บทที่ 17 คนในอดีต

1685 คำ

“ดีใจด้วยที่มึงจะแต่งงาน” เสียงของภัณเตดังขึ้น พร้อมกับเสียงเพื่อนๆ ในกลุ่มที่ดังขึ้นตามมาเช่นเดียวกัน “แต่ก่อนอื่นกูถามมึงก่อน ว่าทำไมถึงได้มีลูก คนอย่างทอย ไม่มีทางพลาด…” ทุกคนต่างจ้องมองเพทายเป็นการตั้งคำถามและยังมีสายตากดดันให้เขานั้นตอบคำถามตอนนี้ในทันที สีหน้าของเพทายไม่ได้อยากตอบคำถามนี้เลยสักนิด แต่สุดท้ายเขาก็ต้องตอบคำถามนี้ “ถุงแตก” “ห๊ะ! ถุงแตก!” ทุกคนอุทานออกมา เหมือนกำลังจะไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูด “แล้วมึงไม่บอกเธอว่าถุงแตก มึงโง่หรือเปล่า” น้ำเหนือเอ่ยขึ้น พร้อมกับหัวเราะ “ตอนนั้นเธอหลับไปแล้ว กูก็เหนื่อยๆ คิดว่าตื่นขึ้นมาแล้วจะบอก แต่พอตื่นขึ้นมากูก็ไม่เห็นเธอเลย” “มึงนี่เหลือเชื่อ ดอกเดียวจอดเลยว่ะ” ขุนพลเอ่ยพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม “แต่ก็ต้องขอบคุณเธอนะที่ไม่ทิ้งลูกของมึง ยังคงมีใจเก็บเด็กเอาไว้ เหมือนเมียกูเลย ผู้หญิงแบบนี้โคตรใจแข็ง กูแนะนำอย่าหาทำผิดเด็ดขาด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม