ฝั่งหนุ่ม ๆ ที่เฝ้าสังเกตการณ์เห็นท่าไม่ดี เพราะทั้งต้องตาและนุชธิดาต่างคนต่างคุยกับแม่ซื้อ ปล่อยไว้คืนนี้คงไม่จบ ประกอบกับเป็นเวลา 22.30 น. แล้วจึงตัดสินใจ พาสองสาวขึ้นไปนอนข้างบนที่ห้องของต้องตาส่วนใบเตยพี่ชายมารับกลับไปนอนที่บ้านชายหนุ่มผู้มีหน้าที่จึงหายห่วงไปหนึ่งเปราะ
ขณะที่สองหนุ่มกำลังจะอุ้มสองสาวขึ้นไปข้างบน ฮึ่บ ๆ แหวะ ๆ แต่ยังไม่ทันไปถึงไหนสองสาวก็แวะให้อาหารสัตว์ที่สนามหน้าบ้านอย่างหมดท่า
"โอ๊ยพี่ต่อหนูปวด…..หัว……" ต้องตานั่งกับพื้นกึ่งเหยียดขากึ่งพับเพียบอย่างหมดแรง
"โอ๊ย! ทามมายฉ๊านเหนแกมีสองหน้าว๊าต้อง อึ่ก" นุชธิดาพึมพำ
"ม่ายรู้ว่ะแก..แต่ฉ๊านมึนมากมากเลย" ต้องตากล่าว
หึหึ.. สองหนุ่มหัวเราะขึ้นพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย
ตัดมาที่สัตวแพทย์หนุ่มต้นข้าว
ชายหนุ่มเห็นว่าได้เวลาพอสมควรที่งานเลี้ยงจะเลิกราได้แล้วจึงออกมารับน้องสาว เพราะไม่อยากปล่อยให้น้องสาวไปนอนค้างอ้างแรมที่อื่น อีกทั้งน้องสาวของเขาอายุยังไม่ครบ 20 ปีบริบูรณ์เพราะเรียนเร็วกว่าเพื่อน ๆ หนึ่งชั้นปี เขาจึงเลือกที่จะมารับน้องสาวกลับบ้านเสียดีกว่า เหนื่อยเดินทางแต่สบายใจดี
ชายหนุ่มถึงจุดหมายในเวลาประมาณ 22.00 น ภาพที่เห็นคือสามสาวกอดคอกันเต้นรำท่าทางสนุกสุดเหวี่ยง แต่เขาสะดุดตาคนที่วาดลวดลายได้สเต็ปที่สุดเห็นจะเป็นสาวตัวค่อนข้างสูงหุ่นดีหน้าหมวยอินเตอร์คนนั้น คนที่คอยกวนใจเขาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันว่างเมื่อไรก็เอาแต่คิดถึงใบหน้าและรอยยิ้มที่เป็นเอกลักษณ์ของเธอ คำพูดติดตลกกวน ๆ และท่าทางโบ๊ะบ๊ะ เกรียน ๆ น่ารักไปอีกแบบของเธอ คิดแล้วก็อ่อนใจที่ไม่เคยตัดใจได้เลย ในขณะที่ยืนคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยอยู่นั้นชายหนุ่มต้องหันมาทางเสียงที่กระทบโสตประสาทของเขาทันที
"มารับน้องสาวเหรอคะคุณหมอ" แม่บ้านวัยกลางคืนเอ่ยทักทายผู้มาใหม่
"ครับ..รบกวนช่วยไปบอกน้องใบเตยด้วยว่าพี่ชายมารับแล้วด้วยนะครับ จะเข้าไปก็กะไรอยู่ ท่าท่างเพื่อนสองคนจะเมากันแล้ว"
"ได้ค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะไปบอกให้ คุณหนูใบเตยไม่เมาค่ะ ดิฉันไม่เห็นคุณหนูค่อยดื่มเลยนะคะ น่ารักจังเลยค่ะ อ้อมัวแต่พูด เดี๋ยวไปตามให้นะคะ"
"ครับ ขอบคุณมากครับ" สัตวแพทย์หนุ่มต้นข้าวตอบรับอย่างรักษามารยาท แต่นึกขำในใจในความช่างพูดช่างเจรจาของนาง สักพักชายหนุ่มก็ได้ยินเสียงฝีเท้าสับถี่ ๆ มาทางนี้จึงยกยิ้มมุมปาก
"พี่ข้าว มาแล้วเหรอ หนูง่วงแล้ว..คิดถึงที่นอนแล้ว ยัยพวกนั้นมันเมาอ่ะ" คนตัวเล็กพูดไปพลางซบศีรษะกับอกแกร่งของคนพี่ไปพลาง
"เออ..ก็มารับแล้วนี่ไง..ลาพี่พี่เค้าหรือยัง?" ต้นข้าวเอ่ยขึ้นพร้อมกับลูบผมน้องสาวอย่างเบามือ
"ลาแล้วค่ะ ทุกคนเลย ยกเว้นยัยสองคนนั่น หนูพูดกับมัน มันก็ไม่พูดด้วยเอาแต่เพ้ออะไรของมัน สงสัยจะพูดกับแม่ซื้อละมั๊ง..ฮึ่ย..เซ็งเลย"
"พรื่ด.....ยัยบ๊องเอ๊ย..คนเมาน่ะอย่าไปถือสา...ไปกลับ..ไหนว่าง่วง?" ต้นข้าวพ่นขำอย่างกลั้นไม่อยู่และนึกขำปนเอ็นดูน้องสาวอยู่ในที
จากนั้นชายหนุ่มได้พาน้องสาวไปที่รถยนต์ส่วนตัวกลับบ้านสวนนนทบุรีเป็นการพาน้องสาวไปเยี่ยมคุณย่าและมารดาเสียด้วยเลย
คืนนี้เป็นคืนวันเสาร์วันพรุ่งนี้เขาสามารถตื่นสายได้ ชายหนุ่มวางแผนจะกลับฟาร์มดวงเดือนในวันอาทิตย์ช่วงบ่ายคล้อย โดยต้องไปส่งน้องสาวสุดที่รักที่บ้านบิดามารดาของนุชธิดาในช่วงบ่ายก่อนแล้วค่อยกลับฟาร์มฯ เขาคิดว่าอย่างนั้น
@บ้านคุณนายธิดารัตน์
เวลาบ่ายวันอาทิตย์สัตวแพทย์หนุ่มต้นข้าวมาส่งน้องสาวที่บ้านนุชธิดาตามคำสั่งของคุณนายธิดารัตน์ผู้เป็นมารดาของสาวเจ้า เพราะไม่อยากให้น้องน้อยอยู่บ้านคนเดียว
ปึ่ก! กึ่บ! (เสียงเปิด-ปิดประตูรถ )
สองพี่น้องลงจากรถ ด้านสัตวแพทย์หนุ่มต้นข้าวลงมาจากรถเพื่อมาขอบคุณพร้อมกับฝากฝังน้องสาวไว้กับผู้ใหญ่ของบ้าน เพราะนั่นคือมารยาทที่ดีของผู้น้อย
"สวัสดีครับคุณน้า ผมพาน้องมาส่งครับ"
"อ้อ จ้า..มากันแล้วเหรอไม่ต้องห่วงอยู่กับม๊าปลอดภัย จะดูแลให้อย่างดีเลย" นางธิดารัตน์กล่าวขึ้นด้วยอาการยิ้มแย้มเพราะเธอรู้สึกเอ็นดูสองพี่น้องนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
"นุชล่ะคะม๊า" ใบเตยถามหาเพื่อน
"ฉันอยู่นี่..กำลังเล่นกับดีดี้อยู่เหมือนได้ยินเสียงแกเลยลงมา" ฮิ๊ฮิ๊.. (ดีดี้คือแมวเปอร์เซียค่ะ)
"เหรอ! ดีดี้ พี่เตยเล่นด้วยน๊า"
"ใบเตย อย่าเล่นให้มากนะต้องทำตัวดีดีรู้มั๊ย สุดสัปดาห์เดี๋ยวพี่มารับ เงินในบัญชีพี่ใส่ไว้ให้แล้วถ้าไม่พอก็บอก" คนพี่โยกศีรษะทุยของน้องสาวอย่างเอ็นดู
"พ่อต้นข้าวรีบไปเถอะจ้าเดี๋ยวจะมืดค่ำเสียก่อน" ผู้ใหญ่ของบ้านเอ่ยทักท้วงเพราะเป็นห่วงเรื่องการเดินทาง
"พี่ฝากน้องสาวด้วยนะ../ผมไปแล้วครับคุณน้า สวัสดีครับ" ต้นข้าวเอ่ยฝากฝังน้องสาวกับเพื่อนสาวของเธอ และเอ่ยลาผู้ใหญ่ของบ้านพร้อมกับยกมือกระพุ่มไหว้
"ได้เลยค่ะพี่ข้าว/ จ้าเดินทางปลอดภัยจ้ะลูก" นุชธิดารับคำพี่ชายของเพื่อนสาวด้วยอาการยิ้มแย้ม ในขณะที่คุณนายธิดารัตน์มีเพียงคำอวยพรและความปรารถนาดีให้พี่น้องทั้งสอง
______________________
อีกด้าน
เจ้านาย: “ได้ข่าวบ้างมั๊ย?”
ลูกน้อง: “ไม่ได้เลยครับ เหมือนเธอตั้งใจอำพลางตัวอย่างนั้นแหละครับ”
เจ้านาย: “ตามต่อไป ยังไงเสียก็ต้องเจอสักวันล่ะว๊า..เอา..นี่ค่าแรงแค่นี้ไปก่อน..งานยังไม่สำเร็จ” พร้อมกับโยนซองสีน้ำตาล ข้างในบรรจุธนบัตรให้ปึกหนึ่ง
ลูกน้อง: “ขอบคุณครับเสี่ย”
______________________
ตัดมาที่สัตวแพทย์หนุ่มต้นข้าว
ต้นข้าวใช้เวลาขับรถจากกรุงเทพฯ ถึงฟาร์มดวงเดือนในเวลาที่เร็วกว่าทุกครั้งเนื่องจากเป็นวันหยุดถนนโล่งกว่าปกติ
ปึ่ก/กรึ่บ (เสียงเปิด/ปิดประตูรถยนต์)
ชายหนุ่มเข้ามาในเรือนพัก ยืนมองรอบบริเวณ รู้สึกเหงา ใจหายพิกล คิดถึงคนหน้าสวยอาหมวยอินเตอร์คนนั้นอย่างห้ามไม่อยู่
ต้นข้าวไเแต่ตัดพ้อกับตัวเอง จากนั้นจึงได้เข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำเสร็จเรียบร้อยจึงเข้านอนและเผลอหลับไปอย่างรวดเร็ว
¤ ‘หลาน ระวังตัวด้วย ระวัง พวกมันกำลังจะมา’
‘ใครครับ ใครจะมา แล้วคุณผู้หญิงเป็นใครเหรอครับ?’
‘เชื่อป้า ระวังตัว’
‘เดี๋ยวครับคุณ…’ ¤
เฮื่อก!!! ..ฝันอีกแล้ว ทำไมฝันแปลก ๆ อีกแล้วนะ… ชายหนุ่มพึมพำ เขาได้แต่งุนงงจนจับต้นชนปลายไม่ถูกว่ามันคืออะไรกันแน่