พยศรักคู่หมั้น

เสียตัวหรือเปล่า

ออด! ออด! ออด!

เสียงออดหน้าห้องยังคงดังไม่หยุดทำให้คนที่นอนอยู่ต้องลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย

"ใครมาแต่เช้านี่คนจะนอน" หญิงสาวที่ตื่นขึ้นมาแล้วบ่นอย่างอารมณ์เสีย

"ปวดหัวชะมัดไม่น่าดื่มเยอะเลย" พะแนงเอามือเล็กมานวดที่ขมับเบาๆ

ออด! ออด! ออด และเสียงออดหน้าห้องก็ยังคงดังไม่หยุด ทำให้พะแนงที่ยังอยู่ใต้ผ้าห่มก็ลุกขึ้นมาด้วยความรำคาญเสียงออดที่ดังไม่หยุด

พรึบ!

หญิงสาวเบิกตากว้างด้วยความตกใจเพราะตอนนี้ร่างกายของเธอไม่มีเสื้อผ้าอยู่เลยสักชิ้นและเธอก็มองไปรอบๆเตียงก็พบว่าชุดที่ใส่เมื่อคืนมันไปกองอยู่ที่พื้นรวมถึงชุดชั้นในของเธอด้วย และที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือมันมีชุดของผู้ชายอยู่ด้วย พะแนงค่อยๆเหลือบไปมองข้างๆที่เหมือนมีคนนอนอยู่ เธอเอื้อมมือเล็กค่อยๆเปิดผ้าห่มหนาออกมาทีละนิด จนในที่สุดเธอก็ได้เห็นใบหน้าของผู้ชายที่นอนอยู่กับเธอทั้งคืน

กรี๊ดดดดดดด!

เสียงกรี๊ดร้องของพะแนงทำให้คนที่นอนคว่ำหน้าอยู่สะดุ้งและตื่นขึ้นมา และที่ตกใจไปกว่านั้นก็คือ

"พี่ตุล!" เสียงของพะแนงก็ดังขึ้นมาทำให้หมอหนุ่มตกใจอยู่ไม่น้อยเหมือนกันเพราะตอนนี้ทั้งเธอและเขาก็เปลือยเปล่าเหมือนกัน

"พี่หันออกไปเลยนะ หันออกไป!" พะแนงรีบบอกคนตรงหน้าที่เอาแต่นั่งนิ่งทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน เมื่อหมอหนุ่มได้สติก็หันไปมองทางอื่นทันที แต่ที่หน้าตกใจไปกว่านั้นคนที่ยืนกดออดหน้าประตูก็เหมือนว่ากำลังกดรหัสผ่านห้องเข้ามา

"แล้วพี่มาอยู่ห้องพะแนงได้ยังไง" หญิงสาวที่นั่งอยู่ทำตัวไม่ถูกถามคนข้างๆ

"เดี๋ยวนะ!นี่มันห้องพี่นะ" หมอตุลที่มองดูรอบๆห้องอีกครั้งก่อนที่จะเอ่ยออกมา และพะแนงเองก็มองไปรอบๆอีกครั้งเช่นกัน

"แล้วพะแนงมาอยู่ห้องพี่ได้ยังไง" และพะแนงก็พูดขึ้นมาอีกครั้งเมื่อรู้ว่าเป็นเธอเองที่เป็นคนเข้าห้องผิด หญิงสาวก้มหน้าด้วยความรู้สึกอายอย่างบอกไม่ถูก ถึงเธอจะชอบผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอตอนนี้ แต่เหตุการณ์นี้มันทำให้เธอรู้สึกไม่ดีเลยจริงๆ แล้วเมื่อทั้งสองได้สติ ก็กำลังจะพากันลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้าแต่ทันใดนั้น

แกร็ก!

ทั้งสองคนมองไปทางเดียวกันเมื่อประตูห้องนอนก็เปิดออกมา ทำให้สองคนที่นั่งอยู่บนเตียงต้องเบิกตากว้าง เพราะคนที่เปิดประตูเข้ามาคืนคุณป้าอรแม่ของพี่หมอตุล

"แม่/คุณป้า" ทั้งสองพูดออกมาพร้อมกัน

"ตาตุลหนูพะแนงทำไมสองคนมาอยู่ด้วยกัน" คุณป้าถามออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง หมอตุลกับพะแนงก็หันหน้ามามองกันอีกครั้ง

"ไม่ต้องตอบแล้ว ลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย เราออกมาคุยกับแม่ข้างนอกทั้งสองคน" คุณป้าพูดด้วยหน้าตาที่จริงจังแล้วก็เดินออกไปทันที

พะแนงที่นั่งอยู่ก็เอาแต่ก้มหน้าไม่พูดอะไรออกมา

"พี่ว่าเราสองคนรีบแต่งตัวแล้วออกไปหาแม่พี่ก่อนดีกว่า แล้วที่เหลือเราค่อยมาคุยกันอีกครั้งว่าเรื่องมันเป็นยังไง" เป็นพี่หมอที่เอ่ยออกมา

พะแนงเหลือบมองคนข้างๆเล็กน้อยก่อนจะพูดออกไป

"อืม..แต่ตอนนี้พี่หมอหันไปทางอื่นก่อนได้ไหม พะแนงจะเข้าห้องน้ำ"

"อ๋อ..อืมได้ๆ" แล้วหมอตุลก็หันไปทางอื่นทันที เมื่อพะแนงเห็นแบบนั้นก็รีบลุกขึ้นแล้วเก็บเสื้อผ้าที่อยู่บนพื้นแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที

หมอหนุ่มที่ยังคงนั่งอยู่ก็เอาแต่กุมขมับ

"ทำอะไรลงไปวะเนี่ย" หมอตุลบ่นพึมพำกับตัวเอง ปกติแล้วเขาจะไม่พลาดขนาดนี้แล้วเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่