ปึง!
“ว้าย! คะ คุณคิดจะทำอะไรคะ”
ไลลานาถูกพาเข้ามาในเพนส์เฮาส์สุดหรูของไฟซัล เธอไม่มีเวลาตื่นตาตื่นใจกับความหรูหราอลังการรอบตัวเลยสักนิด เพราะทันทีที่เสียงประตูปิดลงร่างของเธอก็ถูกอุ้มขึ้นในท่าเจ้าสาว
ไฟซัลอุ้มร่างบางเดินมาที่โซฟาตัวยาวก่อนวางเธอลง เขาคร่อมแขนทั้งสองข้างกับโซฟาเพื่อกักกันเธอไว้ตรงกลาง ไลลานาแทบจมไปกับเบาะ เธอจ้องเขาตาไม่กะพริบ ท่าทางเหมือนลูกแมวขี้ระแวงทำคนมองอดลอบยิ้มเอ็นดูไม่ได้
“คุณหลบหน้าผมทำไมครับ”
รองประธานหนุ่มเอ่ยถามในสิ่งที่ทำให้เขางุ่นง่านใจมาตลอดสองวัน หลังจากเกิดเรื่องคืนนั้นขึ้น ไลลานาขอลาหยุดงานโดยให้เหตุผลว่าลาป่วย ตอนแรกเขาเป็นห่วงเธอมาก คิดว่าร่างกายของเธอคงจะบอบช้ำจากเรื่องคืนนั้นจึงปล่อยให้เธอได้หยุดพักผ่อน กระทั่งเมื่อวานเขาสั่งให้อลันไปสืบว่าไลลานาเป็นอย่างไรบ้าง คำตอบที่ได้รับก็คือ… เธอไปสวดภาวนาที่โบสถ์มาสองวันแล้ว!
“ฉันไม่ได้หลบหน้าคุณนะคะ” ด
