“เธอพูดถูก จัดการย้ายของในโกดังที่เหลือ เก็บกวาดให้สะอาด ส่งคนไปสืบว่าตำรวจมีหลักฐานแน่นหนาแค่ไหน” คิ้วกระบี่ยกสูง นัยน์ตาดำมืด เสียงที่เย็นชาราวกับแช่แข็ง
“ถ้าจะให้ดี…. เผาของกลางหลักฐานพวกนั้นทิ้งให้หมด”
ไม่มีหลักฐาน ไร้ของกลาง ดูสิว่าจะทำอะไรเขาได้
ซูเสี่ยวหนิงลูบอก ใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ หวาดกลัว เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นสงครามจริงของโลกมาเฟีย ไม่ใช่เพียงความหรูหราหรืออาหารอร่อย
ลูกน้องที่มาใหม่รายงานต่อว่า “พวกเขามีทั้งรายชื่อคน รู้เส้นทางลับที่ใช้ส่งของ… คงมีคนในคิดหักหลังแน่ครับ”
ใบหน้าหวังอี้เฉิงดูไม่ได้อย่างยิ่ง นี่เขาใจดีถึงขั้นเลี้ยงพวกเนรคุณไว้
“เรื่องนี้ให้ฉันไปตรวจสอบเถอะค่ะ” ไป๋หลินที่เดินเข้ามา แสดงความห่วงใย ยังเสนอตัวช่วยหาหนอนบ่อนไส้ สายตาของผู้ช่วยยังมองมือซูเสี่ยวหนิงที่เกาะแขนหวังอี้เฉิง ความไม่พอใจปะทุแต่ไม่ได้ทำตัวงี่เง่า
ซูเสี่ยวหนิงเผลอพูดขึ้นมาโดยไม่คิด “หรือไม่…
