“ยังไม่ถึงสามสิบนาที?” ขุนพลเอ่ยขึ้นพร้อมกับจ้องหน้าของเพื่อนรัก ที่เดินเข้ามาในห้องทำงานของเขา “เอาเหล้าไหม?”
“ก็ดี” เพทายนั่งลงที่โซฟาตามเดิม
“เกิดอะไรขึ้น”
“แค่ไม่มีอารมณ์จะไปต่อ” เพทายตอบกลับแบบขอไปที สายตาของเขาจ้องมองไปที่กระจกบานใหญ่ที่สามารถมองเห็นบรรยากาศด้านล่างได้ชัดเจน
“พอมีเมียแล้วก็จะเป็นแบบนี้” ขุนพลเดินมานั่งข้างๆ ไม่นานพนักงานชายก็นำสิ่งที่ต้องการวางลงที่โต๊ะกระจกตรงหน้า พร้อมกับบริการเทเหล้าลงแก้วให้ก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป
“มันเกี่ยวอะไรกัน อย่างที่กูบอก เราจะไม่นอนด้วยกัน ก็แค่ทำหน้าที่พ่อกับแม่ที่ดีเท่านั้น”
“มึงอดใจได้เหรอ อยู่ด้วยกัน ใกล้ชิดกัน ทั้งยังแต่งงานกันอีก นอนด้วยกันก็ไม่แปลก การมีผู้หญิงคนเดียวไปตลอดชีวิตมันไม่ได้แย่อย่างที่มึงคิดนะ กูกลับคิดว่า…มันดีมากกว่าในทุกๆ เรื่อง”
“ดียังไง ความอิสระก็ไม่มี” เพทายย้อนถาม
“เซ็กส์กับความรักเป็นของคู่กัน มึ
