EP01 ll รบกวนคุณหมอหน่อยนะคะ

1288 คำ
“อ๊ายยยยยยย” ฉันร้องตกใจในตอนที่รู้สึกว่ามีอะไรๆ กำลังรุกรานอยู่ด้านล่าง แถมพอฉันปรายสายตาลงต่ำแล้วเห็นผมสีดำสนิทของหมอที่หน้าหล่อเหมือนโอปป้ามาเอง ฉันก็ยิ่งกระมิดกระเมี้ยน ยกมือขึ้นมาปิดหน้าร้อนๆ นั่น “อ๊ะ หมอคะ” “เจ็บเหรอคะ?” “อ๊ะ อ๊ายยย หมอมีนคะ” ฉันร้องแล้วเผลอยกสะโพกขึ้นมาเล็กน้อยจนกระทั่งสบสายตากับพี่พยาบาลที่มองเห็นความสะดีดสะดิ้งบนใบหน้าของฉัน ฉันก็เลยเม้มริมฝีปากแล้วเบี่ยงสายตาไปทางอื่น “แหม หนู ร้องเป็นหนังเอวีเลยนะ เด็กสมัยนี้เห็นหมอหล่อไม่ได้เลย” เสียงบ่นอุบของเจ๊พยาบาลนั่นไม่สามารถกลบเสียงหัวเราะกุ๊กกิ๊กของหมอมีนไปได้ ฉันไม่ใส่ใจคนแก่และหันมาโฟกัสเสียงหมอมีนที่นุ่มหูแทน คนอะไรว้า ขนาดเสียงยังหล่อ เหมาะจะเป็นพ่อของลูกเลย “เท่าที่เช็คดู ก็ปกตินะคะ” หมอเงยหน้าขึ้นมาสบตากับฉันที่กำลังเอามือสองข้างปิดหนังหน้าที่อับอายของตัวเองอยู่แล้วแหวกนิ้วตรงกลางระหว่างนิ้วชี้กับนิ้วกลางเพื่อเหลือช่องไว้ส่องความหล่อของหมอ “เดี๋ยวหมอจะขออนุญาตใช้เครื่องมือตรวจนะ ถ้าเจ็บก็บอกนะคะ” หมอมีนลุกขึ้นก่อนจะขยับตัวไปอีกทางพร้อมน้ำเสียงอ่อนหวาน “นี่ยังไม่เคยมีแฟนเลยใช่มั้ยเนี่ย” หมอหันมาถามด้วยใบหน้าอมยิ้ม และนั่นทำให้ความหวังบังเกิดขึ้นในใจ เอ๊ะ หรือหมอจะจีบฉันวะ “หมอถามทำไมเหรอคะ สนใจจะมาเป็นเหรอออออ” “ไม่เคยมีอะไรกับใครด้วยใช่มั้ยคะ?” “ว้าย หมอ ทะลึ่ง” ฉันยิ้มหน้าแดงระเรื่อเมื่อหมอเจาะลึกชีวิตส่วนตัวก่อนที่ฉันจะทันจินตนาการไปไกลจนถึงขั้นแต่งงานกับหมอและมีลูกรออยู่ที่บ้าน อีพี่แป๊วก็เบรกฉันดังเอี๊ยดด้วยการพูดพร้อมใบหน้าตาย “ที่หมอเขาถามเพราะเขาจะได้เลือกไซส์เครื่องมือถูกค่ะคนไข้ ที่นี่รักษาได้ทุกโรค ยกเว้นโรคมโนนะคะ” เชอะ เบะปาก! “แหม เตยก็พูดไปอย่างนั้นแหละ ไม่ได้จะอะไรหรอกค่า แต่ถ้าหมอสนใจจะมาเป็นคนแรก บ้านเตยก็อยู่ข้างๆ โรงพยาบาลนะคะ ติดต่อได้ตลอดเวลา ไม่เว้นวันหยุดนักขัตฤกษ์ค่า” ฉันโคตรจะนำเสนอตัวเอง โฆษณามากกว่านี้ก็คงจะแก้ผ้าทุกชิ้นที่มีแล้วกระโดดใส่หมอไปแล้ว แต่ด้วยความที่ฉันยังหลงเหลือความหน้าบางอยู่บ้าง ฉันก็เลยกระมิดกระเมี้ยนพอเป็นกระสัยให้หมอมองฉันในแง่ดีนิดๆ แกร๊ง แกร๊ง เสียงโลหะกระทบกันทำให้ฉันหันไปสนใจมันมากกว่าหน้าหมอก่อนจะพบว่าหมอถืออะไรบางอย่างที่ดูน่ากลัวมาก มีลักษณะคล้ายปากเป็ดแถมยังรูปทรงประหลาด “อ่า หมอคะ ในมือนั่นอะไรอ่ะคะ?” “เป็นเครื่องมือตรวจภายใน เอาไว้ถ่างเพื่อขยายช่องคลอดค่ะ” เขายิ้มแต่เป็นรอยยิ้มที่ดูเหี้ยมเกรียมชอบกล เหมือนคนที่กำลังสนุกในตอนที่เห็นฉันหน้าซีด ถะ ถ่าง... คือฟังแล้วแบบรู้สึกสยองมากกว่าสยิว แค่เห็นก็รู้เลยว่าน่าจะเจ็บ “คือ เอ่อ จะเอามาใส่ตรง เอ่อ” ฉันเริ่มมีอาการพูดไม่ถูกเมื่อเห็นโลหะในมือหมอที่ดูท่าทางจะไม่เป็นมิตรกับชีวิตฉันเท่าไหร่ “ค่ะ ใช่ค่ะ” “หมอคะ... เอาเป็นว่าที่มาขอตรวจในวันนี้ก็ช่างมันเถอะค่ะ ถือว่ามาเปิดให้หมอดูเล่น เตยคงยังไม่พร้อมจะให้ไอ้ที่หมอถืออยู่มารุกรานอิสรภาพเตยอ่ะค่ะ” “ไม่เจ็บหรอกค่ะ” “หมอคะ หมอทุกคนก็บอกเตยอย่างนี้แหละ” “เอาน่า เผื่อว่าเป็นอะไรจะได้ตรวจเจอและรักษาได้ทันไงคะ” “ช่างมันเถอะค่ะ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมนะคะหมอ ปล่อยเตยไปเถอะ” ฉันว่าพลางทำท่าจะลุกขึ้นทว่าอีเจ๊พยาบาลดันทำหน้าดุเหมือนจะเชือดคอฉันก่อนที่หมอจะยิ้มหวานเคลือบยาพิษ “เจ็บนิดเดียวนะ เหมือนมดกัด” หมอบอกฉันอย่างนั้น เขาพูดเหมือนตอนที่ฉันไปหาหมอฟันแล้วบอกฉันว่ามันเจ็บเหมือนมดกัด พูดเหมือนพวกหมอที่ฉีดยาให้ฉันตอนประถม หรือหมอที่ทำแผลให้ฉันตอนมหาลัยและผลสุดท้าย... “จ๊ากกกกกก” ก็เจ็บตลอด... ช่วงเวลาถัดมา ไวเหมือนโกหก เป็นประสบการณ์ที่ฉันจะไม่ลืมไปตลอดชีวิต มีหมอที่หน้าหล่อโคตรมาเปิดกระโปรงฉันดูแถมยังทั้งแตะทั้งคลำทั้งกด ทั้งล้วง คือมากกว่านี้ก็เอามดลูกฉันไปเล่นที่บ้านเถอะ ไม่รู้จะฟินก่อน เจ็บก่อน หรืออายก่อน ที่จริงมันก็ไม่ได้เจ็บมากมายขนาดที่ฉันจินตนาการ หรือเพราะฉันเห็นหมอหล่อเลยมัวแต่พยายามหาประเด็นที่จะแอ๊วเขาก็ไม่รู้ ฉันเปลี่ยนกลับมาเป็นชุดธรรมดาหลังจากหมอจับฉันตรวจภายในและตรวจอัลตราซาวน์เสร็จแล้ว เขาก็มานั่งจ้องหน้าจอแล้วก็ทำหน้าเข้าใจอยู่คนเดียวมาพักนึง “ตรงนี้เหมือนจะผิดปกตินะคะ เหมือนมีก้อนหรือถุงอะไรสักอย่าง ขนาดเกือบสองเซนฯ นะ” “มันคืออะไรเหรอคะ?” ฉันทำหน้าเอ๋อๆ แล้วมองหมออย่างงงๆ เพราะไอ้สิ่งที่เขาพยายามอธิบายมันไม่ได้เข้าหัวฉันเท่าไหร่ “มันใช่ความรักของเรารึเปล่า” ฉันว่าพลางส่งสายตากรุ้มกริ่มก่อนจะได้ยินเสียงถอนหายใจจากทางด้านหลัง ซึ่งจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากอีป้าพยาบาลที่เหมือนนางเกิดมาเป็นเจ้ากรรมนายเวรของฉัน เชอะ ต่อให้นางจะถอนหายใจจนปอดทะลุออกมาทางจมูก นางก็หยุดสกิลความแอ๊วหมอของฉันไม่ได้หรอก เพราะฉันเกิดมาเพื่ออ่อยวนไป อ่อยจนกว่าหมอจะยอมแพ้ลูกตื้อของฉันนั่นแหละ “คนไข้รู้จักช็อกโกแลตซีสต์มั้ยคะ?” หมอยิ้มนิดๆ พอให้ฉันกร๊าวใจเล่นๆ ก่อนที่ฉันหยอดเขาอีก “แหม ชื่อฟังดูน่ากินจังเลยนะคะ น่ากินเหมือนหมอเลยค่ะ” “โรคช็อกโกแลตซีสต์เป็นโรคที่เยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ พอเซลล์เจริญผิดที่...” หมอร่ายอธิบายให้ฉันยาวมาก แต่สิ่งที่ฉันได้จากการที่เขาพูดคือริมฝีปากสีชมพูระเรื่อที่ขยับไปมายั่วยวนฉันอยู่ตลอด แค่มองก็รู้เลยว่าหมอต้องแซ่บแน่ๆ “คนไข้ฟังอยู่รึเปล่าคะ?” “คะ...? ค่ะ ฟังค่ะ” ฟังอะไรวะ ไม่ได้ฟังเลย ฉันงงนิดๆ แต่ก็ยิ้มรับและตีหน้าสดใสใส่หมอหวังว่าหมอจะเห็นสายตาวอนนาบีและตอบรับความรู้สึกของฉันบ้าง “วิธีรักษาก็จะมีสามวิธีนะคะ ใช้ยา ผ่าตัด... และท้อง สำหรับคนที่มีแฟนแล้วหมอก็แนะนำให้ปล่อยท้องในบางเคสนะครับ เพราะว่ามันจะช่วย...” หมอกำลังจะอธิบายต่อแต่ฉันยกมือขึ้นมาเบรกทุกคำพูดของหมอก่อนจะใช้มือข้างนึงและเกลี่ยนิ้วชี้ไปตามไรผมไปทัดหูพร้อมกับยิ้มกรุ้มกริ่มเล็กๆ “งั้นวิธีสุดท้ายแล้วกันค่ะ รบกวนคุณหมอด้วยนะคะ” “คะ?” หมองง “วิธีสุดท้ายไงคะ ท้องอ่ะค่ะ” “หืม คนไข้โสดไม่ใช่เหรอคะ?” “ก็เพราะโสดไงคะ เลยต้องรบกวนคุณหมอ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม