี่อะ” สาวน้อยทำเสียงอ่อย แล้วทำท่าเก้ ๆ กัง ๆ ไม่เข้าใจว่าพี่ธนจะให้เธอล็อกขาอีท่าไหน พี่ธนยิ้มเมื่อเห็นเธอคิดไม่ออกว่าต้องทำอย่างไร เขาจึงโน้มตัวเข้าไปจัดแจง ถอดกางเกงชั้นในน้องก่อนจะจับแขนน้องสอดใต้ข้อพับเข่าแล้วให้เธอใช้มือจับสองขาถ่างออก โชว์ร่องสวาทฉ่ำกลางกายต่อหน้าเขาอย่างไม่มีปิดบัง “ทำแบบนี้... มันน่าอายนะคะพี่ธน หนูไม่ทำได้ไหมคะ? หนูอาย” รุธิราทักท้วงแล้วท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม