ทวงสัญญา
ณัฐภาคย์มาหยุดรอแก้วกัญญาที่รถยนต์ของตน เมื่อหญิงสาวเดินมาถึงเขาก็เริ่มต้นตำหนิอย่างไม่คิดจะเสียเวลาอีกต่อไป
“หายหัวไปเลยนะเธอ บ้านฉันเน่าจะแย่อยู่แล้ว หรือว่าคอยเงินถ่ายแบบแล้วค่อยเอามาคืนให้ฉันไม่ทราบ?”
แก้วกัญญาทำตาโต พลางส่ายหน้ารัว
“ไม่ใช่นะคะ”
“ทำไมจะไม่ใช่” เขาตวัดเสียงถาม แล้วค้อนขวับจนหญิงสาวนิ่งอึ้ง “ฉันคิดไว้แล้ว ว่าอย่างเธอมันพวกเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ เรื่องแค่นี้เธอยังเบี้ยว ถ้างานใหญ่กว่านี้ฉันไม่แย่เหรอ”
เขาต่อว่าตรงๆ ทำให้คนที่เอาแต่กัดริมฝีปากจนห้อเลือดอดรนทนไม่ได้
“ไม่จริงสักหน่อย ลูกแก้วไม่คิดจะเบี้ยว ลูกแก้วก็แค่… ยุ่งมาก”
คำแก้ตัวที่ฟังไม่ขึ้นทำให้ชายหนุ่มส่ายหน้า เขาไม่เชื่อน้ำมนต์ของหล่อนสักนิด ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าหล่อนกำลังหลบหน้า
“ไม่รู้ละ ยังไงวันนี้เธอต้องไปทำความสะอาดบ้านให้ฉัน”
ได้ยินเช่นนั้นใบหน้าเรียวเล็กก็ซีดลง อยากบอกไปตามความจริงว่าไม่อย
